Sunday 1 December 2013

မေလးရွားေရာက္ဘဂၤါလီငါးဦးက တုိက္ခုိက္၍ ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရရွိေသာ မေ၀မာလင္း ေဆးကုသရန္ျပန္ေရာက္



 December 2, 2013

မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ ေအာက္တုိဘာလအတြင္းက ဘဂၤါလီငါးဦး၏ တုိက္ခုိက္မႈေၾကာင့္ လက္ႏွစ္ဖက္ျပတ္ သြားၿပီး ဦးေခါင္းႏွင့္ မ်က္ႏွာတုိ႔တြင္ ဒဏ္ရာအမ်ားအျပားရရွိခဲ့သူ မေ၀မာလင္းသည္ ေဆးကုသရန္ အတြက္ ႏုိ၀င္ဘာ၃၀ရက္က ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ျပန္လည္ေရာက္ရိွလာသည္။

““ဟုိမွာေနရတာလည္း ခက္ခဲတယ္။ သူ႔အတြက္ ဆက္ၿပီးေဆးကုဖုိ႔ အၿပီးျပန္လာတာပါ။ ဟုိမွာ ကူညီခဲ့တဲ့သူေတြအားလုံးကုိေရာ ဒီကုိျပန္ဖုိ႔ စီစဥ္ေပးတဲ့သူေတြကိုေရာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ အေျခအေနေကာင္းပါတယ္””ဟု ႏုိ၀င္ဘာ ၃၀ ရက္က မေ၀မာလင္းႏွင့္အတူ မေလးရွားႏုိင္ငံမွ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသူ မေ၀မာလင္း၏ခင္ပြန္း ကိုေအာင္ေဇာ္၀င္းကေျပာသည္။

၎တုိ႔ျပန္ရန္အတြက္ မေလးရွားႏုိင္ငံရွိ ႏွလုံးလွပရဟိတအဖြဲ႕၊ သီတဂူအေထာက္အကူျပဳအဖြဲ႕၊ ဧရာ၀တီေစတနာ့၀န္ထမ္းအဖြဲ႕ စသည္တုိ႔၏ စီစဥ္မႈျဖင့္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။

ေအာက္တိုဘာ ၁၈ ရက္က အလုပ္မွ ျပန္လာေသာ ကိုေအာင္ေဇာ္၀င္းႏွင့္ မေ၀မာလင္းတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံကို ေအာင္တုိဘာ ၁၈ရက္တြင္ ဘဂၤါလီငါးဦးက အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ သည္။ထုိတုိက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ မေ၀မာလင္းမွာ လက္ႏွစ္ဖက္ျပတ္သြားၿပီး ဦးေခါင္းႏွင့္မ်က္ႏွာတုိ႔တြင္ ဒဏ္ရာမ်ားရရွိခဲ့သည္။ အမ်ဳိးသားျဖစ္သူ ကိုေအာင္ေဇာ္၀င္းမွာလည္း တင္ပါးတြင္ ဒဏ္ရာရရွိ ခဲ့သည္။

ထုိသုိ႔ ျဖစ္ပြားရျခင္းမွာ ေအာက္တုိဘာ ၁၇ရက္တြင္ မေ၀မာလင္းႏွင့္ အျခားျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတုိ႔သည္ ၎တုိ႔လုပ္ကုိင္ေသာစက္႐ုံ၌ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိသို႔စကားမ်ားသည္ကို မေက်နပ္မႈေၾကာင့္ မေလးရွားႏုိင္ငံမွ ဘဂၤါလီငါးဦးကို ပိုက္ဆံေပး၍ မေ၀မာလင္းကို တုိက္ခုိက္ရန္ ေစခုိင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု အဆုိပါအမ်ဳိးသမီးက ရဲစခန္းတြင္ ၀န္ခံထားေၾကာင္း ကုိေအာင္ေဇာ္၀င္းကဆုိသည္။

ဓားျဖင့္ခုတ္ရန္ေစခုိင္းသူ အမ်ဳိးသမီးကို ဖမ္းဆီးျခင္းမရွိဘဲ ဓားျဖင့္ခုတ္သူ တရားခံႏွစ္ဦးကိုသာ မေလးရွားႏိုင္ငံ၊ အမ္းဘန္းၿမဳိ႕ရဲတပ္ဖြဲ႕က ဖမ္းဆီးထားေၾကာင္း ကိုေအာင္ေဇာ္၀င္းက ေျပာသည္။ ကုိေအာင္ေဇာ္၀င္းသည္ သုံးဆယ္ၿမဳိ႕နယ္၊ ရွမ္းစုဇာတိျဖစ္ၿပီး မေ၀မာလင္းသည္ အမွတ္(၆)ရပ္ ကြက္၊ ေရႊျပည္သာၿမဳိ႕ နယ္ဇာတိျဖစ္ကာ မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ တရား၀င္ သြားေရာက္လုပ္္ ကိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ““ျမန္မာႏုိင္ငံက လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း ဆက္ၿပီးကူညီေစခ်င္ပါတယ္။ သူတုိ႔မွာ အခက္အခဲေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္””ဟု ဧရာ၀တီ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအဖြဲ႕(မေလးရွား)မွ ကိုေအာင္သန္းၫြန္႔ကေျပာသည္။

7day Daily

ရုပ္ရွင္ သရုပ္ေဆာင္ စိုးျမတ္သူဇာ ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သားမ်ား ၊ ခရိုနီမ်ားအရွဳပ္ေတာ္ပုံ





Monday, December 2, 2013


ရန္ကုန္မူးယစ္အေ႐ွ႕အထူးအဖဲြ႕ စစ္ေဆးခ်က္စိုးျမတ္သူဇာ (ခ) မစိုး၏ အစစ္ခံခ်က္ (၃ဝ-၄-၂ဝဝ၈)
--------------------------------------------------------------------------------------------------

၁။ အမည္ - စိုးျမတ္သူဇာ (ခ) မစိုး
၂။ အသက္ - ၁၉၇၁ (၃၇/ဝ၈)ႏွစ္
၃။ အလုပ္အကုိင္ - ႐ုပ္ရွင္ဗီြဒီယိုသ႐ုပ္ေဆာင္
၄။ မွတ္ပံုတင္အမွတ္ - ၁၂/ဗဟန (ႏုိင္)ဝ၆၉၄၉၃
၅။ အဘအမည္ - ဗိုလ္မွဴးစိုးျမင္႔ (အၿငိမ္းစား)၊ ေနရပ္ - မ-၁၇၈၊ ေရႊႏွင္းဆီ (၆) လမ္း၊ ၉ မုိင္၊ မရမ္းကုန္း
၆။ အမိအမည္ - ေဒၚၾကည္ၾကည္ခင္၊ ေနရပ္ -
၇။ လူမ်ိဳး/ဘာသာ - ဗမာ/ဗုဒၶ
၈။ လက္႐ိွေနရပ္လိပ္စာ - မ-၁၇၈၊ ေရႊႏွင္းဆီ (၆) လမ္း၊ ၉ မုိင္၊ မရမ္းကုန္း
၉။ ေမြးရပ္ဇာတိ - ရန္ကုန္
၁ဝ။ ပညာအရည္အခ်င္း - ေနာက္ဆံုးႏွစ္ (သမုိင္း)
၁၁။ ဇနီး / ခင္ပြန္း - ဦးမ်ိဳးမင္း
၁၂။ ေမြးခ်င္းညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမမ်ား - (၄)ဦး
(၁) စစ္ေဆးခံရသူ (၂) စိုးျမတ္ကလ်ာ (၃) စိုးသူရႏုိင္ (ယခု အေမရိကေရာက္ ) (၄) စိုးျမတ္နႏၵာ
၁၃။ သား/သမီးမ်ား - -
၁၄။ စစ္ေဆးေသာေန႕ရက္/ေနရာ - ၃ဝ-၄-၂ဝဝ၈ /ရန္ကုန္မူးယစ္အေ႐ွ႕အထူးအဖဲြ႕
၁၅။ ကိုယ္ပံုသ႑ာန္ - ဆံပင္နက္ေျဖာင္႔၊ ဂုတ္ေထာက္၊ နဖူးက်ယ္၊ မ်က္ခံုးေကာင္း၊ ႏွာတံေပၚ၊ မ်က္စိနက္၊ နားရြက္ႀကီးကပ္၊ မ်က္ႏွာေလးေထာင္႔က်၊ ကိုယ္လံုးေတာင္႔၊ အရပ္ ၅ ေပ ၆ လက္မခန္႔ရွိ၊ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းအမာရြတ္ရွိ

ကိုယ္ေရးရာဇဝင္အက်ဥ္း
----------------------------
၁၆။ ကြၽန္မသည္ ရန္ကုန္ဇာတိျဖစ္ၿပီး ေမြးခ်င္း ၄ ဦးအနက္ အႀကီးဆံုးသမီး ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မသည္ ငယ္စဥ္က ခ - လ - ရ (၆) တပ္ အ - မ - က ေက်ာင္းတြင္ စတုတၱတန္းထိပညာသင္ၾကားခဲ႔ၿပီး ပဥၥမတန္းကို ေမွာ္ဘီတပ္ၾကီးကုန္း အ - လ - ကေက်ာင္းတြင္လည္းေကာင္း၊ ဆ႒မတန္းမွ ဒႆမတန္းေအာင္သည္ထိ ထားဝယ္ အ - ထ- က ၁ တြင္ လည္းေကာင္း၊ တကၠသိုလ္ပညာအား အေဝးသင္တကၠသိုလ္ (ရန္ကုန္)တြင္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ထိ ပညာသင္ၾကားခဲ႔ပါသည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ စတင္လုပ္ကိုင္ခဲ႔ပါသည္။ ၂ဝဝဝ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ SALEM ၿမိဳ႕ေန (ဘ) ဦးခ်စ္ကို၏သား ဦးမ်ိဳးမင္းႏွင္႔ အိမ္ေထာင္က်ခဲ႔ပါသည္။ ကြၽန္မ၏ခင္ပြန္းမွာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံတြင္ ABERY ကုမၸဏီတြင္ ေငြစာရင္းကိုင္အျဖစ္ အလုပ္လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိပါသည္။ စားေသာက္ဆုိင္လုပ္ငန္းလည္း လုပ္ကိုင္ပါသည္။ ကြၽန္မတို႔သည္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ Califonia ျပည္နယ္ Salen City တြင္ ၃ ႏွစ္ခန္႔ ေနထုိင္ပါသည္။ ၄င္းေနာက္ ေလာ့စ္အင္ဂ်ယ္လိစ္ၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္ၿပီး မေလးရွားစားေသာက္ဆုိင္ ဖြင္႔လွစ္ေရာင္းခ်ပါသည္။ ကြၽန္မခင္ပြန္း၏ မိသားစုမ်ားမွာ လာ့စ္ဗီးဂတ္စ္စီးတီး တြင္ေနပါသည္။ ၄င္းၿမိဳ႕တြင္လည္း ေနာက္ထပ္စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ဆုိင္ ဖြင္႔လွစ္ေရာင္းခ်ပါသည္။

၁၇။ ကြၽန္မသည္ ကိုမ်ိဳးမင္းႏွင္႔ လက္ထပ္ၿပီးေနာက္ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္၊ ေမလခန္႔တြင္ ပထမတစ္ႀကိမ္၊ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ညီမငယ္ စိုးျမတ္နႏၵာ၏ မဂၤလာေဆာင္သို႔ ဒုတိယတစ္ႀကိမ္ လာေရာက္ရင္း ၄-လခန္႔ ေနထုိင္ခဲ႔ၿပီးေနာက္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသို႔ ျပန္သြားခဲ႔ပါသည္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံတြင္ ရက္သတၱပတ္ ၂ပတ္ခန္႔ ေနထုိင္ၿပီး ၂ဝဝ၆-ခုႏွစ္ သၾကၤန္မတိုင္မီ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ျပန္လာခဲ႔ပါသည္။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင္႔အေမရိကန္ ႏုိင္ငံ အသြားအျပန္ ၄ ႀကိမ္ခန္႔ရွိခဲ႔ပါသည္။ ကြၽန္မ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ေနာက္ဆံုး ျပန္လာသည့္ရက္မွာ ၂၂-၃-၂ဝဝ၈-ရက္ေန႔ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ျပန္လာစဥ္ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ တစ္ႀကိမ္ႏွင္႔ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတစ္ႀကိမ္တို႔တြင္ ကြၽန္မႏွင္႔အတူ ခင္ပြန္းသည္ ဦးမ်ိဳးမင္းလည္း လိုက္ပါခဲ႔ပါသည္။ ကြၽန္မရန္ကုန္သို႔ ျပန္လာလွ်င္ မိဘမ်ားေနထုိင္သည့္ ေဖာ္ျပပါလိပ္စာတြင္ ေနထုိင္ပါသည္။

မႈခင္းပိုင္းဆုိင္ရာထြက္ဆိုခ်က္
------------------------------------
၁၈။ ၂ဝဝ၆-ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ(၁)ရက္ေန႔တြင္ကြၽန္မ ရာမေဆးျပား စတင္သံုးစဲြခဲ့သည့္ ေန႔ျဖစ္သျဖင့္ ကြၽန္မအမွတ္ရေန ပါသည္၊ ထိုေန႔မွာႏွစ္သစ္ကူးေန႔ ျဖစ္ပါသည္။ ဆီဒိုးနားဟိုတယ္စတိတ္႐ိႈးရွိသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ထူးမြန္၊ ျမတ္ေကသီေအာင္တို႔ႏွင့္ခ်ိန္းဆို၍ သြားေရာက္ခဲ့ျပီး ဆီဒိုးနားဟိုတယ္တြင္ အခန္းတစ္ခန္း ငွားယူျပီး အခန္းမွေန၍ စတိတ္႐ိႈးၾကည့္ခဲ့ျပီး ရာမေဆးျပားကို စတင္သံုးစဲြခဲ့ပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ထူးမြန္ႏွင္ ့ျမတ္ေကသီေအာင္တို႔မွာ ယခင္ထဲကရာမေဆးျပားသံုး စဲြဘူးသူမ်ားျဖစ္၍ ၄င္းတို႔မွ ရာမေဆးျပားကို ယူလာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းအခန္းတြင္ပင္ ေဆးျပား႐ွဴသည့္ေရသန္႔ဗူးႏွင့္ ခဲျပားကို ၄င္းတို႔ ၂ ဦးမွ ျပင္ဆင္ၿပီး ၃ ဦးအတူ သံုးစြဲခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုေန႔က ရာမေဆးျပား ၅ ျပားကို မွ်ေဝသံုးစြဲခဲ႔ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မမွာ ရာမ ေဆးျပား ၁ လံုးသာ သံုးစြဲခဲ႔ပါသည္။

ေဒြး (ခ) သားႀကီးႏွင္႔ စိတ္ၾကြေဆးျပားႏွင္႔ပတ္သက္၍ဆက္ႏြယ္ျခင္း
------------------------------------------------------------------------
၁၉။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ခန္႔တြင္ ေဒြး (ခ) သားႀကီး၊ ကြၽန္မႏွင္႔ ျမတ္ေကသီေအာင္တို႔ ေမၿမိဳ႕သို႔ ႐ုပ္ရွင္ ကား႐ိုက္ရန္ သြားေရာက္ခဲ႔ပါသည္။ ႐ုပ္ရွင္ကား႐ိုက္စဥ္ သားႀကီး (ခ) ေဒြးမွ ရာမေဆးျပား သံုးစြဲေၾကာင္း ကြၽန္မ တို႔မွ သိရွိထားသည့္အတြက္ ကြၽန္မတို႔သံုးစြဲလို၍ ေဒြး (ခ) သားၾကီးထံမွ ေဆးျပားေတာင္းယူခဲ႔သျဖင္႔ ၄င္းႏွင္႔ အတူ ေဆးျပားသံုးစြဲခဲ႔ပါသည္။ ထိုသို႔သံုးစြဲရာတြင္လည္း ေဒြး (ခ) သားႀကီးမွ ေဆးျပားသံုးစြဲရန္ ျပင္ဆင္ေပး၍ သံုးစြဲခဲ႔ပါသည္။ ၄င္းေနာက္ပိုင္းတြင္ ရာမေဆးျပားသံုးစြဲလိုသည့္အခါ ကိုသားႀကီး (ခ) ေဒြးထံသို႔သြား၍ သံုးစြဲခဲ႔ပါသည္။ ကြၽန္မေနအိမ္တြင္ သံုးစြဲရန္အတြက္ ေဆးျပားလိုခ်င္လွ်င္ ကိုသားႀကီးထံမွ ယူၿပီး သံုးစြဲပါသည္။ ေဆးျပားဖုိးကိုေတာ႔ ၄င္းဝယ္ယူသည့္ေစ်းႏႈန္းအတိုင္း ကြၽန္မတို႔မွ ေပးရပါသည္။ ေဆးျပား ၁ျပားလွ်င္ ၂ဝဝဝ က်ပ္မွ ၃၅ဝဝ က်ပ္အထိ ေပးရပါသည္။

ေဒြး (ခ) သားႀကီး၏ ခ်ိတ္ဆက္ေပးမႈေၾကာင္႔ မျဖိဳး (ခ) ျဖိဳးသူသူဝင္းႏွင္႔သိရွိခဲ႔ျခင္း
---------------------------------------------------------------------------------
၂ဝ။ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ေဒြးမကြယ္လြန္မီ ေဒြး (ခ) ကိုသားႀကီး ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕သို႔ ႐ုပ္ရွင္ကား႐ိုက္ထြက္စဥ္ ကြၽန္မ ေဆးျပားလိုအပ္၍ ေဒြး (ခ) သားႀကီးထံသို႔ ဖုန္းဆက္ရာ ေဒြးမွ မၿဖိဳး၏ ဖုန္းအားဆက္ၿပီး ကြၽန္မတို႔ႏွင္႔ ဆက္သြယ္ေပးပါသည္။ မၿဖိဳး၏ဖုန္းနံပါတ္ကိုလည္း ကြၽန္မတို႔အား ေပးခဲ႔ပါသည္။ မၿဖိဳးအား ကြၽန္မမွ ဖုန္းျဖင္႔ ဆက္သြယ္ရာ မၿဖိဳးမွ ၄င္းေနအိမ္သည္ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ႏွင္းဆီကုန္းေဆးခန္းေဘးရွိ တုိက္တြင္ေနထုိင္ေၾကာင္း၊ ေဒြးမွလည္း ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားထားေၾကာင္း၊ ေဆးျပားလိုလွ်င္ လာေရာက္ယူရန္ေျပာသျဖင္႔ ကြၽန္မ၏ အကူအလုပ္သမားျဖစ္သူ အေသးေလးအား ေဒၚလာလဲသည္ ဟု ေျပာၿပီး ကြၽန္မမွ ပိုက္ဆံေပးကာ မျဖိဳး၏ ေနအိမ္သို႔ သြားေရာက္ယူခိုင္းခဲ႔ပါသည္။ မၿဖိဳးမွ ေဆးျပားမ်ားကို စာအိတ္ ၂ လံုးထပ္၍ ထည့္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မ မၿဖိဳးထံမွ ေဆးျပားတစ္ႀကိမ္ယူလွ်င္ ၅ဝ ျပားယူပါသည္။ မၿဖိဳးအား ေဆးျပား ၁ ျပားလွ်င္ ၂ဝဝဝိ/-မွ ၄၅ဝဝိ/-အထိ ေပးရပါသည္။

ညီမျဖစ္သူစိုးျမတ္ကလ်ာမွ ေဆးျပားရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း
------------------------------------------------------------------------
၂၁။ ကြၽန္မသည္ မျဖိဳးထံမွ ေဆးျပားဝယ္ယူရာတြင္ ၁ ျပားလွ်င္ ၄၅ဝဝိ/-ႏႈန္းျဖစ္ေၾကာင္း ညီမျဖစ္သူ စိုးျမတ္ကလ်ာအား ေျပာျပခဲ႔ရာ ညီမျဖစ္သူမွ ၄င္းထံတြင္ ေဆးျပား ၁ျပားလွ်င္ ၄ဝဝဝိ/-ႏႈန္းျဖင္႔ ဝယ္ယူရရွိႏုိင္သူ ရွိေၾကာင္း ေျပာျပခဲ႔သျဖင္႔ ညီမျဖစ္သူမွတစ္ဆင္႔ တစ္ခါယူလွ်င္ စိတ္ၾကြေဆးျပား ၂ဝဝ ျပားစီပါ တစ္ထုပ္ကို ကြၽန္မႏွင့္ ဆုဒါလီတို႔ တစ္ေယာက္တစ္ဝက္ ခဲြ၍ ယူပါသည္။ထိုသို႕ ၂/၃ ႀကိမ္ခန္႕ ညီမျဖစ္သူထံမွ ရ႐ိွခဲ့ပါသည္။ညီမျဖစ္သူ မစိုးျမတ္ကလ်ာမွ ၄င္းေဆးျပားမ်ားကို မည္သည္ထံမွ ဝယ္ယူေၾကာင္းကိုေတာ့ ကြၽန္မ မေမးမိ၍ မသိရပါ။ညီမျဖစ္သူစိုးျမတ္ကလ်ာထံမွ ေနာက္ဆံုးအေခါက္ကို ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ သႀကၤန္မတုိင္မီက ၂ဝဝျပားပါတစ္ထုပ္အား ရ႐ိွခဲ့ပါသည္။ ၄င္းေဆးျပား၂ဝဝ ျပားထဲမွ ဆုဒါလီမွ မယူေတာ့သျဖင့္ ကြၽန္မတစ္ဦးတည္း ယူထားရပါသည္။

က်ိဳက္ထီး႐ိုးသို႔ ႐ုပ္ရွင္ကား႐ိုက္ရန္သြားစဥ္ ယူေဆာင္သြားသည့္ WY ေဆးျပားမ်ားကိစၥ
-----------------------------------------------------------------------------------------
၂၂။ ကြၽန္မ ယခုအေခါက္ က်ိဳက္ထီး႐ိုးသို႕ ႐ုပ္႐ွင္ကား႐ိုက္ရန္ သြားေရာက္ခဲ့စဥ္ ကြၽန္မယူထားသည့္ ေဆးျပား၂ဝဝ ျပားပါထုပ္မွ ကြၽန္မသံုးစဲြထား၍ အျပည့္မ႐ိွေတာ့သည့္ ေဆးျပားထုပ္အား အဝတ္အစား ေသတၱာထုပ္ ျဖင့္ ထည့္၍ က်ိဳက္ထီး႐ိုးသို႕ သြားသည့္ ဘက္စ္ကားတြင္ တင္ေပးလုိက္ပါသည္။ က်ိဳက္ထီး႐ိုးသို႕ ေရာက္႐ိွၿပီး ဒါ႐ိုက္တာကုိမိုက္တီးမွ ေဆးျပား ကြၽန္မထံတြင္ ႐ိွေသးလွ်င္ မွ်ရန္ေျပာသျဖင့္ ေဆးျပား၅ဝ ျပားကို ေပးခဲ့ရပါသည္။ ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ကိုလြင္မိုးမွလည္း ၄င္းတြင္ေဆးျပားမပါ ၍ ကြၽန္မထံမွ ေဆးျပား ၁ဝ ျပား အား ေခ်းယူသျဖင့္ ေပးခဲ့ရပါသည္။ ၄င္းအား ေဆးျပားေပးၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ ကိုလြင္မိုးထံသို႕ ေဆးျပားေပးသူ ေရာက္႐ိွလာေၾကာင္း ကြၽန္မအား ေျပာျပၿပီး ကြၽန္မထံမွ ေခ်းယူထားေသာ ေဆးျပား ၁ဝ ျပားကို ျပန္ေပးသြားပါသည္။ကြၽန္မတို႕ က်ိဳက္ထီး႐ိုးမွ ျပန္သည့္ေနတြင္ ကြၽန္မထံတြင္ က်န္႐ိွေနသည့္ ေဆးျပား ၁ဝ ျပားကို ဒါ႐ိုက္တာ မိုက္တီးမွ ေတာင္းသျဖင့္ ကြၽန္မေပးခဲ့ပါသည္။ကြၽန္မေဆးျပားသံုးရျခင္းမွာ ကြၽန္မသည္ သ႐ုပ္ေဆာင္ လုပ္သည့္အျပင္ ဝတၴဳဇာတ္ၫႊန္းေရးသည့္ အလုပ္ကိုလည္း လုပ္ပါသည္။ ကြၽန္မ စိတ္ၾကြ႐ူးသြပ္ ေဆးျပား သံုးစဲြၿပီး ဝတၴဳေရးလွ်င္ ၾကာ႐ွည္စြာ စာေရးႏိုင္သည့္အတြက္ သံုးစဲြျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင္႔ထံတြင္ မူးယစ္ေဆးဝါးမ်ား ရရွိႏိုင္ျခင္း
--------------------------------------------------------

၂၃။ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင္႔ထံတြင္ WY ေဆးျပားမ်ားကို အၿမဲရရွိႏုိင္ၿပီး ၄င္းထံသို႔ သြားေရာက္ပါက မည္သည့္ ေဆးျပား ကိုမဆို အလြယ္တကူရရွိႏုိင္ၿပီး အမ်ားအျပား ရွိေၾကာင္း ၾကားဖူးပါသည္။ ေရာင္းခ်ျခင္းမဟုတ္ဘဲ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းမ်ားအား ၄င္းေနထုိင္သည့္အိမ္တြင္ အခမဲ႔ အလြယ္တကူ ေဝငွသံုးစြဲၾကပါသည္။

႐ုပ္႐ွင္ေလာကမွ WY ေဆးျပား သံုးစဲြေၾကာင္း ၾကားသိရသူမ်ား
----------------------------------------------------------------
၂၄။ ကၽြန္မသိရွိသေလာက္ ႐ုပ္ရွင္ေလာကအတြင္း WY ေဆးျပားသံုးစဲြသူမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္-
( က ) မင္းေမာ္ကြန္း ( သ႐ုပ္ေဆာင္ )
( ခ ) နႏၵာလိႈင္ ( ယခင္သံုးစဲြ အစာအိမ္ျဖစ္၍ ယခု သံုးစဲြျခင္းမ႐ိွ )
(ဂ ) ျမတ္ေကသီေအာင္ ( သ႐ုပ္ေဆာင္ )
( ဃ) ဆုဒါလီ ( သ႐ုပ္ေဆာင္ )
( င ) အာ႐ံုဦး ကိုေဇာ္ ( ဒါ႐ိုက္တာ )
( စ ) ေမာင္မ်ိဳးမင္း ( ဒါ႐ိုက္တာ )
( ဆ) ၫိုမင္းလြင္ ( ဒါ႐ိုက္တာ )
( ဇ ) လြင္မိုး ( သ႐ုပ္ေဆာင္ )
( စ် ) ေနထက္လင္း ( သ႐ုပ္ေဆာင္ )
( ည) မိုက္တီး ( ဒါ႐ိုက္တာ )
( ဋ ) လူမင္း ( သ႐ုပ္ေဆာင္ )
( ဌ ) သၪၨာဝင့္ေက်ာ္ ( သ႐ုပ္ေဆာင္ )
( ဍ ) သားညီ ( သ႐ုပ္ေဆာင္ )
႐ုပ္႐ွင္ေလာကမွ Ecstasy ေဆးျပား သံုးစဲြေၾကာင္း ၾကားသိရသူမ်ားမွာ-
(က) နဝရတ္
( ခ) သဥၨာဝင္႔ေက်ာ္
အဆိုေတာ္ေလာက WY ေဆးျပား သံုးစဲြသည့္ဟု ၾကားသိရသူမ်ားမွာ-
( က ) မ်ိဳးေက်ာ့ၿမိဳင္
( ခ ) R ဇာနည္
( ဂ ) ၿဖိဳးႀကီး

ျပန္လည္ဖတ္ၾကည့္ရာ မွန္ကန္ပါသည္။
အစစ္ခံသူ - မစိုးျမတ္သူဇာ
စစ္ေဆးသူ - (၁) ရဲမွဴး ေဒၚသန္းေအး၊ မူးယစ္တရားမဝင္ေငြေၾကးပစၥည္းစံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖဲြ႔
(၂) ဒုရဲအုပ္ ခင္ေမာင္ေအး၊ ရန္ကုန္အေရွ႕မူးယစ္အထူးအဖဲြ႕
(-ဆက္ရန္)

Moe Zay Nyein

From, Aung Lynn Htut

by----------သစ္ထူးလြင္

ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ န၀ရတ္ ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သားမ်ား ၊ ခရိုနီမ်ားအရွဳပ္ေတာ္ပုံ





Monday, December 2, 2013

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ သႀကၤန္မွာ တရားခံတစ္ေယာက္ကို စတင္ဖမ္းမိၿပီး စစ္ေဆးမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့တာေတာ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏွစ္လည္ပိုင္းေလာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အပိုင္း-၁ ကို မဖတ္မိသူေတြအေနနဲ႔ လက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥလို႔ ထင္ေနၾကလို႔ပါ။ သတိထားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အစစ္ခံခ်က္ေတြရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ေတြ မွာလည္း စစ္ေဆးတဲ့ေန႔စဲြေတြကို ပူးတဲြေဖာ္ျပ ထားတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။

ဒီဖိုင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ သိမ္းထားခဲ့တာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ ငါးႏွစ္ေလာက္ ရွိပါၿပီ။ ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ ေဖာ္ျပဖို႔လည္း မၾကာခဏစဥ္းစားဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖိုင္ေတြရဲ႕ မူလေဖာင့္က Win Researcher ေဖာင့္ေတြျဖစ္ေနတာမို႔ လက္ေလွ်ာ့ခဲ့တာပါ။ ဒီအတိုင္းပဲထားရင္ ဒိတ္ေအာက္ကုန္မယ္လို႔ စဥ္းစားမိတာမို႔ တပည့္တစ္ေယာက္ကို အကူအညီေတာင္း Zawgyi ေဖာင့္ေျပာင္းခိုင္းၿပီးလို႔ ဒီစာေတြ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚ တင္ျဖစ္တာပါ။

ဒီအမႈတဲြထဲမွာ နာမည္ႀကီးအႏုပညာရွင္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္၊ ေက်ာ္စြာျမင့္၊ စည္သူသာေအးတို႔လို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ႕ သားသမီးေတြ၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြ ပါ၀င္ပတ္သတ္ေနပါတယ္။ အဲ့သလို တရားဥပေဒရဲ႕အထက္မွာ ရွိေနသူမ်ား ပါ၀င္ပတ္သတ္ေနတာေၾကာင့္ ဒီအမႈတဲြထဲမွာပါတဲ့ တရားခံအားလံုးလိုလို အျပစ္ေပး အေရးယူျခင္း မခံခဲ့ရပါဘူး။- မိုးေဇညိမ္း)

စံပယ္ကိုကို (ခ) မဇာဇာသိမ္႔ (ခ) နဝရတ္၏ အစစ္ခံခ်က္ ( ၂၈-၅-၂ဝဝ၈ ရက္ေန႔)
=======================================================

၁။ အမည္ - စံပယ္ကိုကို (ခ) မဇာဇာသိမ္႔ (ခ) နဝရတ္
၂။ အသက္ - (၃ဝ)ႏွစ္၊ ၆-၉-၇၇
၃။ မွတ္ပံုတင္အမွတ္ - ၁၂/အစန (ႏုိင္) ၁၇၁၁၂ဝ
၄။ အဘအမည္/ - ဗိုလ္မွဴးႀကီးကိုကို ( အၿငိမ္းစား)
ေနရပ္ - သီရိဂုဏ္အိမ္ရာ၊ ေဝဇယႏၲာလမ္း၊ သဃၤန္းကြၽန္း
၅။ အမိအမည္ - ေဒၚေအးေအးျမင္႔ (ဘ) ဦးေမာင္ရီ၊ ၅၄ ႏွစ္
ေနရပ္ - မ/၃၃၃၊ဗိုလ္ဥာဏလမ္း၊ (ရ) မိုင္
၆။ လူမ်ိဳး/ဘာသာ - ဗမာ/ဗုဒၶ
၇။ လက္႐ိွေနရပ္လိပ္စာ - သီရိဂုဏ္အိမ္ရာ၊ ေဝဇယႏၲာလမ္း၊ သဃၤန္းကြၽန္း
၈။ ေမြးရပ္ဇာတိ - ရန္ကုန္ၿမိဳ႕
၉။ ပညာအရည္အခ်င္း - ၁ဝ တန္း
၁ဝ။ အလုပ္အကိုင္ - ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္
၁၁။ ဇနီး / ခင္ပြန္း - မရွိပါ။
၁၂။ ေမြးခ်င္းညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမမ်ား - (၁)မသဇင္ကိုကို (အစ္မ)
၁၃။ သား/သမီးမ်ား - မရွိပါ
၁၄။ စစ္ေဆးေသာေန႕ရက္/ေနရာ - ၂၈-၅-၂ဝဝ၈/ ဝ၁၃ဝ
၁၅။ ကိုယ္ပံုသ႑ာန္ - အရပ္ ၅ ေပ ၄ လက္မ၊ မ်က္ႏွာသြယ္၊ ႏႈတ္ခမ္းပါး၊ ႏွာတံေပၚစင္း၊ မ်က္ခံုးတို

ကိုယ္ေရးရာဇဝင္အက်ဥ္း
--------------------------

ကြၽန္မအား အထက္ပါမိဘႏွစ္ပါးမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္၊ ၃၆ လမ္းတြင္ ေမြးဖြားခဲ႔ၿပီးေနာက္၊ အသက္ ၁၁ ႏွစ္အရြယ္တြင္ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ၇မုိင္ခြဲ၊ ေတးႏုယဥ္လမ္းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္ခဲ႔ပါသည္။ ထုိေနရာတြင္ ၂/၃ ႏွစ္ခန္႔ေနထိုင္ၿပီး မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ၉ မုိင္၊ ဗုိလ္ညဏလမ္း၊ အမွတ္ ၃၃၃ သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ေနထုိင္ခဲ႔ပါသည္။ ယခုလက္ရွိအိမ္တြင္ မိခင္ျဖစ္သူေနထိုင္လ်က္ရွိပါသည္။

ကြၽန္မသည္ အ မ က (၆) ေက်ာက္တံတားတြင္ မူလတန္းပညာကို သင္ၾကားခဲ႔ၿပီး အ ထ က (၂) ကမာရြတ္၊ အင္းစိန္ေစာ္ဘြားႀကီးကုန္းရွိ အ ထ က ေက်ာင္း၊ မဂၤလာဒံုၿမိဳ႕နယ္ ေအာင္ဆန္းသူရိယလွေသာင္းေက်ာင္း၊ အ ထ က (၂) စမ္းေခ်ာင္းတို႔တြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ႔ၿပီး (၁ဝ) တန္းထိ ပညာသင္ၾကားခဲ႔ပါသည္။ ၁ဝ တန္းကို ေအာင္သည္အထိ ပညာသင္ၾကားျခင္းမရိွေတာ့ပါ။

မႈခင္းပုိင္းဆုိင္ရာထြက္ဆုိခ်က္
--------------------------------

လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႕တြင္ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ေခ်ာရတနာ မိတ္ဆက္ေပးသည့္ အတြက္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ႏွင့္ စတင္သိကြၽမ္းခဲ့ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္က ကြၽန္မမွာလည္း ခ်စ္သူရည္းစားရိွခဲ့သည့္အတြက္ အသိအကြၽမ္းအေနျဖင့္သာ သိရိွခဲ့ပါသည္။၂ဝဝ၇ခုႏွစ္၊ေအာက္တုိဘာလ ၊ႏုိဝင္ဘာလခန္႕တြင္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္မွ ဖုန္းဆက္သြယ္လာျပီး ၄င္းမွာဇနီးျဖစ္သူေအးျမေအာင္ႏွင့္ တရားဝင္ကြာရွင္းေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ဖုန္းျဖင့္ဆက္သြယ္ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မမွ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္မွာ ေအးျမေအာင္ႏွင့္ လက္ထပ္သြားသည့္ကုိ မသိလုိက္ခဲ့ပါ။ ယခုကြာရွင္းေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းသိသည့္အခါ သူ႕ကုိအားေပးစကား ေျပာၾကားျပီး ဆက္သြယ္မႈ ရိွလာခဲ့ပါသည္။ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္လက္ထပ္သည့္ေန႕မွာ သူ၏ေမြးေန႕ျဖစ္သည့္ ေမလ ၁၃-ရက္ေန႕တြင္ ေအးျမေအာင္ႏွင့္လက္ထပ္ခဲ့ျပီး ၆လခန္႕အၾကာတြင္ ကြာရွင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သူ႔ဇနီး ေအးျမေအာင္ႏွင့္ အဆိုေတာ္ရဲေလးတို႔ တိတ္တဆိတ္ ခ်စ္ႀကိဳက္ေနေၾကာင္း သိရသျဖင့္ ကြာရွင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။

ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ႏွင့္ေအးျမေအာင္တုိ႕ ကြာရွင္းသည့္(၂ဝဝ၇ခုႏွစ္၊ေအာက္တုိဘာလ ၊ႏုိဝင္ဘာလခန္႔) ေန႕၌ပင္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္မွ ကြၽန္မအားခ်စ္ခင္ေၾကာင္းေျပာ၍ ကမ္းလွမ္းခဲ့ပါသည္။ေနာက္ပုိင္းတြင္ ကြၽန္မႏွင့္တြဲ၍ သြားလာမႈမ်ားရိွခဲ့ကာ ကန္ေတာ္ၾကီးဟုိတယ္၊ Pioneer CLUBႏွင့္ BME One CLUB တုိ႕၌ သြားလာေလ့ ရိွပါသည္။

ရဲတံခြန္တာဝါတြင္ ေနထုိင္ျခင္း
----------------------------------
လြန္ခဲ့သည့္ (၃/၄)လခန္႕မွစ၍ ကြၽန္မသည္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ေနထုိင္သည့္ ရဲတံခြန္တာဝါသုိ႕လုိက္ပါ ၍ ေနထုိင္ခဲ့ပါသည္။ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္သည္ CLUB မ်ားသုိ႕သြားျပီးအျပန္တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ အတြဲမ်ားျဖင့္ လုိက္လာျပီး စုရုံး၍ စားေသာက္ေနထိုင္ေလ့ရိွၾကပါသည္။ ကြၽန္မမွ ရဲတံခြန္တာဝါတြင္ လုိက္ပါေနထုိင္သည္ကုိ ကြၽန္မ၏ မိဘႏွစ္ပါးမွသိရိွသကဲ့သုိ႕ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္၏မိဘႏွစ္ပါးကလည္း သိရိွပါသည္။ ကြၽန္မမိဘမ်ား အေနျဖင့္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္မွာ ဆုိးသြမ္းသည္ဟုသတင္းၾကားသည့္အတြက္ သေဘာမတူၾကပါ။ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္၏မိဘမ်ားဘက္မွ မည္သုိ႔မွ် မေျပာပါ။

ကြၽန္မရဲတံခြန္တာဝါသုိ႕ေရာက္ရိွေနထုိင္ျပီးေနာက္ပုိင္း ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ ထံသုိ႕လာေရာက္တတ္သူမ်ားမွာ ဂႏၱဝင္ႏွင့္၄င္း၏ ညီမဝမ္းကဲြ မငယ္ (M-၃ အဆုိေတာ္)၊ ျပည့္ဖူးခုိင္ႏွင့္ ၄င္း၏ရည္းစား Pioneer Club DJ ဝင္းေအာင္၊ သင္ဇာဝင့္ေက်ာ္ႏွင့္ ၄င္း၏ရည္းစား စည္သူမိုးျမင့္၊ မင္းႏုိင္ႏွင့္၄င္း၏တူ ေက်ာ္သူဝင္းတုိ႕မွာ ကလပ္တြင္ ေတြ႕ဆုံၾက ျပီးေနာက္ ၄င္းတုိ႕၏ကားမ်ားျဖင့္ ရဲတံခြန္တာဝါသုိ႔ လုိက္လာခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ DJ အခန္း(TV ၾကည့္ေနသည့္အခန္း) ထဲသုိ႕ ဝင္ေရာက္ကာ Ecstasy ေဆးျပားမ်ားသုံး၍ ကၾကပါသည္။

ကြၽန္မႏွင့္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ မတြဲမီက ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ႏွင့္ဂႏၲဝင္တုိ႔ ရည္းစားအျဖစ္ တဲြခဲ့ပါသည္။ ယခ ုကြၽန္မႏွင့္ တြဲေနသည့္ကာလအတြင္း ကြၽန္မႏွင့္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္တုိ႔ အဆင္မေျပရန္ျဖစ္၍ ကြၽန္မ၏ မိခင္ရိွသည့္ မရမ္းကုန္း ၊ ဗုိလ္ညဏလမ္း၊ အမွတ္ ၃၃ရိွေနအိမ္ သုိ႔ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္အတြင္း ဂႏၲဝင္၊ ျပည့္ဖူးခုိင္ႏွင့္ ႏုိင္လင္း၊ ေက်ာ္သူဝင္း၊ မင္းႏုိင္တုိ႕အုပ္စု ရဲတံခြန္တာဝါရိွ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ေနအိမ္သို႔ ကလပ္မွအျပန္တြင္ လုိက္လာၾကပါသည္။ ေက်ာ္သူဝင္းႏွင့္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္တုိ႔ မေျပလည္သည့္ကိစၥကုိ လုိက္ပါေတာင္းပန္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းတုိ႕အုပ္စုထဲမွာ M-3 မွ အဆိုေတာ္ မငယ္ဆုိသူမွာ ေအာက္တုိဘာလခန္႔ တြင္ ရဲတံခြန္တာဝါသုိ႔ ေရာက္ရိွလာျပီး ညအိပ္ခဲ့ေၾကာင္း နံနက္မုိးလင္းသည့္အခါ ေက်ာ္သူဝင္း၊ ျပည့္ဖူးခုိင္၊ ႏုိင္လင္းတုိ႕မွ လာေရာက္၍ ၾကိဳသြားေၾကာင္း၊ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ဂႏၱဝင္ တစ္ေယာက္တည္း ေရာက္လာျပီး မငယ္အား ယမန္ေန႔က မည္သည့္အတြက္ ေခၚသြားေၾကာင္း ေမးျမန္းသည္ကုိ သိရိွရပါသည္။

Ecstasy ေဆးျပားမ်ားသံုးစြဲဖူးျခင္း
-------------------------------------
ကြၽန္မသည္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင္႔ႏွင္႔ ရည္းစားမျဖစ္မီက ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ၊ ေအာက္တုိဘာလခန္႔ တြင္ ေရႊေကာင္းေဟာ႔ေပါ႔ ပိုင္ရွင္ (တ႐ုတ္မအမည္မသိ) ၄င္း၏ရည္းစား ဦးဖုိးေဌး၊ (အုိက္ေဟာက္၏တပည့္၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕သား) တို႔ႏွင္႔အတူ BME-1 တြင္ ေတြ႕ဆံုေလ႔ရွိပါသည္။ ေတြ႕ဆံုသည့္အခါမ်ားတြင္ အုိက္ေဟာက္၏ တပည့္ ကိုဖုိးေဌးမွ ကြၽန္မအပါအဝင္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးမ်ားအား Ecstacsy ေဆးျပား ၁ ျပား/တစ္စိတ္စီ တုိက္ေလ႔ ရွိပါသည္။ ကိုကလပ္သည္ အထူးသျဖင္႔ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးမ်ားကို Ecstasy ေဆးျပား တစ္စိတ္စီကို တုိက္ေလ႔ ရွိပါသည္။ ကလပ္မ်ားသို႔ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ားလာပါက ကလပ္တြင္ ဧည့္သည္စည္ကားေစရန္အတြက္ ေဆးျပားမ်ားကို တုိက္ေကြၽးျခင္းျဖစ္ပါသည္။

BME-1 မွ အထူးအခန္းမ်ား
-------------------------------
BME-1 တြင္ အထူးအခန္းတြင္ ထားေလ႔ရွိၿပီး ထုိအခန္းမ်ားသို႔ အုိက္ေဟာက္၊ တိုနီထြန္းထြန္းမွ ကိုေဇာ္ႀကီး၊ J Donuts ကိုေအးဝင္း၊ ကိုသက္ႏုိင္၊ ကိုေတဇ၏တပည့္ နားကြင္းသူရ၊ ယံုးဖူေကာ (ဖားကန္႔တြင္ ေက်ာက္လုပ္သူ) ပဲအေရာင္းအဝယ္လုပ္သူ ကုလားလူမ်ိဳး ဦးျမင္႔သန္းတို႔ လာေရာက္ေလ႔ရွိပါသည္။ ၄င္းတို႔ႏွင္႔ သိကြၽမ္းသူ အမ်ိဳးသမီးငယ္ အေဖာ္မ်ားကို ေခၚလာၿပီး သီးသန္႔ကခုန္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အိုက္ေဟာက္မွ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ မုိးေဟကို၊ ပပဝင္းခင္ႏွင္႔ ဇင္ဇင္ေဇာ္ျမင္႔ တုိ႔အား ေခၚယူ၍ ကခုန္ၾကၿပီး ထုိ႐ုပ္ရွင္ သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ားကို ေခၚယူစဥ္ အုိက္ေဟာက္မွ ၅ သိန္းေပးပါသည္။ BME-1 ရွိ အထူးခန္းတြင္ အုိက္ေဟာက္၏ တပည့္ ကိုဖိုးေဌးႏွင္႔ လာေရာက္သူ အမ်ိဳးသမီးကေလးမ်ား Ecstasy ေဆးျပား တစ္စိတ္စီကုိ တုိက္ေၾကာင္း၊ အလားတူ အျပင္ဘက္ရွိ ခန္းမတြင္လည္း လုိက္၍တိုက္ေၾကာင္း၊ ထုိ႔အျပင္ ထမင္းစားပန္းကန္ေပၚတြင္ K-Powder အမႈန္႔မ်ားကို ထည့္ေပးထားၿပီး ႏွစ္သက္သူ သံုးစြဲရန္တင္ေပးထားပါသည္။

အက္စ္ကားဘိတ္ဟိုတယ္သို႔သြားေရာက္ျခင္း
----------------------------------------------
ကြၽန္မသည္ ၂ဝဝ၇-ခုႏွစ္ စက္တဘၤာလခန္႔တြင္ ကိုဖိုးေဌး၊ ကိုဖိုးေဌး၏ရည္းစားျဖစ္သူ မယမင္းတို႔ႏွင့္အတူ ကမာရြတ္၊လွည္းတန္းလမ္းမၾကီးေပၚရွိ အက္စ္ကားဘိတ္ ဟိုတယ္သို႔သြားေရာက္ခဲ့ပါသည္၊ဟိုတယ္တြင္ J Donuts ကိုေအးဝင္းမွ BME-1 မွ DJ ကိုပါေခၚျပီး ပါတီပဲြျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ထိုေန႔က ကြၽန္မႏွင့္အတူ ကိုသက္ႏိုင္၊ နားကြင္းသူရ၊ တိုနီထြန္းထြန္းမွ ကိုေဇာ္ၾကီး၊ယံုဖူေကာ (ကိုေတဇႏွင့္တဲြေနက်အမ်ိဳးသမီး) တို႔ လာေရာက္ၾကပါသည္။ သီးသန္႔ ပါတီပဲြျဖစ္၍ လူသိမ်ားကိုသာဖိတ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ထိုပါတီပဲြတြင္လည္း စိတ္ၾကြေဆးျပားကို လူတိုင္းသို႔တိုက္ပါသည္။

ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ႏွင့္ WY အတူသံုးစဲြျခင္း
---------------------------------------------
၂ဝဝ၇-ခုႏွစ္ ႏိုဝဘၤာလခန္႔က ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ ႏွင့္စတင္ခ်စ္ၾကိဳက္ခဲ့ပါသည္၊ ၄င္းႏွင့္ခ်စ္ၾကိဳက္ျပီး WY ေဆးျပားကို အတူသံုးစဲြခဲ့ပါသည္၊ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ႏွင့္ မၾကိဳက္ခင္(၂) လခန္႔ကစ၍ ၄င္းေဆးျပားအား ဂႏၲဝင္၊ မငယ္၊ေက်ာ္သူဝင္း၊ကိုမင္းႏိုင္၊ျပည့္ဖူးခိုင္၊ႏိုင္လင္း၊သင္ဇာဝင္ေက်ာ္ တို႔ႏွင့္အတူ စတင္သံုးစဲြခဲ့ပါသည္။ ၄င္းတို႔ႏွင့္ အတူ Golden Hill တြင္ (ႏိုက္ဆင္း)မရွိသည့္ရက္မ်ားတြင္ သံုးစဲြခဲ့ဘူးပါသည္၊ ၄င္းေနာက္ ႏိုဝဘၤာလဆန္းတြင္ ၄င္းအဖဲြ႕ႏွင့္တဲြသည္ကို မိခင္မွမၾကိဳက္သျဖင့္ မိသားစုအားလံုး(၉)ရက္ တရားစခန္း ဝင္ခ်ိန္တြင္ လိုက္ပါဝင္ရန္ေခၚသါားခဲ့ပါသည္၊ တရားစခန္းမွ ျပန္လာခဲ့ျပီးေနာက္ပိုင္း ႏိုဝဘၤည(၁၃)ရက္ေန႔တြင္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ မွကန္ေတာ္ၾကီး Lake View စားေသာက္ဆိုင္တြင္ ထမင္းဖိတ္ေကြၽးျပီး၊ ၄င္းေန႔တြင္ ခ်စ္ၾကိဳက္ခဲ့ပါသည္၊ ၄င္းႏွင့္ခ်စ္ၾကိဳက္ေနစဥ္ အတြင္း ဂႏၲဝင္တို႔အဖဲြ႕မွ မၾကိဳက္ရန္တားျမစ္ျပီး ၊အားလံုးမွ အဆက္အသြယ္ျဖတ္သြားၾကပါသည္၊ တစ္ပါတ္ခန္႔ၾကာေသာအခါမွ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္အား ျပန္လည္စကားေျပာ ၾကပါသည္။

ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ႏွင့္ခ်စ္ၾကိဳက္ျပီး၊၄င္းမွ WY သံုးဘူးလားဟုေမးရာ ဂႏၲဝင္တို႔ႏွင့္ သံုးဘူးေၾကာင္းေျပာျပ ခဲ့ပါသည္။ ၄င္းေနာက္ပိုင္းတြင္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္၏အိမ္တြင္ ၂ဝဝ၇-ခုနွစ္ ႏိုဝဘၤာလမွစ၍ ေန႔စဥ္ ရွဴတင္သြားကာနီးတြင္ ကြၽန္မမွ (၂)လံုးသံုးစဲြျပီး ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္မွ ဘယ္ႏွစ္လံုးသံုးသည္ကိုမသိ ရွိပါ၊ ႏိုက္ဆင္းရွိသည့္ရက္မ်ားတြင္ အိမ္သို႔ညေန(၆)နာရီခန္႔တြင္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိျပီး၊ ညေန ရွဴတင္မသြားခင္ (၆)နာရီခဲြခန္႔တြင္ (၂/၃)လံုးသံုးစဲြျပီးမွသြားပါသည္၊ ႏိုက္ဆင္းမရွိသည့္ရက္မ်ားတြင္ မိဘအိမ္၊ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္၊ အလွျပင္ဆိုင္ မ်ားသို႔ အလွည့္က်သြားျပီး မိဘအိမ္တြင္ ျပန္အိပ္ပါသည္၊ တစ္ခါတစ္ရံ ကလပ္သို႔ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ႏွင့္အတူ သြားေရာက္ခဲ့ပါသည္၊ တစ္ပါတ္ (၃)ၾကိမ္ခန္႔ ကလပ္သို႔ေရာက္ျဖစ္ပါသည္၊ ကလပ္ တြင္ ကိုမင္းႏိုင္တို႔ရွိသည့္ေန႔၌ ကိုမင္းႏိုင္တို႔အဖဲြ႕မွ အစ္မ ဘာ (ON) ထားလဲ၊ ရွိတယ္ ယူမလား၊ ေသာက္မလားဟု အျမဲေမးတတ္ပါသည္။

အိမ္မွ ရွဴတင္သြားျပီးအျပန္ ကလပ္သို႔ မငယ္ တို႔အုပ္စုႏွင့္အတူသြား၍ က ပါသည္။ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ႏွင့္ စိတ္ဆိုးေနစဥ္ ျမဝတီႏွစ္ပါတ္လည္ ရိုက္စဥ္ ၂ဝဝ၈-ခုႏွစ္ မတ္လ ခန္႔ကတစ္ၾကိမ္၊ ၂ဝဝ၈-ခုႏွစ္ ဧျပီလ သၾကၤန္မတိုင္ခင္ (၁၁)ရက္ေန႔က တစ္ၾကိမ္ ကိုမင္းႏိုင္တို႔အဖဲြ႕ႏွင့္ ဘေလဇြန္တိုက္ခန္းတြင္ ကလပ္မွအျပန္ လိုက္ပါ၍ WYေဆးျပားမ်ား သံုးစဲြခဲ့ပါသည္။ သၾကၤန္အၾကိဳ (၁၂)ရက္ေန႔တြင္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္မွ အတင္းလာေခၚ၍ ျပန္လိုက္သြားျပီး အၾကတ္ေန႔တြင္ စတားကလပ္ မ႑ပ္သို႔ ေကခိုင္ရဲျမင့္ ေခၚသျဖင့္ ကြၽန္မတို႔ ႏွစ္ဦးသြားေရာက္ခဲ့ပါသည္။

ေနာက္တစ္ေန႔ သၾကၤန္အၾကပ္ေန႔တြင္ ည(၁ဝ)နာရီခန္႔ BME-1 သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္၊ ထိုညတြင္ ကလပ္မွ ပိတ္ထားျပီး ကားအစီး(၂ဝ)ခန္႔ ေတြ႔သည့္အတြက္ေမးရာ ေမာင္ဝိတ္မွ သၾကၤန္တြင္းတစ္ခုလံုး ငွားထားသည္ဟု ေျပာေနစဥ္ ေမာင္ဝိတ္ ထြက္လာျပီး အထဲတြင္ ကိုျပည္ေအာင္ (ဦးေအာင္ေသာင္း၏ သား) ရွိတယ္၊ မင္းနဲ႔ ေရွာ့ရွိသလားဟု ေမးရာ မရွိေၾကာင္းေျပာသျဖင့္ အထဲသို႔ဝင္ခြင့္ရရွိခဲ့ပါသည္၊လူရွင္း သည့္စားပဲြဝိုင္းတြင္ေနရာ ခ်ေပးျပီး ေမာင္ဝိတ္မွ စကားေျပာဧည့္ခံျပီး ခဏအၾကာထြက္သြားပါသည္၊ ၄င္းေနာက္ ဝိတ္တာ မွ ေရသန္႔ဗူး တြင္ ေဆးျပားမ်ားေရာစပ္ထားသည့္ အရက္ႏွင့္ကိုကာကိုလာေရာစပ္ျပီး လာခ်ေပးပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ႏွင့္ႏွစ္ဦးအတူ မနက္(၄)နာရီခဲြအထိက ျဖစ္ၾကပါသည္။
သၾကၤန္အတက္ေန႔တြင္ အင္းယားလိတ္ DJ ဘားကလပ္သို႔ ည(၁၁)နာရီခန္႔တြင္ ေရာက္ရွိခဲ့ျပီး DJ ကို ျမန္မာသီခ်င္း ဖြင့္ခိုင္းရာမွ ဝိတ္တာႏွင့္ စကားမ်ားရာမွ ကြၽန္မ ႏွင့္ပါအၾကီးအက်ယ္စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ျပီး ျပန္လာခဲ့ၾကပါသည္။

ျပန္လည္ဖတ္ျပရာမွန္ကန္ေၾကာင္းေအာက္တြင္လက္မွတ္ေရးထိုးပါသည္။

အစစ္ခံသူ
စံပယ္ကိုကို(ခ)ဇာဇာသိမ့္(ခ)နဝရတ္

Moe Zay Nyein
From, Aung Lynn Htut

by------ သစ္ထူးလြင္

ထိုင္းဆႏၵျပမႈ ေသဆံုးမႈေတြနဲ႔ အရွိန္ျမင္





December 2, 2013

ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ Bangkok ၿမဳိ႕ေတာ္မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ Yingluck Shinawatra အစိုးရအဖြဲ႔ကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ အရွိန္ျမႇင့္လုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့ ဆႏၵျပသူေတြအေပၚ ရဲက မ်က္ရည္ယိုဗံုးေတြ မီးသတ္ပိုက္ေတြ အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။

ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္႐ံုးနားက တံတားမွာ ရဲက ဆႏၵျပသူေတြကို မ်က္ရည္ယိုဗံုးနဲ႔ ပစ္ခဲ့တယ္၊ ဆႏၵျပသူေတြကလည္း မေပါက္ကြဲေသးတဲ့ မ်က္ရည္ယို ဗံုးေတြကို ရဲေတြဆီ ျပန္ပစ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆႏၵျပသူ လူအုပ္ၾကားထဲမွာရွိေနခဲ့တဲ့ VOA သတင္းေထာက္ Steve Herman က သူ႔ရဲ႕ Twitter လူမႈေရးကြန္ယက္ေပၚမွာ ေရးထားပါတယ္။

ဆႏၵျပသူေတြက အစိုးရ႐ံုးအမ်ားအျပားဆီ သြားေရာက္ႏိုင္ဖို႔ ႀကဳိးစားၾကတဲ့အျပင္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားဌာနေတြဆီ ခ်ီတက္ခဲ့ၿပီး အစိုးရရဲ႕အျမင္ကို တင္ဆက္မေပးဘဲ သူတို႔ဘက္က
အျမင္ကိုပဲ ထုတ္လႊင့္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ျဖစ္လာမွာကိုစိုးရိမ္လို႔ အေရာင္းစင္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပိတ္ထားပါတယ္။

ညတုန္းကစခဲ့တဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြေၾကာင့္ လူ(၃) ဦးမက ေသဆံုးၿပီး လူ (၅၀)ေက်ာ္ ဒဏ္ရာရခဲ့လို႔ တင္းမာမႈေတြ ျမင့္မားေနၿပီး လံုၿခဳံေရးလည္း တင္းၾကပ္ေနတာပါ။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ Yingluck ကို ေထာက္ခံသူေတြ အားကစား႐ံုက လူထုစုေဝးပြဲဆီ သြားေနၾကတုန္း အစိုးရဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပသူေတြက တိုက္ခိုက္လို႔ စေနညမွာ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ခတ္မႈေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ။ ဘယ္သူက ပစ္တာလဲဆိုတာေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရပါဘူး။ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ ဒီကေန႔ တနဂၤေႏြေန႔ဟာ သူတို႔အတြက္ ေအာင္ပြဲခံတဲ့ေန႔ ျဖစ္ရမယ္ လို႔ေျပာၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ Yingluck ႏုတ္ထြက္မေပးမခ်င္း ဝန္ႀကီးဌာနေတြကို တခုခ်င္းသိမ္းသြားမယ္လို႔ သူတို႔က သံႏၷိဌာန္ခ်ထားပါတယ္။

ဗီြအိုေအ (ျမန္မာဌာန)

ဘန္ေကာက္ ဆႏၵျပပဲြေတြ စတင္နိွမ္နင္း





December 2, 2013


ဘန္ေကာက္ျမို့က ေထာင္နဲ့ခီ်တဲ့ အစိုးရ ျဖုတ္ခ်ေရး ဆႏၵျပသူေတြက အစိုးရံုးေတြ၊ တီဗီ အသံလွြင့္ရံု ေတြနဲ့ ရဲဌာနခု်ပ္ကို ဝင္စီးဖို့ ျကိုးစား ေနပါတယ္။

ဆႏၵျပ သမားေတြ ဝိုင္းျပီး တပတ္ အျကာမွာ ပထမ ဆံုးျကိမ္ အဓိကရုဏ္း နိွမ္နင္းေရး ရဲက မ်က္ရည္ယို ဗံုးနဲ့ ေရပိုက္ေတြ သံုး၊ အတားအဆီး ေတြ ခ်ျပီး ဝန္ျကီးခု်ပ္ ရံုးနဲ့ တျခား ေနရာ ေတြကို ဝိုင္းထားတဲ့ ဆႏၵျပသူ ေတြကို ျဖိုခဲြ ခဲ့ပါတယ္။

ဝန္ျကီးခု်ပ္ ရင္လတ္ ခ်င္နာဝတ္ အစိုးရကို ေတာ္လွန္ တိုက္ခိုက္ဖို့ ဆႏၵျပ ေခါင္းေဆာင္ ေတြက လူထုကို ေဆာ္ဩ ထားပါတယ္။

မနက္ဖန္ တနလၤာ ေန့မွာ အေထြေထြ သပိတ္ျကီး ေမွာက္ဖို့ ေတာင္းဆို ေနျပီး ရင္ဆိုင္ အခ်င္းမ်ား မႈေတြအတြင္း လူ ၄ ေယာက္ ပစ္သတ္ ခံခဲ့ရပါတယ္။

အေျခအေန ဖရိုဖရဲ ျဖစ္ေနေပမယ့္ စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းမႈကို ဘယ္ဘက္ကမွ မလိုလားလို့ သိမ္းနိုင္ေျခ နည္းပါးတယ္လို့ ယူဆ ေနျကပါတယ္။

ဆႏၵျပပဲြေတြ အတြင္း ျမန္မာ နိုင္ငံသား ေတြ မပါဖို့ ဘန္ေကာက္ သံရံုးက နိွုးေဆာ္ ထားပါတယ္။

ဘီဘီစီ (ျမန္မာပုိင္း)

Tuesday 26 November 2013

သံေယာဇဥ္လက္က်န္ ( အခ်စ္သီခ်င္)


ခ်စ္သုေ၀ (တိမ္ေတြေနတဲ့အရပ္)


ကမာၻေက်ာ္အ႐ႈံးသမားမ်ား

(26-11-2013)

၁) မုိက္ကယ္ေဂ်ာ္ဒန္ (Michael Jordan)
ကမာၻေက်ာ္ ဘတ္စကတ္ေဘာကစားသမားႀကီးျဖစ္တဲ့ မုိက္ကယ္ေဂ်ာ္ဒန္ဟာ သူ႔ရဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္း ဘတ္စကတ္ေဘာအသင္းကေန အပယ္ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး တစ္ေယာက္ထဲ ငိုေၾကြးခဲ့ရဖူးပါတယ္...

၂) စတိဗ္ေဂ်ာ့ (Steve Jobs)
ကမာၻေက်ာ္ Apple ကုမၸဏီႀကီးရဲ့ ပဲ့ကိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ စတိဗ္ေဂ်ာ့ဟာ အသက္ ၃၀ အရြယ္မွာ သူစတင္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ကုမၸဏီကေန သူ႔ကိုဖယ္ရွားခံလုိက္ရတဲ့အတြက္ ဝမ္းနည္းအားငယ္ၿပီး ယူက်ံဳးမရခံစားခဲ့ရဖူးပါတယ္...

၃) ေဝါ့ဒစၥေနး (Walt Disney)
ဆန္းၾကယ္ထူးျခားတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြကို ဖန္တီးေလ့ရွိတဲ့ ကမာၻေက်ာ္႐ုပ္ရွင္ကုမၸဏီပိုင္ရွင္... animation ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္ေတြကို ေရွ႕ေဆာင္တီထြင္သူ... Disneyland ကို တည္ေထာင္သူ ေဝါ့ဒစၥေနးဟာ သတင္းစာတိုက္တစ္ခုကေန "စိတ္ကူးစိတ္သန္းမေကာင္းျခင္း" နဲ႔ "ပင္ကိုယ္အေတြးအေခၚမရွိျခင္း" ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ အလုပ္ထုတ္ခံခဲ့ရဖူးပါတယ္...

၄) ဘီတဲလ္စ္ (The Beatles)
ကမာၻေက်ာ္ေတးဂီတအဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ဘီတဲလ္စ္ဟာ Decca ေတးထုတ္လုပ္ေရးကေန "သူတို႔ရဲ့အသံကိုမႀကိဳက္ဘူး" "႐ႈိးပြဲေတြမွာ သူတုိ႔ရဲ့အနာဂတ္မရွိဘူး..." လို႔ေျပာဆုိၿပီး ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရဖူးပါတယ္...

၅) အမ္မီနမ္ (Eminem)
ကမာၻေက်ာ္ Rapper တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အမ္မီနမ္ဟာ ေက်ာင္းပညာေရးတစ္ပိုင္းတစ္စသာသင္ခဲ့ရၿပီး မူးယစ္ေဆးဝါးစြဲေနတဲ့ဘဝက ႐ုန္းကန္ခဲ့ရပါတယ္... ကိုယ့္ကိုယ္သတ္ေသဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ဖူးၿပီး ခၽြတ္ခ်ံဳက်တဲ့အထိ ေငြေၾကးအခက္အခဲေတြရင္ဆုိင္ခဲ့ရဖူးပါတယ္....

၆) ေအာ္ပရာဝင္းဖေရး (Oprah Winfrey)
အေမရိကန္နဲ႔နာမည္ေက်ာ္ "The Oprah Winfrey Show" တင္ဆက္သူျဖစ္တဲ့ ေအာ္ပရာဝင္းဖေရးဟာ သူမရဲ့အလုပ္မွာ သတင္းေၾကညာသူအျဖစ္ ရာထူးေလွ်ာ့ခ်ျခင္းခံခဲ့ရဖူးပါတယ္... အေၾကာင္းျပခ်က္က သူမဟာ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္ေတြအတြက္ မသင့္ေလွ်ာ္လို႔ျဖစ္ပါတယ္...

၇) အဲလ္ဘတ္အုိင္းစတိုင္း (Albert Einstein)
ကမာၻေက်ာ္သိပၸံပညာရွင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ အဲလ္ဘတ္အုိင္းစတိုင္းဟာ အသက္ ၄ ႏွစ္အရြယ္အထိ စကားမေျပာတတ္ေသးပါဘူး... သူ႔ဆရာေတြကလည္း သူ႔ကို ဥာဏ္ရည္မမီသူအျဖစ္ သံုးသပ္ခဲ့ၾကပါတယ္...

၈) ခ်ာလီခ်က္ပလင္ (Charlie Chaplin)
ကမာၻေက်ာ္ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ဟာ အေစာပုိင္းမွာ ေဟာလီးဝုဒ္က႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူေတြရဲ့ ျငင္းပယ္မႈကိုခံခဲ့ရဖူးပါတယ္... အေၾကာင္းကေတာ့ သူ႔သ႐ုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ အဓိပၸာယ္မဲ့တဲ့ ေပါက္ကရလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္....

၉) ေအဗရာဟမ္လင္ကြန္း (Abraham Lincoln)
ကမာၻေက်ာ္ အေမရိကန္သမၼတႀကီးျဖစ္တဲ့ လင္ကြန္းဟာ အလုပ္ျပဳတ္ခဲ့ဖူး၊ စီးပြားေရးမွာ အ႐ႈံးေပၚခဲ့ဖူး၊ စိတ္ဓာတ္အႀကီးအက်ယ္ က်ဆင္းၿပိဳလဲခဲ့ဖူးသူျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာလည္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ လြဲေခ်ာ္ခဲ့ အျငင္းပယ္ခံခဲ့ရသူတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
 
 
Credit To > အင္းေလးမီဒီယာ

ႏိုင္ငံေက်ာ္ ျမက္လွည့္ျပကြက္


27-11-2013

Thursday 31 October 2013

“ဘာသာစကားဆိုင္ရာ..အဆိုအမိန္႔မ်ား”


ဒီေန႔.. အင္တာနက္မွာေတြ႕တဲ့ 10 Inspirational Quotes for Language Learners ကို အဂၤလိပ္စာ ေလ့လာသူေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိမယ္ထင္လို႔ ဘာသာျပန္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္....ဘာသာျပန္တာ စိတ္တိုင္း မက်တာမ်ားေတြ႔ရင္္ Comment မွာ ျပင္ၿပီး ဘာသာျပန္ေပးၾကပါ..ေနာ္။


(1) ❝If you talk to a man in a language he understands, that goes to his head. If you talk to him in his own language, that goes to his heart.❞ -‒Nelson Mandela
“လူတစ္ေယာက္ကို သူနားလည္တဲ့ ဘာသာစကားနဲ႔ ေျပာရင္ သူ႔ေခါင္းထဲပဲ ေရာက္တယ္။တစ္ကယ္လို႔ သူ႔ရဲ႕...ကိုယ္ပိုင္ဘာသာစကားနဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့ သူ႔ႏွလံုးသားထဲထိ ေရာက္ပါတယ္။”--နယ္လ္ဆင္ မန္ဒဲလား


(2) ❝One language sets you in a corridor for life. Two languages open every door along the way.❞ -‒Frank Smith
“ဘာသာစကားတစ္ခုဟာ သင့္ဘ၀အတြက္ စႀကၤန္လမ္းေပၚ ေရာက္ေအာင္ ေဆာင္က်ဥ္းေပး တယ္။ဘာသာစကားႏွစ္ခုကေတာ့.. လမ္းတစ္ေလွ်ာက္က တံခါးတိုင္းကို ဖြင့္ေပးပါတယ္။” ---ဖရန္႔ စမစ္


(3) ❝The limits of my language are the limits of my world.❞
‒Ludwig Wittgenstein
“ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘာသာစကားကို ကန္႔သတ္ျခင္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ကမၻာကို ကန္႔သတ္လိုက္ျခင္းပါပဲ။”--လပ္၀စ္ ၀စ္ဂ်န္စတိန္း


(4) ❝Learn everything you can, anytime you can, from anyone you can; there will always come a time when you will be grateful you did.❞ ---‒Sarah Caldwell
“ဘယ္အရာတိုင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ဘယ္သူ႔ဆီကပဲျဖစ္ျဖစ္ ရသေလာက္ သင္ယူပါ။ဒီလို..လုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ သင္ေက်းဇူးတင္ရမယ့္ အခ်ိန္ကာလတစ္ခု မလြဲမေသြ ေရာက္လာ ပါလိမ့္မယ္။”---ဆာရာ ကဲဒြဲ


(5) ❝Learning is a treasure that will follow its owner everywhere.❞
-‒Chinese Proverb
“သင္ယူျခင္းဟာ ပိုင္ရွင္သြားေလရာေနာက္ အၿမဲလိုက္ေနမယ့္ ရတနာ တစ္ပါး ျဖစ္တယ္။”--တ႐ုတ္စကားပံု


(6) ❝You can never understand one language until you understand at least two.❞--‒Geoffrey Williams
“သင္ဟာ..အနည္းဆံုး ဘာသာစကားႏွစ္ခု မသိပဲ ..ဘာသာစကားတစ္ခု ကို နားလည္ႏိုင္မည္ မဟုတ္။”---ေဂ်ာ္ဖရီ ၀ီလီယမ္

(7) ❝To have another language is to possess a second soul.❞
--‒Charlemagne
“အျခားဘာသာစကားတစ္ခုကို သင္ယူတတ္ေျမာက္ျခင္းဟာ ဒုတိယေျမာက္ ၀ိညဏ္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။”--ခ်ာလီမဂၢနီ


(8) ❝Those who know nothing of foreign languages know nothing of their own.❞ ‒Johann Wolfgang von Goethe
“ႏိုင္ငံရပ္ျခားဘာသာစကားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွ မသိတဲ့သူေတြဟာ သူတို႔ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာစကားအေၾကာင္းကိုလည္း ဘာမွ မသိၾကပါ။”
-ဂ်ိဳဟန္း ၀ုဂန္း ဘြန္ ဂိုအက္

(9) ❝Language is the road map of a culture. It tells you where its people come from and where they are going.❞--‒Rita Mae Brown
“ဘာသာစကားဆိုတာ ယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ လမ္းျပေျမပံုပါ။လူေတြ ဘယ္ကလာၿပီး ဘယ္ကိုသြားေနၾကတယ္ဆိုတာ သင့္ကို ေျပာျပပါလိမ့္မယ္။”
--ရီတာ ေမးဘေရာင္း


(10) ❝Language is the blood of the soul into which thoughts run and out of which they grow.❞---‒Oliver Wendell Holmes
“ဘာသာစကားဆိုတာ စိတ္၀ိညဏ္ရဲ႕ ေသြးျဖစ္ၿပီး...ဒီေသြးထဲမွာပဲ အေတြး အေခၚေတြ စီးဆင္းၾကတယ္။ ရွင္သန္ေပါက္ဖြား ၾကပါတယ္။”
--အိုလီဗာ ၀န္ဒဲဟုန္း

--------------------------xxx((၀၀၀))xxx----------------------------

Tuesday 29 October 2013

မွတ္သားဖြယ္ရာ ဒႆနမ်ား



တစ္ပါးသူဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲဆိုးေနပါေစ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ နာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့ပါေစ သူ႔ကုိုခြင့္လြတ္တတ္ရ မယ္။ လက္လြတ္တတ္ရမယ္။ ဒါမွ တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ကိုယ္ကရႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္မွာ ဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ ထာဝရမဟုတ္ဘူးဆိုတာ နားလည္ထားရသလို စိတ္ပ်က္အားငယ္ခ်ိန္မွာ လည္း ဒီအားငယ္မႈေတြဟာ အျမဲတမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔ နားလည္ရမယ္။

ဒီေန႔ရဲ႕ တစ္ဇြတ္ထိုးက မနက္ျဖန္အတြက္ ေနာင္တကို ျဖစ္ေစတယ္။ စကားတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝကိုပ်က္စီးေစႏိုင္တယ္။

စကားအခြန္းတစ္ေထာင္သံုးမွ လူတစ္ေယာက္ကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားကို ခ်ိတ္ဆဲြထားပါ။

ကိုယ့္ရဲ႕ အသိဥာဏ္ပညာၾကားမွာ စိတ္ၾကီးဝင္တဲ့ ေပါင္းျမက္ေတြ စိုက္ပ်ဳိးမထားပါနဲ႔။ ကုိယ့္ရဲ႕ မဝင့္ဝါတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ အသိဥာဏ္ေတြ မယုတ္ေလ်ာ့သြားေစနဲ႔။

သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္တိုင္း ကိုယ့္အတြက္ ဘာေကာင္းက်ဳိးမွ မျဖစ္ေစဘူး။ သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္တိုင္း သူ႔ေအာင္ျမင္မႈေတြ ေလွ်ာ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။

ပုလင္းခ်င္းအတူတူ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ပုလင္းထဲ အဆိပ္ေတြထည့္ရမွာလဲ? ခံစားတတ္တဲ့ စိတ္ခ်င္းအတူတူ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ထဲ မေပ်ာ္ရႊင္တာေတြ ထည့္ရမွာလဲ?

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႐ိုးသားမႈရွိလာတဲ့အခါ ေလာကမွာ ဘယ္သူ႔မွ ကိုယ့္ကိုလိမ္ညာလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။

အတိတ္က ၾကံဳေတြ ့ေနရေသာ မေအာင္ျမင္မွ ုမ်ား၊ ၀မ္းနည္းျဖင္းမ်ား၊ မွားယြင္းမွ ုမ်ားကို
ထပ္တလဲလဲ ေတြးေနမည့္အစား ထိုအရာမ်ားကို သင္ခန္းစာယူျပီး လိုလားေတာင္ ့တမွ ုမ်ား
ျပည့္၀ေအာင္သာ ၾကိဳးစားပါ။

မိမိစြမ္းေဆာင္နိဳင္ေသာစြမ္းအားကို ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ခ်ည္းလည္း မသံုးသင့္ေပ။ ထို ့ထက္....မေကာင္း ေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ ပို၍မသံုးသင္ ့ေပ။

ဆိုးက်ိဳးေကာင္းက်ိဳးမ်ားသည္ မလိုခ်င္လည္း ရလာနိဳင္ေသာ္လည္း လိုခ်င္ေသာ္လည္း ရလာမည္ မဟုတ္ေပ။ သင့္အေနႏွင္ ့ကေတာ့ မည္သည္ ့ရလဒ္ကိုပဲျဖစ္ေစ အေကာင္းဆံုး ရင္ဆိုင္နိဳင္ေသာ စိတ္ဓာတ္ကိုသာ ေမြးျမဴထားသင့္ေပဧ။္

အပ်က္သေဘာေဆာင္သည့္အေတြးသည္ ဆိုးကိ်ဳးကိုသာ ေပးသည္။ ထိုအေတြးကို ေကာင္းသည္ဟု ထင္လွ်င္ေတာ့ အဆိုး၀ါးဆံုး ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

အထက္ကိုတက္ေတာ ့မည္ဆိုလ်င္ လမ္းတိုသည္ ရွည္သည္ ၾကမ္းသည္ ေခ်ာသည္ ေရြးခ်ယ္ေန မည့္အစား ႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အျမန္ဆံုး အေပၚေရာက္နိဳင္သည့္ လမ္းကိုသာ ေရြးခ်ယ္ပါ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ စိတ္ဓာတ္မခိုင္မာႏွင္ ့ တန္ဖိုးမသိသူတို ့ထံသို ့ လာေလ့မရွိေပ။ ထိုသူမ်ား ရေသာေမတၱာမွာလည္း အစစ္အမွန္ မဟုတ္ဘဲ အတုသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

အျခားသူမ်ားအား ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ေတာ ့မည္ဆိုလွ်င္ ဦးစြာ မွန္တစ္ခ်ပ္ေရွ ့ရပ္ျပီး ထိုစကားလံုးမ်ားကို အရင္ရြတ္ဆိုၾကည္ ့သင့္ပါသည္။

အခြင့္အေရးဟူသည္ လူတိုင္းဆီသို ့ တစ္ၾကိမ္မဟုတ္တစိၾကိမ္ ေရာက္လာေလ့ရွိပါသည္။ထိုအခြင့္အေရး ကို အသံုးခ်တတ္ျခင္းႏွင့္ ဥေပကၡာျပဳေနျခင္းေၾကာင့္သာ ရရွိေသာရလဒ္ျခင္း မတူညီၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေရႊအစရွိေသာ ရတနာတို ့သည္ တန္ဖိုးသတ္မွတ္ခ်က္မ်ား အသီးသီးရွိၾကသည္။ ကိုယ္ပိုင္ေတြးေတာ ၾကံဆမွ ုမွ ရရွိေသာ စိတ္ကူးသည္ တန္ဖိုးမျဖတ္နိဳင္သည့္ ရတနာပင္ ျဖစ္ေပသည္။

သင္ဒုကၡဆင္းရဲႏွင္ ့ ၾကံဳေတြ ့ေနစဥ္က ဥေပကၡာျပဳထားခဲ့သူသည္ သင္ၾကီးပြားခ်မ္းသာလာေသာအခါ သူကေရ့ွဆံုးမွ ေရာက္လာေလ့ရွသည္။

ေပ်ာ္ရႊင္မွ ုရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိသည္ျဖစ္ေစ စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ စိတ္မပါသည္ျဖစ္ေစ ဘ၀တက္လမ္း အတြက္ မွန္ကန္ေသာ ေရြးခ်ယ္မွ ုဆိုပါက သင္ ့အေနႏွင္ ့ၾကိဳးစားသင့္ေပသည္။

အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ စိတ္ကနည္းလမ္းေကာင္းမ်ားကို ရွာေဖြေနခ်ိန္မွာ အဖ်တ္သေဘေဆာင္သည့္
စိတ္က ပ်က္စီးေစနိဳင္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကိုသာ ေတြးေတာၾကံဆေနေလသည္။

မည္သည့္အရာကိုမဆို စိတ္အားထက္သန္မွ ုႏွင့္ ေဆာင္ရြတ္ပါက ေၾကာက္စိတ္ႏွင့္ စိုးရိမ္စိတ္တို ့မွာ
အေ၀းသို ့ ဖယ္ခြာသြားေလ့ရွိသည္။

စာဖတ္ျခင္းသည္ အသိပညာအတြက္ျဖစ္ျပီး လက္ေတြ ့လုပ္ျခင္းက အတတ္ပညာအတြက္ျဖစ္သည္။
ထိုႏွစ္ခုကို ညီမွ်ေအာင္လုပ္မွ ဘ၀ဟန္ခ်က္ညီေပမည္။

သင္အသက္ရွင္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး မည္သို႕ အသက္ရွင္ ေနထုိင္ရမည္ကုိ သင္ယူေနပါ။ သင့္ကုိသင္ ထင္ျမင္ထားသလို သင္ျဖစ္လာလိမ့္မည္။

“ အမွန္တရား ” ဟု ထင္ေသာ အလုပ္တစ္ခုခုကို လုပ္ေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ထိုအလုပ္သည္ေရာ မွန္ရဲ႕ လားဟု ျပန္လည္ဆန္းစစ္ သင့္ပါတယ္။

ေလာကၾကီး၏ သာယာမႈမ်ားမွာ စြမ္းအားေကာင္းလွေၾကာင္း သံသယျဖစ္ဖြယ္ မရွိပါေခ် ယင္းသာယာမႈ မ်ား၏ ဆြဲေဆာင္တုပ္ေႏွာင္မႈမွာ မသိမႈ (Ignorance)“ အသိညဏ္နည္းပါးျခင္း ” ဟူေသာ ေမာဟမိခင္ ျဖစ္ပါသည္။

ဘ၀မွာ အခက္အခဲ တစ္ခုေတြ႕တိုင္း မိမိအတြက္ရင့္က်က္မႈ တစ္ခုရစျမဲျဖစ္ရာ အခက္အခဲတစ္ ခုေတြ႕ တိုင္း စိတ္မပ်က္ပါႏွင့္ အေတြ႕အၾကံဳသစ္ ဒါမွမဟုတ္ မိမိအတြက္ ဘ၀သင္ခန္းစာ တစ္ခုလို သေဘာထားႏိုင္ရင္ ဘ၀မွာေနေပ်ာ္ပါတယ္။

၀ါသနာကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရသည္မွာ သစ္ပင္တစ္ပင္ စိုက္သကဲ့သို႕……ဇြဲရွိရတယ္…….။ စိတ္ရွည္ရ တယ္………..။ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈ ေကာင္းရတယ္……….။ သို႕မွသာ…..။ သစ္ပင္မွ အသီးအပြင့္ကုိ စားရသကဲ့သို႕ ၀ါသနာျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ရေသာ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမွရေသာ “ အက်ိဳးအျမတ္ ” ကုိလည္း မလြဲမေသြ ခံစားရႏိုင္ပါသည္။

ေႏြရာသီကုိ ႏွစ္သက္ေသာ သင့္အတြက္ မိုးရာသီႏွင့္ေဆာငး္ရာသီကေတာ့ မလြဲမေသြေက်ာ္ျဖတ္ရ ပါမည္။ ထို႕အတူပါပဲ… အခ်စ္ကုိလိုခ်င္သူမ်ား အတြက္လည္း.“ ေသာကႏွင့္ဒုကၡ ” ကိုေတာ့ မလြဲမေသြ လက္ခံရတတ္ပါသည္။

ခ်စ္သူဘ၀မွာ အလွကုိၾကည့္တာထက္ ဘ၀ကိုၾကၫ့္ပါ။ အိမ္ေထာင္သည္ ဘ၀ေရာက္ၾကတဲ့ အခါ ဘ၀ကိုၾကည့္တာထက္ “ စိတ္အလွ ” ကိုျမင္ေအာင္ၾကည့္ေပးပါ။

ပ်ားရည္လုိ ခ်ိဳျမိန္ေသာအခ်စ္…. ပန္းတစ္ပြင့္လို လွပေသာဘ၀ ထုိႏွစ္ခုကို ဆံုဆည္းဖို႕ ……. ႏွလံုးသား ကုိ လမ္းခင္းေပးပါ။

လမ္းမသိတဲ့လူဟာ လမ္းမွာေတြ႕သမွ်လူကို ေမးသြားတာ ေနာက္ဆံုး သူသြားခ်င္တဲ့ ခရီးကုိေရာက္ႏိုင္ တယ္။ သိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့ လူကေတာ့ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေမးဘဲသြားလို႕ သူလိုခ်င္တဲ့ခရီးကုိ မေရာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။

အႏၱာရယ္ေတြထဲမွာ မိမိကုိယ္ကို လိမ္ျခင္းမွာ အႏၱာရယ္ အၾကီးဆံုးပါပဲ…….။

ဘ၀တစ္ခုကို စတင္တည္ေထာင္ရာတြင္ သင္ႏွစ္သက္ေသာ အလုပ္ကုိရသည္ထက္ ရလာေသာ အလုပ္ကို လုပ္၍ စတင္ရပါမည္။ အသင့္အတင့္ရပ္တည္ႏိုင္မွ…. သင္ႏွစ္သက္ေသာ အလုပ္ကို ေျပာင္းလဲ လုပ္ကုိင္ႏိုင္ပါသည္။ စကာစ၌ပင္ အလုပ္ေရြးေနလွ်င္…. သင့္အတြက္ ဘာတစ္ခုမွ ေအာင္ျမင္မည္ မဟုတ္ေပ…….။

ေလာကသဘာ၀က ခႏၵာကိုယ္ကိုပဲ ဖန္ဆင္းေပးလိုက္တာပါ။ အဲဒီခႏၵာကိုယ္ကို လႈပ္ရွားေပးႏိုင္မယ့္ “ စိတ္ ”ကုိေတာ့ မိမိဘာသာ ေမြးျမဴပ်ိဳးေထာင္ရတာပါ။

ဘ၀ရဲ႕ဒဏ္ကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းခံခဲ့ရသူေတြမွာ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းရွိပါတယ္။ အဲဒီဆူးဟာ….. အရာရာကို ထိုးေဖာက္ပစ္ႏိုင္တယ္။

ၾကီးပြားခ်မ္းသာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ ပထမဆံုးလိုအပ္ခ်က္က……. ၾကီးပြားခ်င္စိတ္ဆႏၵအား ျပင္းျပဖို႕နဲ႕ အမွန္တကယ္ ၾကီးပြားေအာင္ လုပ္ကုိလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခိုင္မာစြဲျမဲဖို႕ ပါပဲ………….။

လူတိုင္းမွာ အလွတရားကိုယ္စီ ရွိၾကေသာ္လည္း အခ်စ္စစ္နဲ႕ထိုက္တန္ေသာ အလွတရားကေတာာ့ လူတိုင္းမွာ မရွိႏိုင္ေပ…။

သင္လိုခ်င္ေသာ္လည္း အလြယ္တကူ မရရွိႏိုင္သည္မွာ “ေပ်ာ္ရြင္ျခင္း ” ျဖစ္၏။ သင္မလိုခ်င္ေသာ္လည္း အလြယ္တကူ ရႏိုင္ေသာအရာမွာ “ ၀မ္းနည္းျခင္း ” ပင္ျဖစ္၏။

စိတ္ထားခိုင္မာသူ တစ္ေယာက္အဖို႕ ဒုကၡဆင္းရဲဟူသည္ ………“ ရုပ္အသြင္ဖ်က္လာေသာ ေအာင္ျမင္ျခင္း တမန္ေတာ္ ” ျဖစ္ေၾကာင္း အလြယ္တကူ သိႏိုင္ၾကပါသည္။

လူေပ်ာ့လူညံ့တုိ႕၏ အလုပ္က ဘယ္အခ်ိန္မွရမည္ မသိေသးသည့္ အခြင့္အလမ္းတို႔ကို အခ်ိန္ကုန္ခံ၍ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေလ့ရွိသည္။ စိတ္ဓါတ္စြမ္းအား ထက္သန္သူတို႕ကေတာ့ သူတို႕လိုခ်င္သည့္ အခြင့္အလမ္း ကုိ မရမခ်င္း လိုက္ရွာေလ့ရွိၾကသည္။

“ လိမ့္ေနေသာေက်ာက္တံုးသည္ ေရညွိမတင္ ” ဟူေသာစကားအတုိင္း အျမဲလႈပ္ရွားၾကိဳးစားေနသူကို “ ပ်င္းရိျခင္း ”သည္ လာေရာက္တြယ္ကပ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေခ်။ လူ႕စိတ္သည္ သင္ယူျခင္းမရွိဘဲ မတိုးတတ္ႏိုင္။

လက္မထပ္ခင္က ေယာက္်ားေလးမ်ား၏ အခ်စ္သည္ မိန္းကေလမ်ားထက္ မ်ားစြာပိုျပီး လက္ထပ္ျပီးေနာက္တြင္ မိန္းကေလးမ်ားအခ်စ္က တျဖည္းျဖည္း ပုိလာေလ့ရွိပါတယ္။

လူေတြဟာ ေၾကာင္းက်ိဳးဆင္ေျခဥာဏ္ မရွိၾကတဲ့အျပင္ “အတၱမာနစိတ္” ၾကီးမားလြန္းၾကပါ တယ္ ဒါေပမယ့္ “ ေမတၱာထားလိုက္ပါ ”။

သူတစ္ပါးက ကိုယ့္ကို ေစာ္ကားမွာမေၾကာက္ပါနဲ႕။ ကိုယ္က သူတစ္ပါကို ေစာ္ကားမိမွာကုိပဲ ေၾကာက္ပါ။

ၾကီးပြားလိုေသာစိတ္ႏွင့္ ၾကီးပြားမည္ဟူ၍ ယံုၾကည္လ်က္ ၾကီးပြားေသာ အေျခအေနကိုသာ ထင္ျမင္ပါက ထိုအထင္အျမင္အတုိင္း ျဖစ္ေျမာက္ေစရေအာင္ အတြင္းစိတ္က ဖန္တီး၍ေပး၏။

ေလးနက္ခိုင္ျမဲေသာ အခ်စ္ဆိုတာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရွင္သန္လာတတ္ပါတယ္။ အခ်စ္စစ္ အခ်စ္မွန္ဆိုတာကလည္း အခ်ိန္ကာလနဲ႕ေလးနက္မႈရွိမွ ေပါက္ဖြားလာတတ္ပါတယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္မႈသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕အေပၚတြင္ မူတည္သည္။ ကၽြႏိုပ္တို႕ ရွာေဖြရရွိေသာ ေငြေၾကး (သို႕) ဘ၀တြင္ ကၽြႏု္ပ္တို႕၏ ရပ္တည္ခ်က္ဟူသည္ အေပၚမတည္မွီပါ။

ငယ္စဥ္ကာလ လမ္းေလွ်ာက္တတ္စမွာေဘးနားမွာ အေဖၚတစ္ေယာက္လိုတယ္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ရပ္တည္ႏိုင္ေတာ့ မလုိေတာ့ဘူး….ဒါေပမယ့္………. အသက္အရြယ္အိုမင္းမစြမ္း ျဖစ္လာျပန္ေတာ့ လက္တြဲေဖၚလိုလာျပန္ေရာ……….။

ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳ ႏုနယ္ေသးတဲ့လူေတြဟာ အခ်စ္နဲ႕ထိေတြ႕လိုက္တာနဲ႕ အရူးအမူးျဖစ္ျပီး “အခ်စ္ထက္ ပုိျပီး အေရးၾကီးတာ မရွိေတာ့ဘူး”လို႕ ထင္တတ္ၾကပါတယ္။ ရင့္က်က္လာတဲ့ အခါေရာက္ေတာ့မွ အခ်စ္ထက္ပိုျပီး အေရးၾကီးတဲ့အရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိမွန္းသိၾကတယ္။

အနာဂတ္ကာလ၏ ေလ်ာက္လွမ္းရမည့္လမ္းကို အေကာင္းဆံုးထုဆစ္ေပးႏိုင္သူမွာ…. “အတိတ္ဘ၀၌ က်န္ခဲ့ေသာ မွားယြင္းမႈမ်ား” ပင္ျဖစ္ပါသည္……….။

ထမင္းငတ္လို႕ေသတဲ့ “မသာ” ေတာ့မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္…….ဆင္းရဲရင္ေတာ့ ေသတတ္ပါတယ္ ………..။ အက္လင့္ Blog မွ ျပန္လည္မွ်ေ၀သည္။

အခ်စ္ေရး အဆင္မေျပေသာအခါ အမ်ိဳးသား မ်ားသည္ အမ်ိဳးသမီး မ်ားထက္ ပိုမိုထိခိုက္ ခံစားရ

အခ်စ္ေရး၌ စိတ္မခ်မ္းသာဘဲ ရံႈးနိမ့္ရေသာအခါ အမ်ိဳးသား မ်ားသည္ အမ်ိဳးသမီး
မ်ားထက္ ပိုမို နာက်င္ ခံစားရေလ့ရွိသည္ဟု ေလ့လာမႈ တစ္ရပ္အရ သိရေၾကာင္း

က်န္းမာေရးႏွင့္ လူမႈေရး ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ကယ္လီဖိုးနီးယား ေျမာက္ပိုင္း Wake Forest တကၠသိုလ္မွ ပါေမာကၡ Robin Simon
က အဆိုပါ သုေတသနလုပ္ငန္းကို ဦးေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ျပီး အသက္ ၁၈ ႏွစ္မွ ၂၃ ႏွစ္
အတြင္းရွိ လက္မထပ္ရေသးေသာ အမ်ိဳးသား ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး ၁၀၀၀ ေက်ာ္ကို ေလ့
လာခဲ့ေၾကာင္း FOX သတင္းဌာနက ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ေလ့လာမႈမွ ရရွိလာေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္အရ အခ်စ္ေရးတြင္
လမ္းခြဲ အဆံုးသတ္ေသာအခါ အမ်ိုးသားမ်ားသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားထက္ ပိုမို စိတ္ထိခိုက္
ခံစားရေၾကာင္း သိရသည္။

ထိုအခ်က္က အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားထက္ ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ
အခ်စ္ေရးတြင္ ပိုမို စိတ္တက္ၾကြ ေပ်ာ္ရြင္ၾကျပီး စိတ္မခ်မ္းသာစရာ အေျခအေနမ်ိဳး
တြင္လည္း ပိုမိုၾကီးမားေသာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ား ၾကံဳေတြ႔ရသည္ကို
ေဖာ္ျပလ်က္ရွိသည္။ လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ အဆင္မေျပေသာ အခ်စ္ေရးတြင္
မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ ေပ်ာက္ဆံုးသည္အထိ ခံစားရေလ့ရွိေၾကာင္း ပါေမာကၡ
Robin Simon က ေျပာပါသည္။

ဤသုေတသနမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အံ့အားသင့္ဖြယ္ အေျဖမွာ လူငယ္ အမ်ိဳးသား
တစ္ဦးအတြက္ ဘဝတြင္ အၾကီးမားဆံုး ပတ္သက္ရင္းႏွီးသူမွာ သူ၏ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီး
အမ်ိဳးသမီးမ်ား အတြက္မႈ သူတို႔၏ အရင္းႏွီးဆံုးသူမွာ ခ်စ္သူထက္စာလ်င္
သူငယ္ခ်င္း သို႔မဟုတ္ မိဘ ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

----------------------------------------------------
( အက္လင့္ ဘေလာ့ပိုစ္မွ ျပန္လည္ကူးယူတင္ျပလိုက္ပါတယ္)

Tuesday 22 October 2013

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင္.က်န္းမာေရး

ေလာကၾကီးသာယာလွပဖို႕အတြက္ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာဟာ အေရးၾကီးတဲ့ အခန္းက႑ကေန ပါ၀င္ေနပါတယ္. . လူတိုင္းအခ်စ္နဲ႕ မကင္းႏိုင္ၾကပါဘူး . . . တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ အခ်စ္နဲ႕ၾကံဳေတြ႕ၾကမွာပါ. . .
အခ်စ္ဆိုတာကို လူအမ်ိဳးမ်ိဳးက အဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး
ဖြင့္ဆိုၾကေပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ဘယ္သူမွ ဘယ္လိုမွ ရွင္းျပလို႕မရႏိုင္
ေလာက္ေအာင္ နက္နဲကတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးပါ . .
 

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ အန္မတန္ကိုမွ ဆန္းၾကယ္လြန္းလွပါတယ္ . . . ေဆးပညာရႈေဒါင့္က ၾကည့္မယ္ဆိုရင္
ေတာ့ တစ္စံု တစ္ေယာက္အေပၚမွာ ခ်စ္ေမတၱာယိုစိမ့္တဲ့ အခါ ခ်စ္တဲ့သူမွာေရာ
အခ်စ္ခံရသူမွာပါ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးၾကရုံမွ် မက ကိုယ္က်န္းမာေရးေရာ ၊
စိတ္က်န္းမာေရးအတြက္ပါ အန္မတန္ အက်ိဳးျပဳတာကို ေတြ႕ရပါတယ္ . . . .

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႕ က်န္းမာေရးက အံ့အားသင့္ဖြယ္ နည္းလမ္းေတြနဲ႕ ဆက္စပ္မႈရွိေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဟာ လူသားေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစရုံမွ်မက ကိုယ္ခံအားေကာင္းေစကာ
ေရာဂါေတြ တိုက္ဖက္ေပးပါတယ္. . . ဒါအျပင္ တျခားက်န္းမာေရးအတြက္
ေကာင္းက်ိဳးမ်ားစြာလည္း ရွိပါတယ္. . . . ခ်စ္ေနတဲ့သူနဲ႕ အခ်စ္ခံရသူမွာ
ခ်စ္ေနတဲ့သူက က်န္းမာေရးအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးကို ပိုခံစားရႏိုင္ပါတယ္. . . .
ဒါေပမယ့္ ခ်စ္တတ္ဖို႕လည္း လိုတာေပါ့ ေနာ္. .
 

ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္နဲ႕ ခ်စ္ပါက သ၀န္တိုမႈ၊ မနာလိုမႈ နဲက တျခားေသာ ေသာကအပူမီးေတြ ပါလာႏိုင္ပါတယ္.
. . ခ်စ္ေနရရင္ၿပီးေရာ ဆို ကာ ေမတၱာစစ္ေမတၱာမွန္နဲ႕ ခ်စ္တတ္ပါမွ
က်န္းမာေရးအတြက္လည္း ေကာင္းမြန္ပါတယ္. . .
အခ်စ္က က်န္းမာေရးကို ဘယ္လိုအက်ိဳးျပဳသလဲဆိုရင္. . .
အခ်စ္က နုပ်ိဳေစႏိုင္တယ္
အခ်စ္က အသက္ရွည္ေစႏိုင္တယ္
အခ်စ္က ကိုယ္ခံအားေကာင္းေစႏိုင္တယ္
အခ်စ္က ေသြးတိုးကာကြယ္ေပးတယ္
အခ်စ္က ႏွလံုးအတြက္ ေကာင္းေစတယ္
အခ်စ္က ကိုလက္စထေရာပမာဏ ေလွ်ာ့ခ်ေပးတယ္
အခ်စ္က နာက်င္မႈကို သက္သာေစႏိုင္တယ္.
အခ်စ္က ညဏ္ေကာင္းေစတယ္
အခ်စ္က စိတ္ဖိစီးမႈ ေလ်ာ့နည္းေစတယ္
အခ်စ္က က်န္းမာေရးအေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြ ကို ရေစႏို္င္တယ္တဲ့ . . . .

အဓိကကေတာ့ ဘာကာလာမွ မေရာ အခ်စ္သန္႕သန္႕ေလးနဲ႕ ခ်စ္တတ္ဖို႕ပါပဲ . . .
ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ေတြက အပူမီးေတာက္ေလာင္ေစကာ အခ်စ္ကို အေရာင္ဆိုးလိုက္သလို
ကိုယ္ခ်စ္ေနတဲ့ သူစိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကို ျမင္ရုံနဲ႕ ေက်နပ္
ပီတိစိတ္ေမြးပါ. . . . ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္နဲ႕ ခ်စ္တတ္ပါက စိတ္ခ်မ္းသာ
ကိုယ္က်န္းမာ ၿပီး ေလာကၾကီးက ေနေပ်ာ္လာပါလိမ့္မယ္ . . .

ကိုးကား

ႏုျမတ္ (ေဆး -၁) (အာေရာဂ်ံ)


အူအတက္ေရာင္ ေရာဂါ

အူမႀကီးနဲ႕ အူသိမ္ဆံုတဲ့ေနရာမွာ အူအတက္ရွိပါတယ္။ လူတိုင္း လိုလိုမွာရွိပါတယ္။ အဲဒီအူအတက္ပိုး၀င္ၿပီး ေရာင္ရမ္းတဲ့ေရာဂါျဖစ္ ပါတယ္။ လူနာဟာ ပထမဦးဆံုး ခ်က္တိုင္နားက ရစ္ရစ္ၿပီးနာတယ္။ နာတာၾကာတဲ့အခါ ခ်က္ေအာက္ညာဘက္မွာ အနာဆံုးေနရာျဖစ္ လာမယ္၊ ဖ်ားမယ္၊ ပ်ိဳ႕အန္လာမယ္။
လူႀကီး၊ လူငယ္ (က်ား၊မ) မေရြးျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ၀မ္းခ်ဳပ္ေလ့ရွိတဲ့ လူေတြမွာ ၀မ္းအညစ္အေၾကးအခဲကေလးက အူအတက္ကို ပိတ္တတ္လို႔ ပိုၿပီးျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။


ဆရာ၀န္ဆီေရာက္လာလို႔ နာတဲ့ေနရာကို စမ္းသပ္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သိႏိုင္ပါတယ္။ မ်ားအားျဖင့္ ေရာဂါလကၡဏာ နဲ႔ စမ္းသပ္မႈအရ သိရွိႏိုင္ပါတယ္။ တျခားေရာဂါနဲ႕ မခြဲျခားႏိုင္လို႔ မေသခ်ာတဲ့ လူနာဆိုရင္ေတာ့ အာထရာေဆာင္း႐ိုက္ ၾကည့္ရင္ ခြဲျခားႏိုင္ပါတယ္။


အူအတက္ေရာင္တာကေတာ့ လတ္တေလာျဖစ္တဲ့အတြက္ ခြဲစိတ္ၿပီး အူအတတ္ကို ဖယ္ရွားပစ္ရပါတယ္။ ခုေခတ္မွာ ေတာ့ အဏုၾကည့္မွန္ေျပာင္းနဲ႔ၾကည့္ၿပီး ခြဲစိတ္ျခင္း ( Laparosocopic Surgery) နည္းနဲက ခြဲတာ လည္းရွိပါတယ္) အျခားေရာဂါမ်ား အတြက္ေကာင္းေသာ္လည္းပဲ၊ အူအတက္အတြက္ကေတာ့ ဒီနည္းဟာ အက်ိဳးအာနိသင္သိပ္မရွိလွပါဘူး။


အူအတက္ေရာင္တာက- ခ်က္ခ်င္း မခြဲျဖစ္ရင္ အဲဒီလိုျဖစ္သြားရင္ ခ်က္ခ်င္းမခြဲဘဲပဋိဇီ၀ေဆးေတြနဲ႕ပဲ ကုေနၿပီး ခဲတာေပ်ာက္သြားမွ ေနာက္(၃)လၾကာမွ ျပန္ေခၚၿပီးခြဲစိတ္ရပါတယ္။ (၃)လမျပည့္ခင္ နည္းနည္းေလး ျပန္နာတယ္ဆိုရင္ ခဲသြားၿပီး ခြဲစိတ္ရပါတယ္။ (၃)လျပည့္ခင္ နည္းနည္းေလး ျပန္နာ တယ္ဆိုရင္ ခဲသြားၿပီး အက်ိတ္ျဖစ္ေနတာ စမ္းသပ္လို႔မရေတာ့ ဘူးဆိုရင္လည္းခြဲပါတယ္။ အူအတက္ေရာင္တာက ႐ိုး႐ိုးေရာင္တာ နဲ႕ ပိတ္ၿပီးေရာင္တာႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ပိတ္ၿပီးေရာင္တာဆိုရင္ မခြဲရင္ ေပါက္သြားႏုိင္တယ္။


အူအတက္ေရာင္တဲ့လူနာေတြဟာ တစ္ခါတေလ ၀မ္းခ်ဳပ္ၿပီးခါစမွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ လူနာေတြက ၀မ္းႏုတ္ေဆးစားတာကို ေရွာင္သင့္ပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ျဖစ္လာတဲ့ မည္သည့္ ဗိုက္နာေရာဂါမဆို သတိထားရပါမယ္။ ၀မ္းခ်ဳပ္၊ ေလခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ၀မ္းႏုတ္ေဆးစားတဲ့ အက်င့္ကို အထူးေရွာင္သင့္ပါတယ္။ ၀မ္းႏုတ္ေဆးစားရင္ အူအတက္ေရာင္တာက ပိုဆိုးေစပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ေပါက္သြားတဲ့အထိ အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစပါတယ္။


Health

ပါရာစီတေမာလ္ နဲ႕ ပက္ပစီ ( ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ပါ )


အားလံုးသိေအာင္ေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။အားလံုးသတိထားႏိုင္ေအာင္လို ့ပါ။

ကိုကာကိုလာ-ပက္စီ-ကုတ္ ေတြအေၾကာင္းကိုလူတိုင္းနွီးပါးသိျပီးၾကမယ္လို့ထင္ပါတယ္။
မသိေသးတဲ့သူေတြအတြက္ကေတာ့သတင္းထူးပါဘဲဗ်ာ-

ဒီကေန ့ဂ်စ္တူးအကိုရဲ ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ စကၤာပူကိုေရာက္လာခဲ့ ပါတယ္။အေပ်ာ္ထြက္-ေစ်းဝယ္လာ တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။

သူမရဲ ့ခ်စ္ဆံုးေယာက္်ားဆံုးသြားလို ့အပူနဲ ့လာခဲ ့ရသူပါ။
လက္ထပ္ထားတာမွတစ္နွစ္ေတာင္မျပည့္ေသးပါဘူးတဲ ့။သူကေက်ာင္းဆရာမဆိုေတာ့ခြင့္ယူဖို့ အလုပ္ထြက္ဖို ့ဆိုတာေတာ္ေတာ္ခက္လို႔ေယာက်္ားရွိတဲ့ေနရာမွာလည္းမလိုက္လာနိုင္။

ေယာက္်ားကလည္း သူမနွင့္အတူလိုက္မေနနိုင္ဆိုေတာ့ မယ္ တစ္ရြာေမာင္တစ္ျမိဳ ့အေနေဝးေနၾက တာေပါ့။

ေနာက္နွစ္ဆိုရင္ ေတာ့အတူတူေနလို ့ရပါျပီ။(ဒီလိုအေတြးကေလးေတြနဲ ့ဆရာမေလးတစ္ေယာက္ေပ်ာ္ေနခဲ့တာေပါ့)

ဒါေပမဲ့အခုေတာ့သူမအေပ်ာ္ေတြဘယ္ေတြေရာက္ေနကုန္ျပီမသိေတာ့ပါဘူး။
ဆရာမေလးေယာက္်ားတစ္ေယာက္ျမန္မာနိုင္ငံထုတ္အေၾကာေျဖေဆးနဲ ့ပက္ပစီေသာက္မိလို ့ေသဆံုးသြား ပါတယ္။မနက္ျဖန္ဆိုရက္လည္ေန ့ေပါ့။

ဒီလိုသတင္းေတြၾကားေနရတာေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါျပီ။
ျပီးခဲ့တဲ့သံုးပတ္ေလာက္ကလည္းပါရာစီတစ္ေမာ့နဲ႔ကိုကာကိုလာေသာက္မိလို႔

ေသသြားတဲ ့ျမန္မာအမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္လည္းဆံုး ပါးသြားပါျပီ။

သူ့ေခါင္းေတြကိုက္လြန္းလို ့ပါတာစိတစ္ေမာ့ကိုေသာက္တယ္ တဲ့(ေဆးရက္စြဲမကုန္ေသးပါဘူး) နဲနဲၾကာေတာ့ရင္ေတြပူ လြန္းလို႔ ဆိုျပီးကိုကာကိုလာေသာက္လိုက္တယ္(သူ့အမ်ိဳးသမီးကိုယ္တိုင္ေရခဲသတၲာ
ထဲကယူေပးလိုက္တာပါ)။

ခဏေနေတာ့ပါးစပ္ထဲကအျမဳတ္ေတြထျပီးမူးလဲသြားလို႔ေဆးရံုကိုပို႔လိုက္ရပါတယ္ အဲဒီေဆးရံုသြားတဲ့လမ္းမွာ ဘဲအသက္ဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။

အရင္ဆံုးၾကားရတဲ့သတင္းကေတာ့ ဂ်စ္တူးတို႔သူငယ္ခ်င္းအ ရင္းေခါက္ေခါက္ကိုယ္တိုင္ပါဘဲ။
ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့သံုးလေလာက္ကျဖစ္ခဲ့တာပါ။

ျမန္မာနိုင္ငံထုတ္ေညာ္ထြက္တဲ့ေဆးတစ္မ်ိဳးကိုေသာက္ျပီးေတာ္ေတာ္ကေလးၾကာမွ

ပက္စီကိုေသာက္လိုက္တာ တခါတည္းအသက္ ပါ ပါသြားလိုက္တာပါ။
ၾကားခါစမယံုမၾကည္ျဖစ္မိပါတယ္။

ဒီေလာက္သန္သန္မာမာက်န္းမာေရးအထူးဂရုစိုက္တဲ့သူတစ္ေယာက္ေသ
တယ္ဆိုေတာ့ဘယ္လိုမွမယံုၾကည္မိပါဘူး။တကယ္တန္းမီးခိုးေငြ႔ေတြ
အျဖစ္ၾကံဳရေတာ့မယံုၾကည္လို႔မရေတာ့ ပါဘူး။

နီးစပ္ရာသက္ဆိုင္ရာသူငယ္ခ်င္းအေပါင္းတသင္းမ်ားကိုစကားတိုး
တိုးေျပာေပးပါ။

အထက္ပါအေၾကာင္းအရာေတြကိုပါ။မျဖစ္ေအာင္တားလို ့ရပါတယ္။တစ္ေယာက္ၾကည့္လို ့တစ္ေယာက္သိ ရင္တစ္ေယာက္အသက္ ကိုကယ္တင္ရာေရာက္ပါတယ္။

ဘေလာ့ေတြအားလံုးကျဖစ္ျဖစ္ - ျပန္႔ပြားေအာင္သိသူမ်ားေအာင္ေဖၚထုတ္ေပးၾကပါ။

လူအသက္တစ္ေခ်ာင္းကယ္ေကာင္းပါတယ္-
တစ္ေယာက္အားနဲ့မရပါဘူးအမ်ားသိဖို ့အမ်ားမွာတာဝန္ရွိပါတယ္။
သင္သိတာကေလးကိုမ်ွေဝသိေစျခင္းျဖင့္ကုသိုလ္ယူၾကပါ။

Myanmar Forword ........မွ

Tuesday 15 October 2013

ေမြးဖြားကာစ ကေလးရဲ႕ရနံက မိခင္ၿဖစ္သူရဲ႕ဦးေႏွာက္ကို အလြန္သံေယာဇဥ္ ခိုင္မာေစ



၁၆-၁၁-၂၀၁၃

ေမြးဖြားကာစ ကေလးရဲ႕ရနံက မိခင္ၿဖစ္သူရဲ႕ဦးေႏွာက္ကို အလြန္သံေယာဇဥ္ခိုင္မာေအာင္ လႈပ္ေဆာ္ေၾကာင္းေလ႔လာခ်က္ေတြအရေတြ႔ရွိခ်က္။

နိင္ငံ Motreal သိပၸံပညာ တကၠသိုလ္ရဲ႕ ေလ႕လာမူအသစ္တစ္ရပ္အရ မိခင္ႏွင္႔ကေလးၾကားဆက္သြယ္မူေပါင္းကူး တစ္ခုအေနႏွင္႔ ကေလးေတြရဲ႕ရနံ ေၾကာင္႔ ပိုၿပီး ရင္ႏွီး ခ်စ္ခင္ေစေၾကာင္းကို ေတြ႔ရွိ
ခဲ႔ရပါတယ္။

ေမြးကာစ ကေလးရနံဟာ မိခင္ေတြ အတြက္ကေတာ႔ ၾကားေလ မေသြးနိင္ေအာင္ လႈပ္ေဆာ္ေပးၿပီး အင္အားၿပည္၀တဲ႔ ခံစားမူတစ္မ်ိဳး ၿဖစ္ကာ ေႏြးေထြးတဲ႔ အသိကို ေပးစြမ္းပါတယ္။ ကေလးေမြး ဖြားၿပီး လို႔ အခ်ိဳ႕ မိခင္ေတြဟာ လုပ္ငန္းခြင္ၿပန္၀င္တဲ႔ အခ်ိန္ မွာေတာင္ ဒီခံစားမူကို ၿပန္ခံစားမိေစၿပီး သူမ ဘယ္ပဲသြားသြား သူမရဲ႕ အေတြးထဲမွာ ကေလးကို သတိရ တမ္း တေနေစပါတယ္။

မိခင္ေတြ အတြက္ ကိုယ္ကေလး ရဲ႕ ရနံက ဘာႏွင္႔တူသလဲဆိုတာ မေၿပာၿပနိင္ေပမဲ႔ သူမရဲ႕ အသိေတြထဲမွာ လႊမ္းမိုးတံဆိပ္ခတ္ကာ သူမ ကို ေပ်ာ္ရႊင္မူေတြ၊ အပန္းေၿဖမူေတြ၊ ပင္ပန္းမူကို ေၿပေပ်ာက္ေစတဲ႔ ခံစားမူေတြ ၿဖစ္ေစပါတယ္။

အၿခားအစြမ္းထက္တဲ႔ အားေဆး တစ္ခုကို မွီ၀ဲ ေနရသလိုပါပဲ။

ဒါေၾကာင္႔ အမ်ိဳးသားေတြအေနႏွင္႔ ဒီအခ်က္ကို နားလည္မူတစ္ခုအရ သိရွိထားကာ တကယ္လို႔ မိမိ ဇနီးႏွင္႔ ၿပသနာတစ္စံုတစ္ရာ ရွိခဲ႔ရင္ေတာင္မွ ကေလးေမြးၿပီးစ မိခင္ေတြ. ကို နာက်င္ေစကာ ကေလးကိုခ်စ္စိတ္ၿဖင္႔ မိခင္အေ၀းကို ေခၚမသြားရန္လိုအပ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းက အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္ထဲ မွာ ဌင္းတို႕ကေလးရဲ႕ ရနံက တကယ္ပဲ သူတို႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစကာ သူတို႔ရဲ႕ဘ၀၊ သူတို႔ရဲ႕ႏွလံုးသား၊ သူတို႕ရဲ႕ အေရးၾကီးတဲ႔ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ၿဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။


ေပ်ာ္ရႊင္တဲ႔မိသားစု ဘ၀မ်ားပိုင္ဆိုင္နိင္ၾကပါေစ။

Aung Heine (MM Social Sky)

ခ်စ္သူ႔အေၾကာင္း



                                                                             (၁)

စိတ္ႏွလုံးသည္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားတြင္ တြယ္ကပ္စျပဳၿပီ။ နာက်င္မႈသည္ လက္ေခ်ာင္းထိပ္သုိ႔တိုင္ စီးက် လာေလ သလား။ ၀ိုင္းစက္ေသာ စာလုံးေလးမ်ားသည္ နာက်င္မႈကို ကိုယ္စားျပဳေနေလသည္။

'ကြၽန္မနာမည္ကို ေျပာျပ မိတ္ဆက္ေပမယ့္ အစ္မ သိခ်င္မွသိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အစ္မကိုေတာ့ ကြၽန္မသိပါတယ္။ အသက္အရြယ္ကို အေသအခ်ာ မသိေပမယ့္ သူက မမလို႔ ေခၚတဲ့အတြက္ အစ္မလို႔ပဲ ကြၽန္မ သုံးႏႈန္းပါရေစ ေနာ္'

ပင့္သက္တစ္ခ်က္မွ် ႐ိႈက္ငင္မိေသာအခါ လင္း ႐ုတ္ခ်ည္း မ်က္ရည္၀ဲတက္လာခဲ့သည္။ သည္စာကို ေရး ဖို႔ ဘယ္ လုိမ်ား စိတ္ကူးရခဲ့ပါလိမ့္။ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးရန္လည္း မရည္ရြယ္။ အခ်စ္သစ္ႏွင့္ေျဖာင့္ျဖဴးသာယာေနေသာ ဇာတ္ လမ္းကို တစ္ခန္းရပ္ေစလိုျခင္းမရွိ။ ဒါႏွင့္မ်ား လင္း ဘာေၾကာင့္ သည္စာကို ေရးမိပါသလဲ။

ၿပီးခဲ့ေသာ တစ္ညေနတြင္ လင္းသည္ နာမည္ႏွင့္လိပ္စာ အျပည့္အစုံေရးထားေသာ စာတစ္ေစာင္ကို မိတ္ေဆြ တစ္ဦးထံမွ ရေပသည္။ သူကေတာ့ သည္ျဖစ္ရပ္အေပၚ လင္း တစ္စုံတစ္ခုတုန္႔ျပန္သင့္သည္ဟု ယူဆေလသလား။ လင္း ၏ ေသြးေအးၿငိမ္သက္ျခင္းသည္ တကယ္ပင္ မျဖစ္သင့္ေသာ အမူအရာဟုမွတ္ယူ ေလသလား။ မခ်စ္မႏွစ္သက္၍ စြန္႔ခြာ သူကို မည္သုိ႔ ေသာတုန္႔ျပန္မႈမ်ဳိးမွ မလုပ္လိုတာသည္ လင္း၏ ပကတိစိတ္ဆႏၵသာျဖစ္ပါသည္။

ယခု ေရးလက္ , စ စာသည္ ထိုပကတိစိတ္ကုိ ခ်ဳိး ေဖာက္ေနၿပီဟု ယူဆရသည္။ သည္လိုဆို စာေရးတာကို ရပ္ ရေတာ့မလား။ ဟင့္အင္း..။ ခုေနေတာ့ သည္စာလုံးေလးမ်ားသည္ အဆုံးစြန္ေသာ နာက်င္မႈ၏ ထြက္ေပါက္သာျဖစ္သည္။ သုိ႔ေပမယ့္ သည္ထြက္ေပါက္တြင္ပင္ နာက်င္မႈႏွင့္အတူ မျမင္သာေသာေမတၱာစိတ္က လိုက္ပါျမဲျဖစ္သည္ကိုေတာ့ ၀မ္း နည္းစဖြယ္ သတိထားမိလာပါ သည္။

"သူ႔ေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတာၾကံဳလည္း အစ္မကို ေခ်ာ့ဖို႔ သူသတိရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလို မသိ က်ဳိးကြၽံေနလို႔ အစ္မ စိတ္မေကာက္ပါနဲ႔ေနာ္။ သူက စိတ္ေကာက္တတ္တဲ့ မိန္းကေလးမ်ဳိးဆို စိတ္ညစ္တယ္လို႔ အစ္မကို ေျပာပါလိမ့္မယ္"

*****

မုိးစက္မ်ား ေျမျပင္ေပၚ တဖြဲဖြဲ ခုန္ဆင္းေနသည္ကို လင္း ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ေအးစက္ေသာ မိုးေလသည္ လင္း ကုိ ခ်မ္းျမျမခံစားလာေစသည္။ ခုိ၀င္ေနမိ ေသာသစ္ပင္ရိပ္သည္ မုိးစက္မ်ား က်ဆင္းစျပဳသည္ကို အနည္းႏွင့္အမ်ား ဟန္႔တားႏုိင္ဆဲ။ သည့္ထက္ မုိးသည္းလာလွ်င္ေတာ့ မလြယ္။ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ် မလြယ္ေခ်။

တကယ္ဆို လင္း ထီးယူလာဖို႔ ေကာင္းပါသည္။ မုိးတြင္းျဖစ္ပါလ်က္ ရာသီဥတုသာယာၾကည္လင္ေနသည္ကို လင္း ယုံစားမိခဲ့သည္။ ထီးယူရမည္ကိုလည္း အင္မတန္ ၀န္ေလးသူပီပီ အိမ္က သည္အတိုင္းပင္ ထြက္လာခဲ့မိသည္။ ကား မွတ္တိုင္ေရာက္မွပင္ မိုးက တဖြဲဖြဲ က်ဆင္းေလရာ အိမ္သို႔လည္း လွည့္မျပန္လိုၿပီ။

နာရီပတ္ေလ့မရွိသူမို႔ ဘယ္အခ်ိန္ ရွိေနၿပီလဲမသိ။ သို႔ေသာ္ အိမ္က လမ္းေလွ်ာက္လာေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ေစာင့္စား ရေသာအခ်ိန္တို႔ေပါင္းလွ်င္ ညေန ၆ နာရီ၀န္းက်င္ဆိုသည္ကိုေတာ့ လင္းမွန္းဆႏိုင္ပါသည္။

ညေန ၅ နာရီေစာင့္ေနဆိုေသာ သူ႔စကားသံသည္ ခုပင္ နားထဲတိုး၀င္လာသလို။ ခုေတာ့ ၆ နာရီပင္ ထုိးလုၿပီ။ သူ ဘာေၾကာင့္ ေရာက္မလာေသးပါလိမ့္။

ခုေန မိုး သည္ထက္သည္းလာရင္ လင္း ဘာလုပ္ ရပါ့မလဲ။ အိမ္ပဲ လွည့္ျပန္ရမလား။ သည္အတုိင္း ဆက္ေစာင့္ ေနရမလား။ မုိးေရစက္မ်ားကို ေတြေ၀စြာပင္ ေငး ေမာမိျပန္သည္။ သည့္ထက္ မုိးသည္းမလာသည္ကိုေတာ့ ခုေန ေက်းဇူး တင္စဖြယ္ပင္။

ကားမွတ္တိုင္သို႔ ကားမ်ား တစ္စီးၿပီးတစ္စီး ဆိုက္ လာသည္ကိုေရာ တစ္စီးၿပီးတစ္စီး ထြက္ခြာသည္ကုိပါ ေငးေန မိသည္။ မုိးစက္မႈန္မ်ားသည္ ေျမျပင္ေပၚခုန္ဆင္းျမဲ။ ကားေစာင့္ေနသူတို႔သည္ မုိးဖြဲဖြဲၾကား ထီးပင္မေဆာင္းႏိုင္ဘဲ ထိုးဆိုက္ လာသည့္ ကားမ်ားေနာက္ အေျပးအလႊား ေျခလွမ္းျပင္ၾကေပသည္။

လင္းသာ သစ္ပင္ရိပ္တြင္ ေငးေမာက်န္ရစ္သည္။မုိးစက္မ်ားကုိ ျငဴစူရင္း တျဖည္းျဖည္း ၀မ္းနည္းစျပဳ လာပါသည္။

ေနာက္က်မည္ဆိုသည့္အေၾကာင္းကိုေသာ္မွ သူ ဖုန္းေလးတစ္ခ်က္ မဆက္ခဲ့ပါလား။

"ညေနခင္း အလုပ္ကိစၥ စကားေျပာစရာရွိတယ္။ ၿပီး ၿပီးခ်င္း လာခဲ့မယ္ေနာ္။ ဖုန္းေတာ့မဆက္နဲ႔။ ကုိယ္ ဆက္ မယ္။ စကားေျပာတုန္း ဖုန္းလာရင္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာေကာင္းလို႔"

ဟုတ္ကဲ့ဟု ဆိုေနက်ေလသံႏွင့္ ဆိုခဲ့မိေသးသည္။ စကားကုိနာခံစြာ ဖုန္းတစ္ခ်က္မဆက္ျဖစ္။ သူက စိတ္တို ေတာင္း လြယ္သူ။ အထူးသျဖင့္ အလုပ္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္လာလွ်င္ နည္းနည္းမွ် အထိအခိုက္ခံသူမဟုတ္ပါ။

အေအးကဲလာေသာ မုိးေငြ႕ေအာက္တြင္ လင္း စိတ္ ပင္ပန္းစျပဳလာပါသည္။ ပူပန္ရသည္မွာ မုိးသည္းလာမည္ ကိုပင္။ သူမလာေတာ့တာလည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ သူသည္ လာမည္ဟု ခ်ိန္းဆိုၿပီးမွ မၾကာခဏပ်က္တတ္သူ။ သည္တစ္ႀကိမ္ လည္း ပ်က္တာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ညေန ၆ နာရီပဲထုိးေတာ့မည္မို႔ သည္အခ်ိန္ေတာ့ သူ႔အလုပ္ၿပီးေလာက္ၿပီဟု လင္း ယုံၾကည္သည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ထံ ဖုန္းဆက္ရေတာ့မည္။ သည္လမ္းကလြဲ၍ လင္း ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိေတာ့ပါေပ။

တစ္ဖက္မွ ဖုန္းျမည္သံကို ၾကား၏။ တစ္ခဏအ တြင္းမွာပင္ သူ႔အသံခပ္အုပ္အုပ္ကုိ ၾကားရ၏။

"ဖုန္းမဆက္နဲ႔ ေျပာထားတယ္ေလကြာ။ ဒီမွာ အလုပ္က ဘယ္လုိမွ မျပတ္ေသးဘူး။ ဖုန္းထေျပာရတာ ဘယ္ ေလာက္ အားနာစရာေကာင္းသလဲ"

"လင္း သိပါတယ္။ မဆက္ဘူးလို႔ေနတာပဲ။ ဒီမွာ လင္း ေစာင့္ေနတာ ၾကာၿပီ။ မုိးလည္းရြာေနတယ္။ တစ္နာရီ ေလာက္ရွိေတာ့မယ္ လင္းတစ္ေယာက္တည္း ကားမွတ္တိုင္နားမွာ ထီးလည္းမပါဘူး။ လင္း ဘာလုပ္ရ မလဲ"

စိတ္႐ႈပ္ေထြးသည့္သေဘာကိုေဆာင္ေသာ ဟာ ဟု ေရရြတ္သံတစ္ခ်က္ေပၚလာသည္ကို လင္း မအံ့ၾသပါ။ သည္ အသံမ်ားကို တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ရင္းႏွီးခဲ့ၿပီးၿပီ။

"ေအး အဲဒါဆိုလည္း ျပန္လိုက္ေတာ့ ၾကားလား။ ကုိယ္ လာႏုိင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး"

"အဲဒါဆိုလည္း ေစာေစာကတည္းက...."

ေျပာပါလားဟူေသာ စကားလုံးသည္ ႏႈတ္ဖ်ားမွပင္ မထြက္လိုက္ရ။ သူ ဖုန္းခ်သြားၿပီ။

မုိးဖြဲဖြဲေအာက္တြင္ပင္ ကားမွတ္တိုင္ကို လင္း ေက်ာခိုင္းလုိက္ပါသည္။

၀မ္းနည္းမႈသည္ မိုးဖြဲမ်ားကိုပင္ မမႈေစၿပီ။ အိတ္ႀကိဳးကုိ တင္းတင္းဆုပ္ကာ လင္း လမ္းသြယ္ေလးထဲ ၀င္လာခဲ့ သည္။ အေဆာင္သို႔ ေရာက္သည္။ အခန္းေလးသည္ သည္ညေနမွာမွ ပုိ၍ ေျခာက္ကပ္ေနသလို၊ အထီးက်န္မႈကို ပုိ၍ ျမင္ သာေစသလို ခံစားရသည္။

နာရီသံတခ်က္ခ်က္ကို အေသးစိတ္နားေထာင္ေနမိသလားမသိ။ သူ ဖုန္းဆက္ဦးမည္ဟု ေမွ်ာ္ေနခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ဖုန္းကေလးသည္ စာၾကည့္စားပြဲေပၚတြင္ ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းလ်က္။ အခ်ိန္တျဖည္းျဖည္း လင့္လာလွ်င္ ညစာ စားဖုိ႔ ျပင္ရသည္။ တကယ္ေတာ့ ညစာအတူစားရေအာင္ဟု သူေျပာခဲ့သည္ႏွင့္ စားစရာဘာမွႀကိဳျပင္မထား။ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ ကုိသာ အားကုိးရ သည္။ ေခါက္ဆြဲပူပူသည္ လူကုိ မ်က္ရည္က်ေစပါသလား။ လင္းသည္ ထိုညဦးကေတာ့ ေခါက္ဆြဲ ပန္းကန္ေရွ႕ မ်က္ရည္တေပါက္ေပါက္က်ခဲ့ရပါသည္။

သူ႔ဖုန္းသံကိုၾကားရေတာ့ ည ၁၁ နာရီရွိၿပီ။ မကုိင္ေတာ့ပါဘူးဟု ေတြးေသာ္လည္း မေနႏိုင္။ ဖုန္းကိုင္မိသည္။ ေခ်ာ့ေမာ့ေသာ စကားဆိုလိမ့္မည္ဟု ယူဆမိေသာ္လည္း သူ သည္ ေျပာ႐ိုးေျပာစဥ္စကားတခ်ဳိ႕ အထူးသျဖင့္ သူ႔အလုပ္ အေၾကာင္းကို ေျပာျပေနသည္။ စိတ္က နာက်င္ဆဲရွိသည္မို႔ စကားေကာင္းေကာင္းေျပာ မထြက္ေသး။ ဒါကုိပင္ သူက ေဒါသထားခ်င္သည္။

"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ လင္း မင္းအသံက..။ ေနမ ေကာင္းဘူးလား"

"ေနေကာင္းပါတယ္။ စိတ္ပဲ မေကာင္းတာ"

"ဘာလဲ ညေနက ကိစၥလား။ ကုိယ္ မအားဘူးလို႔ မင္းကိုရွင္းျပသားပဲ။ စိတ္ေကာက္လည္းမတတ္ႏုိင္ဘူး။ အဲဒီလို စိတ္ေကာက္တဲ့အက်င့္မ်ဳိးကို ကုိယ္မႀကိဳက္ဘူး ဆိုတာ မသိတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ ေတာ္ၿပီ တျခားအ ေၾကာင္းပဲ ေျပာ"

ေျပရာေျပေၾကာင္း စကားေလးတစ္ခြန္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကားရဖို႔ လင္း ညေနခင္းတစ္ခုလုံး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ခုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္သမွ်သည္ ေလေျပထဲလြင့္ေမ်ာသြားေသာ ငွက္ေမြးစကေလးပမာ။ ဖမ္းမမိႏုိင္ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ကေလးတစ္စသည္လည္း လင္း၏ စိတ္ႏွလုံးထဲမွ ေပ်ာက္ကြယ္ေလၿပီ။

                                                                *****

                                                                 (၂)

သည္စာကို ရည္ရြယ္သူထံ ဘယ္သုိ႔ ပုိ႔ျဖစ္မည္ မသိေသး။ သည္အဆင့္ကို မစဥ္းစားရေသး။ စာတိုက္မွ တစ္ဆင့္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ လိပ္စာအတိုင္း တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အကူအညီေတာင္းကာ ပုိ႔ေစတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ လတ္တေလာ မေသခ်ာ။ သို႔ေသာ္ ခုေနေတာ့ စကားလုံးေလးမ်ား စီးဆင္းေနမႈကို လင္း မတားႏုိင္။

'ကြၽန္မဆီက ထြက္သြားမယ့္ ေျခလွမ္းေတြကို မတားခဲ့ပါဘူးအစ္မရယ္။ လူတစ္ေယာက္ကုိ အမွန္တကယ္ ခ်စ္မိ တဲ့အခါ အနားက ထြက္ခြာမယ့္ ေျခလွမ္းေတြကိုေတာင္ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးႏုိင္ပါတယ္'

ဖန္သားျပင္သည္ အလင္းေရာင္ မ်ားလြန္းေလသ လား။ သို႔မဟုတ္ စိတ္ကပဲ ထင္လို႔လား။ လင္း၏ အျမင္က တျဖည္းျဖည္း ေ၀၀ါးလာသည္သို႔ပင္။ သို႔ေသာ္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကေတာ့ ခလုတ္ကေလးမ်ားေပၚ တေျဖာက္ေျဖာက္ ေျပး လႊားေနျမဲ။

'သူ႔မွာ ခ်စ္သူေတြ ရွိခဲ့ေၾကာင္း အစ္မကို ေျပာျပရင္ ေျပာျပပါလိမ့္မယ္။ သူ႔ခ်စ္သူေဟာင္းေတြနဲ႔လည္း ခုထိ ပတ္ သက္ေနတာ ၾကံဳေကာင္းၾကံဳရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလိုၾကံဳလို႔ေတာ့ အစ္မသ၀န္မတိုေစခ်င္ဘူး။ သူ က သ၀န္တိုတာ ကို မႀကိဳက္ဘူးေလ'

******

ဖုန္းခ်လိုက္သည္မွာၾကာၿပီ။

သုိ႔ေသာ္ စားပြဲေပၚက ဖုန္းကေလးကိုပင္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိေလသည္။ သည္ ဖုန္းေလးက တစ္ဆင့္ ၾကားခဲ့ရေသာ စကားသံတို႔ကို ယခုတိုင္ ၾကားေယာင္ေနဆဲ။ ခုပင္ နားနား ကပ္ေျပာေနသလို စိတ္၌ထင္လာ၏။

လင္းသည္ ပင့္သက္တစ္ခ်က္မွ် ႐ိႈက္ကာ ကုတင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္သည္။ စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ ေကာက္ကုိင္သည္။ စာဖတ္ရမည္။ စာဖတ္လွ်င္၊ စာထဲ စိတ္ေရာက္လွ်င္ေတာ့ သည္ မြန္းၾကပ္ပင္ပန္းေသာ စိတ္ခံစားမႈကို တစ္ခဏျဖစ္ျဖစ္ ေမ့ ေလ်ာ့ႏိုင္မည္။ သို႔ေသာ္ စာလုံးေလးမ်ားက လင္း၏ အာ႐ုံကုိ မစုစည္းေစတာ ၾကံဳရ၏။

ေဟာ...စကားသံတုိ႔သည္ ေလထဲတြင္ပင္ ေမ်ာလြင့္ လာေလသလား။

"အဲဒီေကာင္မေလးနဲ႔ သူက လက္ကုိင္ထားတာေတြ ဘာေတြ အဲဒီလို ရည္းစားလိုပုံစံမ်ဳိးမဟုတ္ဘူးဟယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ့စိတ္ထဲ တစ္မ်ဳိးပဲ။ သူတို႔ ၾကည့္ပုံ႐ႈပုံက တစ္မ်ဳိးပဲ ရင္းႏွီးေနသလိုပဲ ခံစားရတယ္"

လင္းသည္ နားႏွစ္ဖက္ကို ေယာင္ယမ္း၍ ပိတ္မိ ေတာ့မလို စိတ္တြင္ နာက်င္လာ၏။ မိမိကုိ ခင္မင္ ေစတနာ ထားသူ၏ စကားမုိ႔သာ လက္ခံရသည္။ မယုံ ခ်င္။ မယုံႏိုင္။ သူ႔ကုိ ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ခုမွာ ေတြ႕ခဲ့သည္ ဆိုပါလား၊ မိန္းက ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ဆိုပါလား။

စိတ္ႏွလုံး၏ ပူပန္နာက်င္ျခင္းကို လင္းဘာသာ တ အံ့တၾသျဖစ္စျပဳလာသည္။ ထူးထူးဆန္းဆန္းပါလား ကြယ္။ တကယ္ေတာ့ လင္းသည္ သ၀န္တိုတတ္သူမဟုတ္။ သည္လိုသာ အျမဲေသခ်ာခဲ့သည္။ လင္းက မိန္း မ မဆန္လိုသူ။ ခု ေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္ရပါလိမ့္။

သ၀န္မတိုတတ္ခဲ့သူမို႔သာ သူ႔ခ်စ္သူအျဖစ္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ အတူရွိႏုိင္ခဲ့သည္လားမသိ။ သူ႔ကို ခ်စ္သူအျဖစ္လက္ခံ ၿပီးေနာက္ပုိင္း စကားလုံးမ်ားစြာသည္ လင္းထံ ေလထဲက ပ်ံ႕လြင့္လာသလို ေရာက္လာခဲ့သည္မဟုတ္လား။

သူ႔အတိတ္တစ္ခ်ိန္က လြန္ခဲ့ေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ား သည္ ဟိုမွသည္မွ ေပၚေပါက္လာေတာ့သလို ထင္ရ၏။ တကူး တကသယ္ေဆာင္လာသူတို႔ရွိသလို အမွတ္မထင္ လႊတ္ကနဲေျပာထြက္တတ္သူတို႔ကိုလည္း ၾကံဳရသည္။ တခ်ဳိ႕တခ်ဳိ႕ကုိ ေတာ့ သူကုိယ္တိုင္ ေျပာျပတတ္သည္။

သူ႔အသက္ ၂၆ ႏွစ္မွာ ခ်စ္သူ ဘယ္ႏွေယာက္ရွိခဲ့ပါသလဲဟု လင္းဘယ္ေတာ့မွမေမးပါ။ ေမးလွ်င္ သူေျဖမည္ ဆို တာ လင္းသိပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဲသည္ေမးခြန္း၏အေျဖကုိ လင္း မသိခ်င္ပါ။ အမွန္အတိုင္း ေျဖလုိက္မည္ကို ၾကားႏုိင္ စြမ္းမရွိ။

တစ္ဆင့္စကားၾကားရတုိင္း ေမးခြန္းထုတ္ေလ့မရွိ ေသာ္လည္း သည္တစ္ႀကိမ္ေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ေမးလို ခဲ့သည္။ တကယ္ပင္ ေမးခဲ့မိသည္။

သူသည္ အခါမ်ားစြာလိုပင္ လင္းကုိ မလိမ္ညာခဲ့။ သူ႔အမူအရာသည္လည္း အခါမ်ားစြာလိုပင္ ေသြးေအး တည္ ၿငိမ္လ်က္သာ။

"မင္းကုိေျပာဖူးပါတယ္လင္းရယ္။ ကုိယ္ ဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီးစမွာ ထားတဲ့ရည္းစားဆိုတာ။ သူက စင္ကာပူ ေရာက္ေနတာကြ။ အခု ခဏျပန္လာတုန္း ေတြ႕တာ။ အရင္ကတည္းက သူငယ္ခ်င္းပဲ လင္းရဲ႕ ေတြ႕တာေပါ့။ အဲဒါ ဘာျဖစ္ လုိ႔လဲ"

အမွန္တရားသည္ ဓားတစ္လက္သဖြယ္ ႏွလုံးသား ကုိ ထုိးဆြႏုိင္ေၾကာင္း ခုေတာ့ လင္း သိၿပီ။ ဓားထက္ထက္ ျဖင့္ ထုိးဆြသည္မုိ႔ ႏွလုံးမွ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ယိုစီး စျပဳလာသည္။ သို႔ေသာ္ လင္းက အျပံဳးတစ္စကုိ ႏႈတ္ခမ္းထက္ ခ်ိတ္ထား ဆဲ။

"ဟင့္အင္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"

"မျဖစ္လည္း ၿပီးေရာ။ ကုိယ္ေျပာဖူးတယ္ေနာ္။ သ ၀န္တိုတာကုိ မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ။ ကုိယ္ ဘာမွ မဟုတ္တာ မလုပ္ဘူး။ အရင္က ကိစၥေတြကို ခဏခဏ ျပန္ အစမေဖာ္နဲ႔။ ကုိယ္ အဲဒါမ်ဳိးကို စိတ္႐ႈပ္တတ္တယ္"

တကယ္ပင္ စိတ္ညစ္ညဴးဟန္ ေပါက္ေနေသာ မ်က္ ႏွာကို ေငးေမာကာ စကားလုံးမ်ားစြာကုိ လင္း ၿမိဳသိပ္ခဲ့ ပါသည္။

ထုိညေနတြင္ေတာ့ လင္းသည္ သူ႔အစ္မထံ ဖုန္း ဆက္မိ၏။ ဆက္မည္ဟု ႀကိဳတင္ရည္ရြယ္ခဲ့တာ မရွိဘဲ ထို ဂဏန္းမ်ားကို ဘာေၾကာင့္ႏွိပ္မိသည္မသိ။ ေမးခြန္းတစ္ခုကိုလည္း ဘာေၾကာင့္မ်ား ေမးမိသည္မသိ။ ေနာင္ေသာအခါတြင္ ေတာ့ ထိုေန႔က ဖုန္းမဆက္လိုက္ ရေကာင္းသားဟု ေတြးမိရသည္။ ေမးခြန္းမေမးလိုက္ရ ေကာင္းသားဟု ေနာင္တရသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္၏အလိုကုိ ျငင္းခဲေသာ လင္းကေတာ့ ထိုအခ်ိန္က စိတ္က ခိုင္းေစသလိုပင္ ေမးခဲ့မိသည္။

"သူ႔မွာ လင္းအရင္ ေကာင္မေလးေတြရွိခဲ့တယ္ဆို တာ အစ္မ သိတယ္မုိ႔လားဟင္"

"သိပါတယ္ လင္းရယ္"

အစ္မ၏ အသံက တု႔ံဆုိင္းဆုိင္း။ လင္းကုိ အျပင္ တြင္ မျမင္ဖူးေသာ္လည္း စကားေျပာဆိုရင္းႏွီးခ်စ္ခင္သူ သူမုိ႔ အားနာဟန္ေလသံမွန္း ခံစားရပါသည္။

"အစ္မကုိ တျခားမိန္းကေလးေတြနဲ႔ စကားေပးေျပာ ဖူးသလားဟင္။ အစ္မနဲ႔ လင္းကို ဖုန္းေျပာဖို႔ မိတ္ဆက္ေပး သလို တျခားမိန္းကေလးေတြကို မိတ္ဆက္ေပးသလား"

သည္ေမးခြန္းသည္ လင္း၏ ရင္ထဲကယုံၾကည္မႈကို အေရာင္တင္ရန္ ေမးေသာေမးခြန္းမွ်သာပင္။ အစ္မႏွင့္ သိ ကြၽမ္းပတ္သက္ရျခင္းသည္ မိသားစု၀င္တစ္ေယာက္လို သေဘာထားခံရျခင္းဟုသာ လင္း ယုံၾကည္ ထားခဲ့သည္ မဟုတ္ လား။ သူႏွင့္ပတ္သက္၍ စိတ္ပူပင္ရသမွ်ကုိ သည္အခ်က္တစ္ခုတည္းႏွင့္ ေတြးေတာေျပေပ်ာက္ႏုိင္ခဲ့သည္မဟုတ္လား။

ခုေတာ့ ေမးခြန္းကို အမွတ္မထင္ ေမးမိၿပီ။ အေျဖ စကားတစ္ခုရရန္ ေစာင့္ရေသာ အခ်ိန္က လင္း စိတ္ထင္ ေတာ့ မဆိုစေလာက္ ၾကာသည္။ အစ္မ၏ ပင့္သက္ ႐ိႈက္သံကိုပင္ ၾကားသလို ထင္၏။ လင္းသည္ အသက္ မွ် မ႐ွဴႏုိင္ေတာ့သလို အေျဖကို ေစာင့္စားေနသည္။

"သူ႔ကိုေတာ့ သြားမေမးပါနဲ႔ ညီမေလးရယ္။ ေျပာ ဖူးပါတယ္၊ အဲဒီလိုပဲ ေကာင္မေလးေတြ သူဆက္ခုိင္း လုိ႔ ဖုန္း ဆက္တာေတြ ရွိဖူးတယ္"

လင္း၏ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ကမၻာက ထိုခဏတြင္ ေမွာင္ အတိက်ခဲ့ပါသည္။

                                                                     *******

                                                                       (၃)



'အခ်စ္ဆိုတာ အခန္႔မသင့္ရင္ သိပ္ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ၀ဋ္တစ္မ်ဳိးပါ အစ္မရယ္။ အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ ေရာက္တဲ့အထိ ကြၽန္မ သူ႔ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္မ်ဳိး ဘယ္သူ႔ကိုမွ မခ်စ္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ၀ဋ္ေၾကြးပဲလို႔ လက္ခံ လာတဲ့အထိေတာင္ ကြၽန္မ သူ႔ဆီက မလြတ္ေျမာက္ ခ်င္ခဲ့ပါဘူး'

အစ္မဟု လင္းရည္ညႊန္းလ်က္ရွိေသာ အမ်ဳိးသမီးကို လြန္ခဲ့သည့္ တစ္လ၀န္းက်င္က ျမင္ဖူးရေလသည္။ ဆူးေလ က ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးတြင္ျဖစ္သည္။ အမ်ဳိး သမီးသည္ တစ္ေယာက္တည္း စာအုပ္ဖတ္ရင္း ထိုင္ေန သည္။ ေကာ္ဖီခြက္ကို ေရွ႕ခ် လ်က္။ အဲဒါေပါ့ဟု သူငယ္ ခ်င္းက ေမးဆတ္ျပလွ်င္ လင္း ရင္တဒိတ္ဒိတ္ခုန္လာခဲ့ သည္။

သည္ဆိုင္ကို မၾကာခဏလာတတ္သည္ဆိုသည့္ အမ်ဳိးသမီးကို လင္း ဘာေၾကာင့္ ျမင္ဖူးခ်င္တာပါလိမ့္။ ျပႆနာ တစ္စုံတစ္ခု ဖန္တီးရန္ မဟုတ္သည္ကို ကိုယ့္ ဘာသာ ေသခ်ာ၏။ ျမင္ဖူး႐ုံပါ။

လွပေသသပ္ေသာ မ်က္ႏွာကို အညိဳေရာင္ ဆံႏြယ္ လိပ္ေခြေခြက အနားသပ္ထားလွ်င္ လင္းသည္ ေက်ာေပၚ က ဆံႏြယ္ရွည္မ်ားကုိ သတိရလာသည္။ ခုထိ လင္း ဆံပင္ မညႇပ္မိေသး။ ထိုအမ်ဳိးသမီးကေတာ့ ဆံႏြယ္ေခြမ်ားႏွင့္ လွပ လ်က္။ သူႏွစ္သက္ေသာ ပုံစံေနာက္တစ္မ်ဳိးလား။ လင္းမသိပါ။

ထိုေန႔က ေကာ္ဖီက အရင္ထက္ ပုိခါးသက္ေနခဲ့ သည္ကိုေတာ့ လင္း ယခုတိုင္ သတိရဆဲ။

“သူ ဖုန္းဆက္ရင္ အစ္မ ဖုန္း ခ်က္ခ်င္းကုိင္ပါေနာ္။ မကိုင္လိုက္မိရင္ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြ အစ္မ ေပးရပါလိမ့္မယ္။ ေကာ္ဖီဆိုင္ေရာက္ရင္ အစ္မ သူ႔ေကာ္ဖီခြက္ထဲ သၾကားမထည့္ေပးပါနဲ႔။ အစ္မ ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ ေသာက္ရလိမ့္မယ္။ လမ္း အတူေလွ်ာက္ရင္လည္း သူက ေျခ လွမ္း သိပ္ျမန္တယ္။ အစ္မ ေျခလွမ္းျမန္မွျဖစ္လိမ့္မယ္။ သူက ရပ္ေစာင့္ရရင္စိတ္မရွည္ ဘူးေလ။ သူေနမေကာင္း တဲ့အခါ အစ္မ ဖုန္းထဲက အသံၾကားတာနဲ႔ သိဖို႔ လိုမယ္။ အစ္မ ေနမေကာင္းလုိ႔ သူမသိရင္၊ သူ ေရာက္မလာရင္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ေနာ္'

                                                                     *******

လင္းသည္ အင္းလ်ားကန္ ကုန္းေစာင္းေလးက ျမက္ခင္းေပၚတြင္ ထိုင္ေနသည္။ ညဦးခ်ိန္မို႔ ၀န္းက်င္ တစ္၀ိုက္ လွ်ပ္စစ္မီးမ်ား လင္းလက္ေနခဲ့ၿပီ။ လမ္းေပၚ တြင္ ကားႀကီးကားငယ္တို႔ ေျပးလႊားေနသည္ကို ျမင္ရ သည္။ ကုန္းေစာင္း ေလးတြင္ေတာ့ ခ်စ္သူစုံတြဲတို႔ကုိ ဟိုနားသည္နား ေတြ႕ရ၏။ လင္းတုိ႔လို မိတ္ေဆြသူငယ္ ခ်င္းမ်ားခ်ည္းသာ လာၿပီး အပန္း ေျဖၾကသူမ်ားရွိသည္။

တစ္ေန႔တာလုံး လုပ္ငန္းခြင္၌ စိတ္ပင္ပန္းေနခဲ့ေသာ အျဖစ္သည္ ခုေတာ့ အနည္းငယ္ ေပါ့ပါးသက္သာ ခဲ့ၿပီ။ ျမက္ ခင္းေပၚ သည္အတုိင္းထိုင္ရသည္ကို လင္း သေဘာက်လာသည္။ ေကာင္းကင္အား လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာ ျမင္ရျခင္း ကို လည္း ေက်နပ္လာသည္။ တိမ္မွ်င္စတို႔လို လြင့္ပါစီးေမ်ာသြားရလွ်င္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းမည္နည္း။

သူငယ္ခ်င္းက သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ ဖြင့္လိုက္သည္။ ၀ိုင္းစုခိုင္သိန္း၏ ခ်ဳိသာႏုႏြဲ႕ေသာ အသံသည္ က႐ုဏာသက္ ဖြယ္ ပ်ံ႕လြင့္လာသည္။ ခ်စ္ခဲ့ဖူးလား ေျဖပါ..။

"ကို လင္းကုိ တကယ္ေရာ ခ်စ္ရဲ႕လား"ဟု တစ္ခါ တုန္းက ေမးဖူးသည္ကုိ သီခ်င္းသံအၾကား၌ ႐ုတ္ခ်ည္း သတိရ ေလသည္။ သူ ဘယ္လုိ ျပန္ေျဖခဲ့ပါလိမ့္။ ခ်စ္ တာေပါ့လင္းရယ္ဆိုလား။ သို႔ေသာ္ ေလသံက နည္း နည္းမ်ား ေပါ့တီးေပါ့ဆ ႏုိင္မေနဘူးလားကြယ္။ မ်က္၀န္းက အရိပ္ကလည္း သည့္ထက္ ေလးနက္ေန ဖို႔မေကာင္းဘူးလား။ လင္း၏ မသိစိတ္ကသာ သည္လို ေတြးခဲ့ေသာ္လည္း သိစိတ္မွာေတာ့ အခါမ်ားစြာလို ထို အေျဖကုိ ႏွစ္လိုေက်နပ္ခဲ့တယ္ထင္ပါသည္။

မင္းရင္ထဲက အရာရာကို ျမင္ခ်င္လိုက္တာ...။

သူ႔ရင္ထဲကို တစ္ႏွစ္တာကာလအတြင္း လင္း အကုန္အစင္ လွမ္းျမင္ခဲ့ပါသလား။ မေသခ်ာ။ ျပန္ေတြး ေတာ့ ဘာ တစ္ခုမွ မေသခ်ာ။ လင္းဘက္ကေတာ့ ကုိယ့္ ကိုယ္ကုိယ္ ေသခ်ာခဲ့ပါသည္။ လင္းတြင္ သူ႔အေပၚ ဖုံးကြယ္ထားတာ ဘာမွ မရွိ။ အရာရာ ပြင့္လင္းခဲ့သည္။ စကားတစ္ခြန္းကုိေသာ္မွ် မၿမိဳသိပ္ခဲ့။ အခ်စ္ကုိ မသိသာ ေစရဘူးဟု ၾကားဖူးနား၀ရွိေသာ္ လည္း လင္းကေတာ့ ကုိယ့္အခ်စ္ကုိယ္ ျမင္သာေအာင္ ထုတ္ျပခဲ့မိသူပါ။

"ငါ သူ႔ကိုခ်စ္ရတာ သိပ္မြန္းၾကပ္တာပဲ လင္းရယ္။ ငါ့ကို အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို သူက ထားခ်င္တယ္။ ဘယ္ သြား သြား ျပန္ၿပီ၊ ဘာလုပ္ လုပ္ျပန္ၿပီနဲ႔ ငါက စက္႐ုပ္နဲ႔ တျဖည္းျဖည္းတူတူလာတယ္။ ခ်စ္ေတာ့လည္း ထြက္ မေျပးႏုိင္ျပန္ဘူး"

သူငယ္ခ်င္းသည္ အေ၀းကို ေငးေမွ်ာ္ရင္း တီးတိုး ဆိုေနသည္။ အရာရာ လိုက္လံထိန္းခ်ဳပ္ေတာ့လည္း စိတ္႐ႈပ္ရ သတဲ့လား။ လင္း ျပံဳးလုိက္ပါသည္။

"ငါ့ကုိေတာ့ ငါ ဘာလုပ္ေနေန သူ စိတ္မ၀င္စားပါ ဘူးဟာ"

"အဲဒါ မေကာင္းဘူးလား လင္းရဲ႕။ ငါျဖင့္ အဲဒီလို လြတ္လပ္ခ်င္လြန္းလို႔"

လင္း စကားမျပန္ေပ။ သီခ်င္းသံေလး ဆက္ၾကား ေနရသည္ကုိသာ နားစြင့္ေနသည္။ စိတ္ကား ေလေျပ ႏွင့္အတူ ေမ်ာပါစျပဳသည္။ လြင့္ေမ်ာေသာ စိတ္တြင္ အတိတ္သုိ႔ ေရာက္သည္။ သူ႔ကုိ ျမင္သည္။ အျမဲတေစ ေသြးေအးေသာ သူ႔ ဟန္ပန္ကုိ ျမင္သည္။ လင္းထက္ပင္ သန္႔ျပန္႔ၾကည့္ေကာင္းေသာ၊ ၾကည္စင္ေသာအသားအ ေရႏွင့္ ႏွင္းဆီခိုင္ သူ႔ကုိျမင္ သည္။ သူလို လူမ်ဳိးက လင္း ကုိ ပူပန္မေနတာသည္ တကယ္ေတာ့ မဆန္းပါေပ။ လင္းသည္ ေခ်ာေမာလွပသူမဟုတ္။ သာမာန္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္သာ။ သို႔ေသာ္ သူကေတာ့ လင္းႏွင့္ ဆန္႔ က်င္ဘက္သာတည္း။

သူ႔အခ်စ္ကုိ လင္းပတ္၀န္းက်င္က မယုံ။ ဒါသည္ ၀မ္းနည္းစရာမဟုတ္။ သုိ႔ေသာ္ လင္းကိုယ္တိုင္ မယုံ သည္မွာ ေတာ့ ၀မ္းနည္းစဖြယ္။ ယုံၾကည္စရာ အခ်က္ တစ္ခုမွ လင္းမၾကံဳခဲ့ဖူးဘူးလားမသိ။ ျပန္ေတြးေတာ့ လည္း အရာရာ ၀ိုးတ၀ါး ႏုိင္ျမဲ။

ၿပီးခဲ့ေသာ ေႏြဦးတစ္ရက္ကုိ ျပန္သတိရသည္။ လင္းသည္ ထိုစဥ္က အေဆာင္အခန္းေလးထဲ တစ္ေယာက္ တည္း အားငယ္ၿပိဳလဲေနခ်ိန္။ လင္း ဖ်ားေန သည္။ အလုပ္ကခြင့္ယူထားရသည္။ ဖ်ားလွ်င္ ျဖစ္တတ္ ေသာ သေဘာ အတိုင္း အေမ့ကုိ လြမ္းေနသည္။ သို႔ေသာ္ ဖုန္းပင္ မဆက္ျဖစ္။ အေမ စိတ္ပူမည္ စိုး၏။ လင္းက မည္သူ႔ကုိမွ် အပူမေပး လိုသူ။

လည္ေခ်ာင္းထဲ ေဆးမ်ားကုိ ႀကိဳးစားၿမိဳခ်ရင္း သူ႔ ကုိ သတိရေသးသည္။ သူ လင္းကို ဖုန္းကေလးတစ္ ခ်က္ေတာ့ မဆက္သင့္ဘူးလား။ မေန႔ညက ဖုန္းေျပာစဥ္ ေနမေကာင္းဘူးဟု ေျပာျပမိေသးသည္။ ေဆးေသာက္ေပါ့တဲ့။ ဟုတ္ကဲ့.. ေဆးေသာက္ပါသည္။ သို႔ ေသာ္ အားငယ္ျခင္းကုိေတာ့ ဘယ္သုိ႔ ကုစားရမည္ နည္း။ သည္လိုႏွင့္ ညေနေစာင္းလွ်င္ေတာ့ ဖုန္းတစ္ခ်က္ ဆက္ေဖာ္ရပါရဲ႕။ သို႔ေသာ္ လူကေတာ့ ေရာက္မလာၿပီ။

သူ ေနမေကာင္းဘူးဆိုတုန္းကေတာ့ လင္း ဘယ္ႏွစ္နာရီျခားတစ္ႀကိမ္ ဖုန္းဆက္မိပါလိမ့္။ အားအင္ေဖ်ာ့ေတာ့ ေသာ အသံတုိးသဲ့သဲ့ကုိ ၾကားတိုင္း ျပဳစုမည့္သူ မိသားစု အနီးတြင္ရွိမွန္းသိသည့္ၾကားက ဘယ္ေလာက္ စိတ္ပူခဲ့ရပါလိမ့္။ သူကေတာ့ မိသားစုႏွင့္အေ၀းမွာ ရွင္သန္ရသူ လင္းကို တစ္ခ်က္ကေလးပင္ စိတ္မပူပန္။ အျမဲတေစ စိတ္ခ်လက္ခ်ရွိျမဲ။ လင္းသည္ ဘာကိုမဆို ဘာသာဖန္တီးႏုိင္မည္ဟု ယုံၾကည္ေလသလား။ ကုိယ့္ ဘ၀ကုိယ္တည္ေဆာက္ေနေသာ၊ စိတ္ ႏွလုံးခိုင္မာေသာမိန္းကေလးတြင္လည္း ခ်စ္သူကုိအားကုိးလိုမည့္ အခ်ိန္တစ္ခုရွိမည္ဟု တစ္ႀကိမ္မွ် မေတြးခဲ့ဖူးဘူးလား။

"လင္း အားငယ္တတ္မယ္လို႔ တစ္ခါမွ မေတြးမိ ဘူးလားဟင္"ဟုေတာ့ တစ္ခါက ေမးမိေသးသည္။

အဲသည္တုန္းက သူက တစ္ခ်က္ ရယ္ေမာသည္ကုိ အမွတ္ရေန၏။

"မထင္ပါဘူး လင္းရယ္။ မင္းက ဒီေလာက္ စိတ္ မာတာ"

"ဒါေပမယ့္ ကိုနဲ႔ပတ္သက္ရင္ လင္းစိတ္က မမာ ဘူးေလ။ ဥပမာ ကုိ ထားခဲ့ရင္ လင္းဘာျဖစ္သြားမယ္ ထင္လဲ။ လင္း ရင္ဆိုင္ႏုိင္မယ္ထင္လား"

"ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ လင္းရယ္"

"လင္း ႐ူးသြားမွာ"

သည္စကားကုိ ဘာေၾကာင့္ ေျပာထြက္ခဲ့သည္လဲ ခုေတာ့ မမွတ္မိၿပီ။ သူ႔မ်က္ႏွာ ကြက္ကနဲပ်က္သည္ကိုေတာ့ အမူအရာအေသးစိတ္ကေလးကအစ မွတ္မိေနေသးသည္။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာမ်ဳိးလား မေသခ်ာ။

"ဒီျမက္ခင္းေလးေပၚ ငါ သူနဲ႔အတူ ထုိင္ခ်င္လိုက္ တာ လင္းရယ္"

သူငယ္ခ်င္း၏ စကားသံကုိၾကားမွ လင္းစိတ္က ေနရာမွန္သုိ႔ ျပန္ေရာက္လာသည္။ သူငယ္ခ်င္း၏ပုခံုးကို လင္း ေထြးဖက္လုိက္သည္။ ေခါင္းကေလး မွီလာသည္ ကို ၾကံဳရ၏။ လြမ္းေနရွာၿပီ။ ေရေျမျခားသည္မို႔ လြမ္းရရွာသည္ကုိ လင္း စာနာသည္။ တစ္ေျမတည္းေနလည္း လြမ္းခဲ့ဖူးသည္မုိ႔ တစ္ပါးသူ၏ အလြမ္းကို စာနာႏိုင္ ပါသည္။

ျမက္ခင္းေလးေပၚ ထိုင္ခ်င္တယ္တဲ့လား..။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အတိတ္ကို တသေနသည္ထင္၏။ သို႔ေသာ္လင္း မွာေတာ့ သည္စကားကုိ ဘယ္သို႔ ေျပာရမည္ပင္ နားမလည္။ လင္းတြင္ အတိတ္မရွိ။

အခ်ိန္မရွိဘူးဟူေသာ လက္သုံးစကားသည္ လင္း ကုိ ျမက္ခင္းစိမ္းမ်ားႏွင့္ေ၀းေစသည္။ ႐ုပ္ရွင္႐ုံမ်ား၊ ေစ်း၀ယ္ စင္တာမ်ားႏွင့္ ေ၀းေစသည္။ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ေတာ့ သြားလာႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ လင္း၏ လက္ကုိ တြဲခ်ိတ္ ထားမည့္သူ သည္ သူမျဖစ္ခဲ့။ လင္း၏ တစ္ခုတည္း ေသာ ဆႏၵမွာ သူ႔လက္ကုိ တြဲခ်ိတ္လ်က္ ေအးခ်မ္းေသာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ လမ္း ေလွ်ာက္လိုသည္။ စကားေျပာ လိုသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ကူးသည္ အိပ္မက္တြင္သာ ေန ေပ်ာ္စီးေမ်ာ၏။

လင္းတုိ႔သည္ ျခားနားေသာပတ္၀န္းက်င္တြင္ ေန႔ ရက္မ်ားကို ကုိယ္စီ က်င္လည္လ်က္ရွိၾကေလသည္။အင္မတန္ ရွားပါးလွေသာ ေတြ႕ဆုံခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ လင္းသည္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ခုပင္ ေ၀းကြာရေတာ့မလို၊ လက္လြတ္ဆုံး႐ႈံးရေတာ့ မလို ေငးေမာတတ္ခဲ့ပါသည္။

"လင္း ဒီေလာက္ ခ်စ္တတ္မယ္လို႔ ကုိယ္ေတြ႕စက လုံး၀မထင္ခဲ့ဘူး" ဟု တစ္ႀကိမ္ ေျပာဖူးသည္ကို ျပန္ေတြး လွ်င္ ဘာေၾကာင့္ေျပာခဲ့မွန္း နားမလည္။ သို႔ေသာ္ ေမးခြန္းေတာ့ လင္းတြင္ အဆင္သင့္ရွိခဲ့ေပသည္။

''ကုိ လင္းကို ဘာလို႔ ခ်စ္ခဲ့တာလဲ"

''မင္းက ေအးခ်မ္းတဲ့ပုံစံေလးကုိး လင္းရဲ႕။ ကုိယ္က အဲဒါကုိ သေဘာက်သြားတာပဲ။ ကုိယ့္ကုိေရာ ဘာလို႔ ခ်စ္ တာလဲ ဆိုပါဦး"

"လင္းကေတာ့ ဘာလို႔ ခ်စ္သြားမိမွန္း မသိဘူး။ လင္းမွာ အေျဖမရွိဘူး"

အေျဖသိရင္ အခ်စ္မဟုတ္ဘူးေလဟု ေျပာအံ့ဆဲဆဲ စကားလုံးမ်ားကိုေတာ့ လင္း အလ်င္အျမန္ ထိန္းခ်ဳပ္ လိုက္ ရပါသည္။

                                                                    ******

                                                                       (၄)

စိတ္ႏွလုံးသည္ ဟင္းလင္းပြင့္လ်က္ရွိ၏။ ဦးေႏွာက္သည္ ခုေတာ့ စိတ္ႏွလုံးကုိထိန္းမႏုိင္ၿပီ။ လင္းသည္ မ်က္ရည္ မ်ား တေပါက္ေပါက္စီးက်လာသည္ကုိ မတား ေတာ့ၿပီ။ ယခုမ်က္ရည္သည္ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ရမည္။ လမ္းခြဲၾကပါၿပီ ဆို ကတည္းက လင္း မၾကာခဏ မ်က္ရည္က်ရသည္။ တိုက္ဆိုင္တာ တစ္ခုတေလ ၾကံဳ ႀကိဳက္တိုင္း မ်က္ရည္က်ရသည္။ ခုေတာ့ မ်က္ရည္မ်ားကို မုန္းတီးခဲ့ၿပီ။ သည္တစ္ႀကိမ္ၿပီးလွ်င္ ေနာက္ ေနာင္ ဘယ္ေသာအခါမွ် မ်က္ရည္မက်ေစရ။

'တကယ္ေတာ့ သူ ကြၽန္မကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔မေကာင္း သလို ကြၽန္မကလည္း သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့ဖို႔ မေကာင္းပါဘူး။ ကြၽန္မ သူ႔ကို ခ်စ္မိသြားတဲ့အခ်စ္က ေနာက္တစ္ေယာက္ ကုိ ဘယ္လိုမွ စိတ္မ၀င္စားႏိုင္တဲ့အခ်စ္မ်ဳိး။ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ အဲဒီ လို မဟုတ္ဘူးေလ။ ဘ၀မွာ ၀မ္းနည္းဖုိ႔ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ကေတာ့ ကုိယ္ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ခဲ့သူက ကုိယ့္ကုိ တကယ္ မခ်စ္ဘူးလို႔ သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ'

မ်က္ရည္မ်ားသည္ တျဖည္းျဖည္း က်ဲပါးလာ၏။ လင္း ပင့္သက္႐ိႈက္လိုက္ပါသည္။ ၀မ္းနည္းနာက်င္မႈ က စိတ္ ႏွလုံး ကုိ ဆုပ္ေျခထားေသာ္လည္း လင္းသည္ စာလုံးေလးမ်ား စီးက်ေနမႈကို မရပ္။ သည္စာလုံးေလး မ်ားသည္ လင္း၏ ေနာက္ဆုံးေသာ နာက်င္ျခင္းကုိ သယ္ေဆာင္သြားလိမ့္မည္ဟု တျဖည္းျဖည္းတုိးကာ ယုံ ၾကည္စျပဳလာၿပီ။

'အစ္မအတြက္ အခု ခ်ဳိသာခ်ိန္ေတြျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ စီးေမ်ာပါအစ္မေရ။ သူ႔ကုိလည္း ဂ႐ုစိုက္ေပးပါ။ သူက သူ႔ ကုိယ္သူေတာ့ ပုိခ်စ္လိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္မ သူ႔ကို ခ်စ္မိၿပီဆိုရင္ေတာ့ ဒီတစ္ခ်က္ကုိလည္း ေမ့ရင္ေမ့ထား ႏိုင္မွာပါ'

******

ဆိုင္အျပင္ဘက္တြင္ မုိးသည္ ခပ္သည္းသည္းရြာ လ်က္ရွိသည္။ မုိးတြင္းမိုးအတိုင္းပဲ။ သို႔ေသာ္ ဧၿပီလသာ ရွိ ေသး သည္။ ေႏြဦး၏ အေငြ႕အသက္ကို မေန႔ကပင္ ၾကံဳရေသးသည္။ ရာသီဥတုပူေလာင္ဆဲ။ သည္ေန႔ေတာ့ မုိးရြာပါေရာ ကြယ္။ အခ်စ္သည္ ရာသီဥတုလိုပင္ အစဥ္ ေျပာင္းလဲတတ္သည္လား။

ေကာ္ဖီခါးခါးအရသာ လွ်ာေပၚ စိမ့္သြားသည္ကုိ သည္ေန႔ ခံစားမိျခင္းမရွိ။ ေသာက္မိမွန္းမသိေအာင္ ပင္ ေကာ္ဖီ ကို တစ္ငုံခ်င္း ၿမိဳခ်ေနမိသည္။

လင္း၏ ေရွ႕တြင္ သူရွိေနပါသည္။ သူသည္ ဖုန္း တစ္လုံးႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ျမဲ။ လင္းႏွင့္အတူ ရွိေနခ်ိန္အတြင္း ဖုန္း အႀကိမ္ႀကိမ္လာသည္။ ေယာက်္ားေလးသူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္းပါသည္။ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းမ်ား လည္းပါသည္။

သည္အထဲ သူငယ္ခ်င္း မ က ေတာ့ေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးပါမည္ကုိ လင္း အလိုလိုသိေနသည္။ သူ႔ေလသံ အေလာတႀကီးႏုိင္သည္ကုိ လင္းခံစားရသည္။ ဖုန္း ခပ္ျမန္ျမန္ခ်လိုျခင္း၊ စကားျဖတ္လိုျခင္းကုိ လင္းသိေနသည္။ တစ္ဖက္ က အမ်ဳိးသမီးကေတာ့ ဘယ္သို႔ေန မည္မသိ။ လင္းသည္ တႏုံ႔ႏုံ႔နာက်င္စျပဳလာသည္။

သိခဲ့ၿပီးေသာ အမွန္တရားကို သက္ေသျပဳစရာလိုပါသလား။ ႏႈတ္ထြက္စကားတစ္ခြန္းကို အတည္ျပဳၿပီးလွ်င္ လင္း ၏ အနာဂတ္ကေရာ ဘယ္သို႔ ေျပာင္းသြားမွာပါလိမ့္။ သူ႔လက္ကုိ လင္း လက္လြတ္ႏုိင္ပါၿပီလား။

ေကာ္ဖီခြက္ကို ေယာင္ယမ္း ေကာက္ကုိင္မိေသးသည္။ ခြက္ထဲ ေကာ္ဖီကုန္ေနသည္ကုိေတြ႕မွ ျပန္ခ်မိသည္။ ေသြးေအးရန္ ဘယ္လိုပင္ ျပင္ဆင္ခဲ့ေသာ္လည္း လင္း ေသြးမေအးႏုိင္ၿပီလား။

လင္းသည္ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ကုိယ့္ကုိယ္ ကိုယ္ အားေပးလိုက္ပါသည္။ လင္း အလိုရွိခဲ့တာ အ ခ်စ္တစ္ခု တည္းပါ။ အခ်စ္မွမရွိေတာ့ဘူးဆိုလွ်င္ လက္ တစ္စုံကို ဆုပ္ကုိင္ထားလုိ႔ေရာ ဘာအက်ဳိးထူးမလဲ။

"လင္းကုိ ေျပာျပစရာတစ္ခုခု ကုိ႔မွာ ရွိတယ္မဟုတ္ လား။ ေျပာပါ အားမနာနဲ႔။ လင္း နားေထာင္ေပးမယ္"

"ဘာလဲ လင္းရဲ႕"

သူ႔မ်က္ႏွာပ်က္သည္ကုိျမင္ေတာ့ အက်င့္ပါေနေသာ စိတ္က သနားရန္ ျပင္ေသးသည္။ အျပင္ပန္းကေတာ့ ျပံဳး ရယ္ လိုက္ႏုိင္ပါသည္။

"မမမ်ဳိးအေၾကာင္း ေျပာစရာ မရွိဘူးလား ကုိရယ္"

မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ထိန္းႏုိင္ေသာ္လည္း လင္း၏ အသံမွာ အဖ်ားခတ္တုန္ယင္ေနခဲ့သည္။ နာမည္တစ္ခုကုိ ေရ ရြတ္လိုက္ရသည္မွာ အ႐ႈံးကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ျမင္ေတြ႕ရသလို စိတ္ကိုယိမ္းယိုင္ၿပိဳလဲေစသည္။ သည့္ထက္ပုိ၍ နာက်င္စရာမွာ ျပင္မရေတာ့ေသာ၊ ဟန္ မေဆာင္ေတာ့ေသာ သူ႔မ်က္ႏွာ ပ်က္ယြင္းျခင္းသာတည္း။

အမွန္တရားမွန္း လင္းကုိယ္တိုင္ သိေသာ္ျငား သူ႔ ႏႈတ္က အလိမ္အညာကို မသိစိတ္က နားစြင့္ေနေသးသည္ လား မသိ။ သူ ေခါင္းစိုက္က်သြားလွ်င္ လင္း၏ ရင္ထဲ ေလဟာနယ္တစ္ ခုျဖစ္တည္ လာသလို။ လင္း၏ စိတ္ကလည္း အေမွာင္ထဲ လြင့္ေမ်ာေနသလို။ ဟင့္အင္း ...မ်က္ရည္မက်ပါနဲ႔။ သူ႔ေရွ႕မွာ ဘယ္ေတာ့မွ မ်က္ရည္ မက်ပါနဲ႔။ မ်က္ရည္ သည္ ထြက္သြားမည့္ေျခလွမ္းမ်ား ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ရန္ လက္နက္မဟုတ္။ အထူးသျဖင့္ လင္း ၏ လက္နက္မဟုတ္။

စကားလုံးမ်ားသည္ သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားမွ ခုန္ဆင္းထြက္ က်လာ၏။ စကားသံမ်ားသည္ နီးလာလိုက္ ေ၀းသြား လိုက္ရွိ သလို တိုးတစ္လွည့္ က်ယ္တစ္လွည့္။ သူ႔မ်က္ ႏွာကို ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည့္ၾကားက စကားလုံးတုိင္း ကို မဖမ္းဆုပ္မိ။ လင္းသည္ တိမ္မွ်င္စမ်ားေပၚ လုိက္ ပါေနရသလို လူက တိမ္းတိမ္းေပြေပြ ျဖစ္ျပဳလာသည္။ ေနာက္ဆုံး စကားလုံးမ်ားကုိ ေတာ့ အမိအရၾကားလိုက္ သည္။ ၾကားလုိက္သည္ဟု ထင္သည္။

"ကုိယ့္ကို ခြင့္လြတ္ပါလင္းရယ္။ မင္းကို ကုိယ္ သနားတာပဲ သိေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ မင္းနဲ႔ကုိယ္က မတူ တာေတြ သိပ္မ်ားတယ္။ မင္းက ေလးနက္လြန္း တယ္။ မင္းက သိပ္ခ်စ္ေလ ကုိယ့္မွာ မြန္းၾကပ္ေလပဲ"

အခ်စ္စစ္သည္ အမွန္မခ်စ္သူကို မြန္းၾကပ္ပိတ္ ေလွာင္သလို ခံစားရေစသလား။ လင္း မသိပါ။ နာက်င္ စိတ္ကို ၿမိဳသိပ္ကာ လင္း တစ္ခ်က္ရယ္ေမာလိုက္ပါ သည္။ ခုေတာ့ စိတ္ႏွင့္ ကုိယ္သည္ တစ္ထပ္တည္းရွိ ၾကၿပီ။

"လင္း မွားသြားတယ္။ အခ်ိန္သာ ေနာက္ျပန္ ေရႊ႕ လို႔ရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ကုိ ျပန္သြားခ်င္ တယ္။ အဲဒါဆုိရင္ လင္းရဲ႕ ခု ပစၥဳပၸန္မွာ ခ်စ္သူဆိုတာ လည္းမရွိဘူး၊ မလိုေတာ့ဘူး။ လင္းမွားသြားတယ္"

"ကုိယ္ မင္းကို သံေယာဇဥ္ရွိပါတယ္ လင္းရယ္။ မင္းနဲ႔ကုိယ္ မျဖစ္ႏုိင္တာလည္း သိခဲ့တာ ၾကာၿပီပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေျပာမထြက္ဘူး။ မင္းက ကုိယ့္ကို သိပ္ခ်စ္တာ သိထားေတာ့ ေျပာမထြက္ဘူး"

အခု ေျပာထြက္ၿပီေပါ့...။ လင္းသည္ ႏႈတ္ဖ်ားမွထြက္ က်လုဆဲဆဲ စကားလုံးတုိ႔ကို ၿမိဳသိပ္လိုက္ပါသည္။ မ ေျပာ လို ေတာ့ၿပီ။ သူက စကားမ်ားစြာ ဆက္ေျပာေသး သည္ကုိ လက္ကာျပကာ ထုိင္ရာမွထလိုက္ပါသည္။

ေစာေစာက ခိုင္မတ္ၿပီထင္ထားေသာ ေျခလွမ္းမ်ား က ယိုင္နဲ႔စျပဳသည္။ သူ႔ေရွ႕က မထြက္ခြာႏုိင္ၿပီလား။ ႀကိဳးစား ၍ ျပံဳးလုိက္ေသာအျပံဳးသည္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အားေပးျခင္းလည္း မည္၏။ လင္း သူ႔မ်က္ႏွာကုိ အ ျပံဳးႏွင့္ပင္ စူးစိုက္ ၾကည့္လိုက္ပါသည္။

သူသည္ လင္းကုိ ေငးေမာလ်က္။ သူ႔မ်က္၀န္းတြင္ အျပစ္မကင္းဟန္ ခံစားမႈကို ျမင္ရသည္။ သည္တစ္ႀကိမ္ ျမင္ ေတြ႕ရေသာ မ်က္၀န္းသည္ ခ်စ္သူအျဖစ္ လက္ တြဲခဲ့ေသာတစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း လင္းကို ၾကည့္႐ႈခဲ့သည့္ မ်က္၀န္း မ်ားထက္ စစ္မွန္သည္ကို အလိုလို ခံစား ရပါသည္။

"က်န္းမာေရးလည္း ဂ႐ုစိုက္ဦး ၾကားလား"

သည္စကားအတြက္ေတာ့ လင္းက အျပံဳးစစ္ကို ျပံဳး လိုက္မိသည္။ တစ္ႀကိမ္မွ်ပင္ မၾကားခဲ့ဖူးေသာ စကား။ ေက်းဇူးပါဟု လင္းေျပာခဲ့မိသည္လား မမွတ္မိ။

ဆိုင္ထဲကေန အသိစိတ္လြတ္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္ ထြက္လာသည္။ လမ္းေပၚေရာက္သည္။ ကားတစ္စီးကို လွမ္းတားသည္။ အိမ္အျပန္လမ္းကုိ ညႊန္ၿပီးေနာက္ ဆူးေလကုိ ေက်ာခုိင္းလိုက္သည္။

ကားကေလးသည္ တိုက္တာအေဆာက္အအုံမ်ား၊ ကားမ်ားကို တရိပ္ရိပ္ျဖတ္လာသည္။ ဆူးေလႏွင့္ လင္း ေန ထိုင္ရာသည္ သိပ္မေ၀း။ သို႔ေသာ္ ကားေပၚတြင္ နာရီ မ်ားစြာ ၾကာသလိုထင္ေနသည္။ ပင္ပန္းလွၿပီ။ အခန္းထဲ နားေန လိုက္ရလွ်င္ နည္းနည္းေနသာမည္။ ခုခ်ိန္ထိ မ်က္ရည္တစ္စက္ေသာ္မွ် မက်ႏိုင္ျခင္းသည္ လူကို ပုိ၍ ပင္ပန္းေစသလား။

အခန္းေလးသည္ အရင့္အရင္ေန႔မ်ားကထက္ တိတ္ ဆိတ္ေျခာက္ေသြ႕စြာ လင္းကို ႀကိဳေနသည္။ အထီးက်န္မႈ ကို ျမင္သာေစေသာ၊ ဒဏ္ရာကိုပို၍ စူးနစ္ေစတတ္ ေသာ အခန္းေလး။

မ်က္ရည္သည္ မ်က္၀န္းႏွင့္ စိတ္ႏွလုံးတို႔ ဆက္ သြယ္ရာက စီးက်လာသည္လား။ ႏွလုံးေသြးသည္ မ်က္ရည္ အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလာသည္လား။ အခ်စ္သည္ မ်က္ရည္ကုိ ဖန္ဆင္းတတ္မွန္း လင္း ခုေတာ့ သိေပၿပီ။

ထိုေန႔က ညဘက္တြင္ အီးေမးလ္စစ္ရေသးသည္။ အလုပ္အတြက္ စာတစ္ေစာင္ကုိ လက္ခံရမည္ကို စိတ္ ပင္ပန္း ေနသည့္ၾကားက မေမ့ေလ်ာ့၍ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ေက်းဇူးတင္ရသည္။ စာကို ဖတ္ၿပီး ျပန္ထြက္ရန္ ျပင္ဆဲ စကား ေျပာဆို ႏႈတ္ဆက္လာသူကို ၾကံဳရသည္။

သူနဲ႔ ေတြ႕ေသးလား...တဲ့။ ေရေျမျခားက သူ႔ သူငယ္ ခ်င္း၊ လင္းႏွင့္လည္း ရင္းႏွီးသူ။ လင္းကုိ အစ္ကုိတစ္ ေယာက္သဖြယ္ ေစတနာထားသူ။ စကားျပန္ရမည္လား၊ မျပန္ရဘူးလား။ ေနာက္ေတာ့ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက အလိုလိုပင္ စာလုံးေလးမ်ားကို ႐ိုက္လိုက္မိသည္။ စကား တခ်ဳိ႕အျပန္အလွန္ေျပာျဖစ္သည္။ ဒါႏွင့္ပင္ မရည္ရြယ္ ေသာ စကားတစ္စ ထြက္က်ခဲ့ရသည္။

"သူ လင္းကို တကယ္မခ်စ္ခဲ့ပါဘူး"

တစ္ဖက္က ခဏမွ် ၾကာၿပီးမွ စကားျပန္လာသည္။

"ဒါကို ခုမွ သိတာလား ညီမေလးရယ္။ ညီမေလးက သိပ္႐ိုးတယ္။ စိတ္ကို ရွင္းရွင္းသာထားတာ အေကာင္းဆုံး ပဲ"

လင္းသည္ ဖန္သားျပင္ကုိ အသက္ကင္းမဲ့ေနသူလို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေငးေမာေနခဲ့ရပါသည္။

*********

(၅)

'သူနဲ႔ ျပတ္သြားရင္ ကြၽန္မ ႐ူးမွာပဲလို႔ထင္ခဲ့တယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ မ႐ူးခဲ့ပါဘူး အစ္မရယ္။ ကြၽန္မမွာ အနာဂတ္အိပ္မက္ေတြရွိေသးတာကုိး။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေတာ့ ဘာကိုမွ အပ်က္စီးမခံႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ။ ပုံမွန္အ တိုင္းျပန္ျဖစ္ဖို႔ တည္ေဆာက္ရတဲ့ကာလကေတာ့ ၾကာ တာေပါ့။ လမ္းေဟာင္းေတြေပၚ တစ္ေယာက္တည္း ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ရတာ အေတာ္ၾကာတယ္။ ဖုန္းသံ ၾကားတိုင္း ေယာင္ၿပီး အေျပးကုိင္တတ္တာ အေတာ္ ၾကာတယ္။ ဘုရားေရာက္တုိင္း သူ႔ေမြးနံ ေထာင့္ကုိပဲ အရင္သြားတတ္ေတာ့တာလည္း အေတာ္ၾကာခဲ့ပါတယ္ အစ္မရယ္'

လင္းသည္ စကားလုံးေလးမ်ားကို တစ္လုံးခ်င္း ျပန္ဖတ္ေနမိသည္။ စိတ္ထဲက စကားအားလုံးကို ထုတ္ ျပခဲ့မိ သည္လား မသိ။ ခံစားမႈကို ျမင္သာေစမည့္ လင္း ၏ စကားလုံးတို႔သည္ တစ္ဖက္သားကုိ နာက်င္ခံခက္ ေစမည္လား။

ၿပီးခဲ့ေသာ လေတြအတြင္း သူတုိ႔ကုိ အတူတြဲလ်က္ တစ္ႀကိမ္ အေ၀းက လွမ္းျမင္ဖူးသည္။ သည္တစ္ႀကိမ္ သာပဲ။ သည္တုန္းက ေက်ာခိုင္းလ်က္ အေျပးထြက္ခဲ့ ရသည္ကုိ သတိရေနသည္။ ေသြးေအးၿငိမ္သက္ရန္ တည္ေဆာက္ထား သည့္ၾကားက ၿပိဳလဲခ်င္ခဲ့ေသးသည္ ကုိ အမွတ္ရေနသည္။ သည္တစ္ႀကိမ္သာ ဆုံၿပီးေနာက္ ဘယ္ေသာအခါမွ မေတြ႕ ၾကံဳရျခင္းအတြက္ေတာ့ ကံၾကမၼာကို ေက်းဇူးတင္ရသည္။

သူ႔သတင္းစကားမ်ားကေတာ့ အခါအခြင့္သင့္တုိင္း ေလေျပႏွင့္အတူ လင္းထံ စီးေမ်ာလာျမဲ။ လင္း၏ ပတ္၀န္း က်င္သည္ သူ႔ကုိ မေမ့ေသး။ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္သည္ လည္း လင္းကုိ သတိထားတတ္ျမဲ။ တစ္ေယာက္တည္း လားဟူေသာ ေမးခြန္းသည္ လင္း၏ စိတ္ကို ျပင္းစြာ နာက်င္ေစေသာ ေမးခြန္းသာျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ လင္း မငိုတတ္ေတာ့ပါ။

'ကြၽန္မ သူ႔ကို ေမ့ႏုိင္ခဲ့ပါၿပီ။ ေမ့ႏုိင္ခဲ့ၿပီလို႔လည္း ကိုယ့္ဘာသာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာ ေၾကာင့္ ေတာ့ မသိဘူး။ ကြၽန္မ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ခုထိ မညႇပ္မိေသးဘူး။ ခပ္ညစ္ညစ္အေရာင္ေတာင္ ေပါက္ေန တဲ့ ၀က္၀ံ႐ုပ္ကုိ မပစ္မိေသးဘူး။ အိတ္အေဟာင္းေလး တစ္လုံးကိုလည္း ခုထိ လြယ္တုန္းပဲ။ စ၀ယ္လာေပးက တည္းက ကြၽန္မနဲ႔ မေတာ္ တဲ့၊ တစ္ႀကိမ္မွမ၀တ္ခဲ့ရတဲ့ အက်ႌေလးေတြလည္း သိမ္းထားတုန္းပါပဲ'

******

လင္း၏ စာၾကည့္စားပြဲေလးေပၚတြင္ စာတစ္ေစာင္ ရွိေနပါသည္။

ခရမ္းေရာင္ သစ္ခြပန္းအလွအိုးကေလး၏ ေဘးတြင္ ထိုစာရွိေနသည္။

စာအိတ္ျဖဴေပၚတြင္ ခုခ်ိန္အထိ လိပ္စာမတပ္ရ ေသး။ ထိုစာကေလးကို ရည္ရြယ္သူထံ ပုိ႔မည္၊ မပုိ႔မည္ ကုိလည္း မဆုံးျဖတ္ရေသးေခ်။ (စံပယ္ျဖဴႏု)

********************************************************

ေမာင္ ဒီဇာတ္ေလးထဲက လင္း ဆိုတဲ့ မိန္းခေလးရဲ႕ အျဖစ္က ႏြယ္အျဖစ္နဲ႔ သိပ္မကြားဘူးေနာ
သူလည္း သူ ခ်စ္သူကိုသိပ္ခ်စ္လြန္းအးႀကီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွာ အရႈံးႀကီးက်ရံႈးခဲ့ရတယ္....။
တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ႀကီးတဲ့သူတိုင္း အရံႈးႀကီးဖက္မွာပဲ အၿမဲရွိေနတယ္ဆုိတာ  ႏြယ္ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို
ဖတ္ ရင္းသိလုိက္ရပါပီ.........

**** ေနာင္ ဘ၀ ဆက္တိုင္းဆက္တိုင္း အခ်စ္ႀကီးေသာ ခ်စ္သူမ်ိဳး မျဖစ္ရပါေစႏွင့္ ဘုရား ****
                      ၀ဋ္ေၾကြးမ်ားရွိခဲ့ရင္လည္း ဒီဘ၀ ဒီမွ်နဲ႔သာေက်ပါေစေတာ့လား

   __________________________________________________________________________
ႏြယ္လည္း ခု ဒီတုိင္းျဖစ္ေနရၿပီ ေမာင္ရယ္........

ျမန္မာ႔ေဆးဖက္ဝင္ ကံ့ေကာ္ပင္

၁၆-၁၁-၂၀၁၃

Item Name -------- Cobras Saffron (ကံ့ေကာ္)
Category ----------- Raw Material
Botany Term ------- Mesua ferrea Linn
Species Family ----- Guttiferae

 
ျမန္မာႏိုင္ငံ အႏွံ႔အျပား တြင္ေတြ႕ရသည္။ အထူးသျဖင့္ တနသၤာရီတိုင္းတြင္ ေတြ႔ႏိုင္သည္။ သဘာ၀အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္သည္။ အၿမဲစိမ္းလန္းေသာ သစ္ေတာမ်ားတြင္ အျမင့္ေပ ၃၅၀၀ အထိ ေပါက္ေရာက္၏ ။ ဥယ်ာဥ္ျခံမ်ားတြင္လည္း အလွအပ စိုက္ပ်ိဳးၾကသည္။

အပင္

အၿမဲစိမ္းပင္ႀကီးမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ပင္စည္ေျဖာင့္မတ္၍ အေခါက္ ၾကမ္းသည္။ အကိုင္းအခက္မ်ားစြာ ျဖာသည္။

အရြက္

ရြက္လႊဲထြက္သည္။ ရွည္ေမ်ာေမ်ာပံု ျဖစ္သည္။ ရြက္ထိပ္ခၽြန္၍ ရြက္ရင္း၀ိုင္း သို႔မဟုတ္ ခၽြန္သည္။ ႏုေသာအခါ နီ၍ ရင့္ေသာအခါ စိမ္းလ်က္ ေက်ာဘက္၌ အျဖဴေရာင္အမႈန္ကေလးမ်ား ရွိ၏။ အေပၚမ်က္ႏွာျပင္ ေျပာင္လက္၍ ေခ်ာမြတ္၏ ။ ရြက္ေၾကာမ်ားနီးကပ္၍ ထင္ရွားသည္။ ရြက္နားညီသည္။ ရြက္ၫွာတုိ၍ ရြက္ျပားမာၾကြပ္သည္။

အပြင့္

တစ္ပြင့္တည္း သို႔မဟုတ္ စုပြင့္ ၏။ အခ်င္း ၁ လက္မမွ ၃ လက္မအထိရွိၿပီး ပြင့္ဖတ္အျဖဴေရာင္ရွိသည္။ အလယ္တြင္၀ါ၍ ေမႊးေသာ၀တ္ဆံတို႔သည္ တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း လံုးေထြးေန၏ ။ တပို႔တြဲမွ တန္ခူးလအတြင္း ပြင့္သည္။

အသီး

အနည္းငယ္ ထိပ္ခၽြန္၍ လံုး၀ိုင္းသည္။ အရြယ္အစား အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္။ အေျခကို တည္ၿမဲေနေသာ ပြင့္ဖတ္ျဖင့္ ၀န္းရံထားသည္။ ကဆုန္ႏွင့္ နယုန္လတြင္ သီးသည္။

အေစ့

၁ေစ့ မွ ၄ ေစ့ထိ ပါရွိသည္ ။ အၫိုေရာင္ရွိ၍ ေခ်ာမြတ္သည္။ အေစ့ခြံ မာေက်ာသည္။

► အသံုးဝင္ပံု

အပြင့္ ၊ ၀တ္ဆံ ၊ အေစ့ ၊ အျမစ္ ၊ အေခါက္ ႏွင့္္ အဆီ။

အာနိသင္

ျမန္မာေဆးက်မ္း မ်ားအလိုအရ အစာကို ေၾကေစသည္။ အေရာင္အဆင္း ကို ျဖစ္ေစသည္။ ေသြး ေဖာက္ျပန္ျခင္း ၊ ႏွလံုးနာက်င္ျခင္း ၊ အဆိပ္သင့္ျခင္း ၊ ဆီးအိမ္နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္း ၊ ေရာင္ရမ္းျခင္းတို႔ကို ေပ်ာက္ေစ၍ အားၾကြေစသည္။

► အပြင့္အသံုးျပဳပံု

၁ ။ အပြင့္မ်ားကို ေထာပတ္ ၊ သၾကား ေရာစပ္၍ ႀကိတ္ၿပီး စားပါက ပူေလာင္ျခင္း ႏွင့္ဒူလာေသြးက်ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း၏။
၂ ။ အဆိပ္ကို ျပယ္ေစသျဖင့္ အဆိပ္သင့္ေသာ ေရာဂါကုေဆးမ်ား၌ ထည့္သြင္းသံုး၏ ။
၃ ။ အပြင့္ေျခာက္မ်ားကို အစာအိမ္မေကာင္းျခင္း ၊ ေခၽြးထြက္လြန္ျခင္း ၊ ေခ်ာင္းဆိုး ၊သလိပ္မ်ား ျခင္း စေသာ ေရာဂါမ်ားအတြက္ အသံုးျပဳသည္။

► ၀တ္ဆံအသံုးျပဳပံု

၁ ။ ကံ့ေကာ္၀တ္ဆံကို အလြန္ျပင္းေသာ အဖ်ား ၊ဦးေခါင္း သို႔ ေသြး၀င္ေသာအနာ ၊ မီးယပ္ေသြးလွ်ံေသာအနာ၊ ထိတ္လန္႔ရူးသြပ္ေသာ အနာတို႔ကို ကုသေသာ ေဆးေဖာ္စပ္ရာ၌ သံုးသည္။
၂ ။ သၾကားခဲႏွင့္ ကံ့ေကာ္၀တ္ဆံ ေရာႀကိတ္၍ ဆီဦးႏွင့္ ေတၿပီးသံုးေဆာင္ပါက ေျခပူေျခကြဲ ၊ ဒူလာေသြးက်ေရာဂါ ေပ်ာက္၏။
၃ ။ မီးယပ္ေသြးေဆးေဖာ္စပ္ရာတြင္လည္း ထည့္သြင္း အသံုးျပဳ၏ ။
၄ ။ အေရျပားေပၚတြင္ေပါက္ေသာ အပူဖုမ်ား၊ ယားနာမ်ားကို သနပ္ခါးႏွင့္ ႀကိတ္၍ ေသြးလိမ္းပါက အနာမ်ားကို ေပ်ာက္၏ ။

► အျမစ္ႏွင့္ အေခါက္အသံုးျပဳပံု

၁ ။အျမစ္ႏွင့္ အေခါက္ကို အားေဆးအျဖစ္ အသံုးျပဳ၏။

► အေစ့ဆီအသံုးျပဳပံု

၁ ။ အေစ့မွရေသာ အဆီကို အဆစ္အမ်က္ေရာင္ ေရာဂါ၊ ၀ဲ ၊ ယားနာ စေသာေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္ကင္း ေစရန္ လိမ္းေဆးအျဖစ္ အသံုးျပဳ၏ ။
၂ ။ အနာမ်ား ပုပ္ၫွီက ၎အဆီကို လိမ္းေပးရ၏ ။

သြားကိုက္လို ့စိတ္ညစ္ေနၾကသူမ်ားအတြက္

၁၆-၁၁-၂၀၁၃

dental pulp(ေခၚ)သြားအတြင္းပိုင္းဆံုးေနရာရွိ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့တစ္ရႈးေလးနာက်င္ ကိုက္ခဲျခင္းကို "သြားကိိုက္တယ္" လို ့ေခၚပါ တယ္။ ထိုတစ္ရႈးေလးက ေသြးေၾကာမ်ားသာမက၊ အျခားအာရံုခံအဂၤါအဖြဲ ့ အစည္းမ်ားနဲ ့ဆက္စပ္ေနတာေၾကာင့္ သြားကိုက္တဲ့ အခါ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္နာက်င္လို ့ အရည္/အဖတ္/အပူ/အေအး ဘာမွစားမ၀င္ေတာ့ဘဲ၊ အခ်ိဳ ့သူမ်ားတြင္ မ်က္ႏွာတျခမ္း လံုးေရာင္ကိုင္းရံုသာမက၊ အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္၊ အလုပ္ပ်က္ ၾကရပါတယ္။


သြားဘာေၾကာင့္ကိုက္ရတယ္္….။

(၁) သြားပိုးစားျခင္း
(၂) ပိုးစား၍သြားအေပါက္ျဖစ္ျခင္း
(၃) ယခင္သြားအေပါက္ဖာစဥ္က မေသသပ္၍ အစာေဟာင္းမ်ားက်န္ခဲ့ ျခင္း
(၄) မေတာ္တဆထိခိုက္ရို္က္မိျခင္း
(၅) သြားနဲ ့ျခင္း/သြားက်ိဳးျခင္း
(၆) သြားဖံုးနာျခင္း
(၇) ျပည္တည္နာျဖစ္ျခင္း
(၈) ႏွာ ေခါင္းေပါက္နဲ ့ဆက္သြယ္ထားေသာ ဦးေခါင္းခြံအတြင္းေလလမ္းေၾကာင္း ပိုး၀င္၍ေရာင္ကိုင္းျခင္း
(၉) သြားဖံုးမွာအနာျဖစ္ျခင္း/ သြားဖံုးျပည္တည္ျခင္း
(၁၀) ဦးေခါင္းခြံနဲ ့ေမးရိုးၾကားရွိအရိုးအဆက္မွာ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရျခင္း
(၁၁) ကေလးငယ္မ်ားသြားစေပါက္ ျခင္း/လူၾကီးမ်ားအံဆံုးေပါက္ျခင္း…..စသည္တို ့ေၾကာင့္သြား ကိုက္ေလ့ရွိပါတယ္။

သြာဆရာ၀န္္နဲ ့ကုသမႈခံယူသင့္ေသာအခ်ိန္…။

(၁) အေပါ့စားနာက်င္ကိုက္ခဲမႈအတြက္ အကို္က္ခဲေပ်ာက္ေဆးမ်ားျဖစ္ေသာ paracetamol, ibuprofen တိုေသာက္ျခင္းျဖင့္သက္သာေစပါတယ္။aspirin ေဆး၀ါးမ်ားက ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြျဖစ္ေစလို ့ ေရွာင္ရွား ရပါမယ္။
(၂) ၁ရက္(သို ့မဟုတ္)၂-ရက္ထက္ပို၍ကိုက္ခဲပါလွ်င္၊ သြားဆရာ၀န္နဲ ့ ကုသမႈခံယူသင့္ပါျပီ။
(၃) အထက္ေဖာ္ျပပါ ေရာဂါအေျခအေန အမ်ိဳးအစားေပၚမူ တည္ျပီး၊ သြားဓာတ္မွန္ရိုက္ျခင္း၊ သြားအေပါက္္ ဖာျခင္း၊ သြားအေၾကာသတ္ေပးျခင္း၊ အျမစ္ဂလိုက္ေပါက္ပိုး၀င္ျခင္းအတြက္ ပိုးသတ္ေပးျခင္း တိုျပဳလုပ္ေပးပါလိမ့္မယ္။
(၄) အကယ္၍ မည္သို ့မွ် ေဆးျဖင့္ထိန္းမထားႏို္င္တဲ့အခါမွာေတာ့့ ဆရာ၀န္က သြား ႏႈတ္ေပးပါလိမ့္မယ္။

ၾကိဳတင္ကာကြယ္သင့္…..။ 

 
ကုသျခင္းကကာကြယ္မႈထက္ပိုမိုထိေရာက္ပါတယ္။ (၁) fluoride ပါေသာ သြားတိုက္ေဆးသံုး၍ တစ္ ေန ့ ၂-ၾကိမ္ သြားတိုက္ပါ။ သြားတိုက္ရင္း၊ လွ်ာကို ခပ္ဖြဖြတိုက္ေပးဖို ့မေမ့ပါနဲ ့။ (၂)သြားတိုက္္တံသံုးတိုင္း သြားၾကားထဲရွိအစာ ေဟာင္းမ်ား ကုန္စင္သြားျပီ္ လို ့မယူဆသင့္ပါဘူး။ သြားတိုက္ျပီးေနာက္ dental floss(ေခၚ)သြားပြတ္ၾကိဳးကိုသံုးပါ။ လိုအပ္ပါက mouthwash(ေခၚ)ခံတြင္း သန္ ့စင္ရည္သံုးပါ။ (၃) အခ်ိဳဓာတ္ကဲေသာအစားအစာမ်ား၊ အခ်ိဳရည္မ်ားေလ်ာ့ေသာက္ပါ။ (၄) ေဆးလိပ္မေသာက္ပါနဲ ့။ (၅) ကေလးမ်ားကို သြားဆရာ၀န္ျဖင့္ ၆-လမွာတစ္ၾကိမ္ သြားစစ္ေဆးမႈခံယူသင့္ျပီး၊ လူၾကီးမ်ားက ၁-ႏွစ္ မွာတစ္ၾကိမ္ စစ္ေဆးမႈ ခံယူပါ။


အိမ္တြင္းကုထံုးေလးမ်ား…..။

(၁) ေရေႏြးျဖဴ တဖန္ခြက္ထဲမွာ၊ ဆား စားပြဲတင္ဇြန္း ၁-ဇြန္း ေမာက္ေမာက္ေရာကာ၊ ငံုႏို္င္သမွ်ၾကာၾကာငံုထားျပီး အာလုပ္ (ပလုပ္)က်င္းပါ။

(၂) ေရခဲအိတ္ျဖင့္ ကိုက္ေနတဲ့ သြားရဲ ့ ပါးျပင္ေပၚကိုကပ္ေပးပါ။

(၃) ၾကက္သြန္နီထဲရွိ သဘာ၀ antimicrobial အစြမ္းက သြားနာက်င္ကိုက္ခဲမႈကိုသက္သာေစလို ့ ၾကက္သြန္နီ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ကို အကြင္းလိုက္ခပ္ထူထူလွီးျပီး၊ ကို္က္ ေနတဲ့သြားေပၚဖိ၍ငံုုထားပါ။

(၄) အရက္ထဲမွာပါတဲ့ အယ္လ္ကိုေဟာလ္က သြားကိုက္ျခင္းကိုသက္သာေစလို ့၊ အရက္ငံုံုေပးပါ။ (သို ့ မဟုတ္)အယ္လ္ကိုေဟာလ္မ်ားမ်ားပါေသာ ခံတြင္းသန္ ့စင္ေရငံုပါ။

(၅) ဂ်င္းကို အခြံႏႊာ ခပ္ပါးပါးလွီးျပီး ၀ါးစားေပးပါ။

(၆) ၾကက္သြန္ျဖဴထဲမွာပါရွိတဲ့ allicin ဓာတ္က ပိုးသတ္ေဆးသဖြယ္အစြမ္းထက္လို ့ ၾကက္သြန္ျဖဴ ကိုၾကိတ္ေထာင္း၍ ကိုက္ေနတဲ့ သြား၏ ပါးေဆာင္မွာငံုထားပါ။

(၇) အာလူးလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ကို အခြံႏႊာခပ္ပါးပါးလွီးျပီး၊ ငံုထားပါ။(သုိ ့မဟုတ္)အာလူး ကို ၾကိတ္ေခ်၍ ကိုက္ေနတဲ့သြားနဲ ့သြားဖံုးတို ့ကို အုပ္လိမ္းေပးပါ။

(၈) သံပုရာသီးကို အစိပ္ကေလးစိပ္ျပီး ကိုက္ေနေသာသြားမွာ ပြတ္ေပးပါ(သို ့ မဟုတ္) သြားတစ္ေခ်ာင္းလံုးကို သံပုရာရည္လူးေပးပါ။

(၉) သြားကိုက္ျခင္း၊ သြားဖံုးေယာင္ျခင္းအတြက္ သခြား သီးကို ခပ္ပါးပါးလွီး၍ကို္က္ထားပါ။
သြားကိုက္၍ ပါးေရာင္ကိုင္းျခင္းအတြက္လည္း သခြားသီးပါးပါးလွီး၍ ပါးေပၚတင္ ကပ္ေပးႏို္င္ ပါတယ္(ေရခဲေသတၱာထဲ့ထားတဲ့ သခြားသီးေအးေအးက ေရာင္ကိုင္းနာက်င္မႈအတြက္ ပိုမိုထိေရာက္ေစ ပါတယ္)

(၁၀) သြားအ ေခါင္းေပါက္ထဲကို အမည္းေရာင္ငရုပ္ေကာင္းမႈန္ ့သိပ္ပါ။ဆားေရာထဲ့၍သံုးႏို္င္ပါတယ္။

(၁၁) ေရေႏြး ၁-ဖန္ခြက္ထဲမွာ မုန္ ့လုုပ္ ေဆာ္ဒါ စားပြဲတင္ဇြန္း ၁-ဇြန္းေမာက္ေမာက္ေရာ၍ သမေအာင္ေမႊျပီးေနာက္၊ ခပ္ၾကာၾကာငံု အာလုပ္(ပလုပ္က်င္း)ပါ။

(၁၂) လၻက္ေျခာက္ထဲမွာပါရွိတဲ ့ tannins ဓာတ္မ်ားက ပိုးေသတဲ့အစြမ္းရွိလို ့ ေရေႏြးၾကမ္းလၻက္ရည္ပူပူကို ဖန္ရည္အျဖစ္ငံုေပးပါ။

(၁၃) ပူစီနံရြက္၀ါးစားပါ။ ပူစီနံရြက္အဆီ(သို ့မဟုတ္)ယပန္းဆီ(သို ့မဟုတ္)လိေမၼာ္ခြံဆီ(သို ့မဟုတ္) ထင္းရူးဆီတို ့ကို ၀ါဂြမ္း မွာစိမ္ျပီးေနာက္ သြား/သြားၾကားနဲ ့သြားဖံုးမ်ားကို လိမ္းေပးပါ။(သို ့ မဟုတ္)ေရေႏြးပူပူထဲမွာ ထိုအဆီထဲ့၍ငံုေပးပါ။

(၁၄) ငရုပ္သီး မႈန္ ့ကိုေရျဖင့္ ပ်စ္ပ်စ္ေဖ်ာ္၍ သြားေပၚအံုုထားေပးပါ။

(၁၅) ေလးညွင္းပြင့္ထဲမွာ anti-oxidant, anti-inflammatory, anti-bacteria အစြမ္းမ်ား ပါရွိလို ့ ေရွးႏွစ္ေပါက္းမ်ားစြာကတည္းက ေလးညွင္းပြင့္ကို သြားႏွင့္ ခံတြင္းေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို ့အတြက္ အိမ္တြင္းသမားေတာ္ အျဖစ္သံုးစြဲလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေလးညွင္းပြင့္ကို ကိုက္၀ါးျခင္း၊ ငံုျခင္း၊ ေလးညွင္းပြင့္ဆီကို ေရေႏြးျဖင့္ေရာ၍ အာလုပ္(ပလုပ္) က်င္းေပးပါ။

(၁၆) ဌက္ေပ်ာရြက္၀ါးေပးပါ။

(ေပါက္ေပါက္….မွ်ေ၀သည္)
(မွီျငမ္း Homade Tooth Ache Relief )