Tuesday, 25 June 2013

အေမ့ရင္ခြင္အလည္တစ္ေခါက္

                  က်ြန္ေတာ္ဟာ နိင္ငံျခားမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ က်ြန္ေတာ္တုိ့မိသားစုေလးေယာက္ရွိပါတယ္ အေဖရယ္ အေမရယ္ က်ြန္ေတာ္နင့္က်ြန္ေတာ့္ညီ 
ပါပဲ က်ြန္ေတာ္အိမ္ကုိမျပန္ျဖစ္ခဲ့တာလည္းျကာပါျပီ အိမ္ကုိေရာမိဘေတြကုိေရာအရမ္းလြမ္းပါတယ္ က်ြန္ေတာ္ညီကလည္းနိင္ငံျခားေရာက္ေနပါျပီ အိမ္မွာေတာ့
မိဘနစ္ပါးပဲက်န္ပါေတာ့တယ္ အဲဒါေျကာင့္ပုိျပီးစိတ္ပူရတာေပါ့ တစ္ေန့က်ြန္ေတာ္အိမ္ကုိအလည္ျပန္မယ္ဆုိျပီးဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္ ဒီလုိနဲ့ပဲအိမ္ကုိက်ြန္ေတာ္အလည္ျပန္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္
ျမန္မာျပည္ျကီးကုိေျခခ်တဲ့ေန့ ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းဆင္းျခင္းပဲ က်ြန္ေတာ္ေဘးကုိေဝွ့ရမ္းျကည့္မိလုိက္ပါတယ္ လူေတြအသီးသီးေလဆိပ္မွာလာျကုိေနျကတာကုိေတြ့လုိက္မိပါတယ္
သူတုိ့ေကြကုိျကည့္လုိက္ေတာ့ေပ်ာ္စရာျကီးပါပဲ အဲဒီခ်ိန္မွာက်ြန္ေတာ္လည္းက်ြန္ေတာ့္အိမ္ကလူေတြကုိမ်ားေတြ့မိမလားလုိ့ရွာမိပါတယ္ မလာဘူးဆုိတာသိေပမယ့္လည္း ရွာမိတာေတာ့အမွန္ပါ က်ြန္ေတာ့မိဘေတြက
မလာနိင္ဘူးေလ ေဝးလည္းေဝးပါတယ္ ေရတတန္ကုန္းတတန္လာရမွာ က်ြန္ေတာ္လည္းမလာနဲ့လုိ့မွာထားပါတယ္ ပင္ပန္းမွာစုိ့လုိ့ပါ အဲဒါနဲ့အျပင္လည္းေရာက္ေရာ အိမ္ကုိေရာက္ခ်င္တဲ့စိတ္က
ေတာ္ေတာ္ျပင္းျပေနျပီေလ ျဖစ္နိင္ရင္ခ်က္ခ်င္းေရာက္ခ်င္ေနတာ အဲဒါနဲ့ကားမမွီမွာစုိးလုိ့ ကားလက္မွတ္အျမန္ေျပးျဖတ္ရပါေတာ့သည္။
                က်ြန္ေတာ္ညကားနဲ့ပဲက်ြန္ေတာ့္ရဲ့ျမဳိ့ေလးကုိျပန္လာလုိက္ပါတယ္ ကားကလည္းျကာလုိက္တာ ၇နာရီေလာက္စီးရပါတယ္ ဟုိကုိလည္းေရာက္ေရာနံနက္၃နာရီထုိးေနျပီ က်ြန္ေတာ္္ေလွဆိပ္ကုိေျပးရအုံးမယ္ မုိးကလည္းမလင္းေသးဘူး ခဏေစာင့္ရအုံးမွာေပါ့ ဒီလုိနဲ့ေလွဆိပ္လည္းေရာက္ေရာ
က်ြန္ေတာ့္အေဖလာျကုိတာကုိေတြ့ရပါတယ္သူက်ြန္ေတာ့္ကုိရုတ္တရပ္မမွတ္မိဘူး က်ြန္ေတာ္လွမ္းေခၚမွသာသားဖမွန္းသိရပါေတာ့တယ္ ဒီလုိနဲ့ပါလာတဲ့အထုတ္ေတြကုိသားဖနစ္ေယာက္တူတူဆြဲရင္း
အိမ္ကုိခရီးဆက္ခဲ့ျကပါေတာ့တယ္ အိမ္မွာလည္းေမ်ွာ္ေနျပီ ဟင္းေတြထမင္းေတြလည္းခ်က္ထားျပီးေလာက္ျပီ အဲဒါကေတာ့က်ြန္ေတာ့္အေမပါပဲ ရြာကုိလည္းေရာက္ေရာ က်ြန္ေတာ္ဘာကုိမွမမွတ္မိေတာ့ပါ အားလုံးကေျပာင္းလဲေနျပီ
ဒီလုိနဲ့လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း အိမ္ေပၚကုိတစ္လွမ္းခ်င္းက်ြန္ေတာ္တက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ြန္ေတာ့္အေမကစီးျကုိေနျပီ အယ္သား ဆုိျပီးက်ြန္ေတာ့္ကုိေျပးဖက္ပါေတာ့တယ္ ပါစပ္ကလည္း အေမ့သားကုိအေမသတိရလုိ့ေသေတာ့မယ္
ေျပာျပီးက်ြန္ေတာ့္ပါးျပင္ ဘယ္ညာနစ္ဖက္နစ္ခ်က္ကုိတဆြပ္ဆြပ္နဲ့နမ္းရင္း မ်က္လုံးအိမ္ကလည္းမ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနလွ်က္ေပါ့ က်ြန္ေတာ္လည္းရယ္ရမလုိငုိရမလုိနဲ့ အေမ့ကုိပဲဖက္ထားလုိက္ပါေတာ့သည္။
                သားလာေရမုိးခ်ဳိးထမင္းစားျကမယ္ သားျကုိက္တက္တဲ့ဟင္းေတြခ်က္ထားတယ္ မိသားစုလက္ဆုံမစားရတာျကာျပီ အဲဒါနဲ့က်ြန္ေတာ္လည္းေရခ်ဳိးျပီး ထမင္းဝုိင္းမိသားစုသုံးေယာက္ထုိ္င္လုိက္ျကပါတယ္ တစ္ေယာက္လုိပါေသးတယ္
အဲဒါကေတာ့က်ြန္ေတာ့ညီပါ က်ြန္ေတာ္စဥ္းစားမိလုိက္ပါတယ္ ဒီထမင္းဝုိင္းေလးဟာဘယ္ခ်ိန္မွလူစုံမလည္းလုိ့ေပါ့ က်ြန္ေတာ္လည္းအေမ့လက္ရာမစားရတာျကာေတာ့ စားရတာေတာ္ေတာ္ေလးျမိန္ခဲ့ပါတယ္
က်ြန္ေတာ္ဟာခြင့္တစ္လနဲ့အလည္ျပန္လာတာမုိ့ အဲဒီတစ္လအတြင္းမွာ အလုပ္ေတြေတာ္ေတာ္ရူပ္ရပါတယ္ အသိအိမ္ေတြလုိက္လည္ အသိေတြထည့္လာေပးတဲ့ပစြည္းေတြကုိလုိက္ပုိ့ရ အဲဒီအခ်ိန္ေလးေတြက
က်ြန္ေတာ့မိဘနားမွာေနဖုိ့အခ်ိန္တစ္ဝက္ေလာက္ကုိဖဲ့ယူသြားပါတယ္ ဘာလုိ့လည္းဆုိေတာ့ အိမ္ေတြကေဝးတယ္ေလ အခ်ိန္ေပးရတာေပါ့ ဒါေပမယ့္အခ်ိန္တစ္ဝက္ေလာက္ကအေမ့နားမွာေနေပးနိင္ခဲ့ပါတယ္ အေမကလည္းစိတ္ပူတက္
က်ြန္ေတာ္ေပ်ာက္လုိ့မရဘူး လုိက္ရွာ ဟုိလူလုိက္ေမး ဒီလူလုိက္ေမး ဖုန္းေတြလုိက္ေခၚ အိမ္ျပန္ေရာက္လာရင္ေတာ့ေျပာျပီ နင့္အေမအေျကာင္းနင္သိသိျကီးနဲ့ နင္အဲလုိက်က္က်က္လုပ္ ဟုိမွာလုိက္ရွာရင္းဘယ္ေတာ့အေမာဆုိ့မလည္းမသိဘူး
အဲလုိေျပာတာကက်ြန္ေတာ့္အေဖပါ အဲဒီခ်ိန္က်ြန္ေတာ္က ဟာအေမကလည္းသားေျပာထားခဲ့တာပဲကုိ ျပန္လာမယ္လုိ့ ေၾသာ္သားရယ္အဲဒါေတာ့သိတာေပါ့ သားဘယ္ေတြေရာက္ျပီးဘာေတြျဖစ္ေနလည္းဆုိတာ အေမစိတ္ပူတာေပါ့
အဲဒီခ်ိန္က်ြန္ေတာ္ဘာမွမေျပာေတာ့ အေမ့ေပါင္ေပၚအိပ္ျပီးႏြဲ့ဆုိးဆုိးလုိက္ပါေတာ့သည္။
               တစ္ေန့ က်ြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ဘီယာေသာက္ျပီးမူးလာပါတယ္ ညပုိင္းေရာက္ေနပါျပီ အေမကအက်ီၤေတြမီးပူတုိက္ေနပါတယ္ က်ြန္ေတာ္အိမ္ေပၚတက္တက္ခ်င္း
အေမ့ေပါင္ေပၚတန္းအိပ္ခ်လုိက္တယ္ က်ြန္ေတာ့္အေမက အင္း မူးလာျပီ ဖေအတူသား က်ြန္ေတာ့္အေဖကမ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထုိးလုိပ္ပါတယ္ ကဲကဲ ေရသြားခ်ဳိး ထမင္းခူးထားတယ္ ထမင္းစားဖုိ့ေစာင့္ေနတယ္ ျမန္ျမန္လုပ္ က်ြန္ေတာ္လည္း
ေရမုိးခ်ဳိးျပီး မိသားစုထမင္းလက္ဆုံစားျကပါေတာ့သည္ ဒီလုိနဲ့အိမ္အလုပ္လည္းဝုိင္းကူလုပ္ရင္းေနလာလုိက္တာ က်ြန္ေတာ္ျပန္မယ့္အခ်ိန္ကပ္လာပါျပီ တစ္လကလည္းျမန္လုိက္တာသားရယ္ အေမသားနဲ့ေနလုိ့မဝေသးဘူး သားကသြားရေတာ့မယ္ အေမေပးမျပန္ခ်င္ဘူး ဟုတ္ပါသည္ က်ြန္ေတာ့စိတ္ထဲမွာလည္း
က်ြန္ေတာ့္အေမေျပာသလုိပါပဲ တစ္လကျမန္လွပါသည္ ဘယ္တက္နိင္မွာလည္း ဘဝတြက္ရုန္းကန္ရအုံးမယ္ေလ တျဖည္းျဖည္းနဲ့ က်ြန္ေတာ္ျပန္ရမယ့္ရက္ကေရာက္လာပါျပီ အဲဒီေန့အေမ့မ်က္ႏွာမေကာင္းပါ က်ြန္ေတာ္ကညေနပုိင္းအိမ္ကစထြက္ရမွာဆုိေတာ့
တစ္ေနကုန္လုံးအေမ့မ်က္ႏွာကုိျကည့္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ သားဟုိေရာက္ရင္စားဖုိ့ဆုိျပီး အိတ္ထဲကုိစားစရာေလးေတြထည့္ေနပါျပီ အဲဒီေန့အေမနဲ့က်ြန္ေတာ္စကားေတြအမ်ားျကီးေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ မွာစရာရွိတာမွာ ဆုံးမစရာရွိတာဆုံးမေပါ့ က်ြန္ေတာ္လည္း
လုပ္စရာရွိတာလုပ္ရင္းအိမ္ကထြက္ဖုိ့အခ်ိန္လည္းေရာက္လာပါျပီ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ ျပဳံးေပ်ာ္ရႊင္ျပီးမေနနိင္ေတာ့ပါ အေဖနဲ့အေမကုိက်ြန္ေတာ္ကန္ေတာ့ရန္ေခၚျပီး က်ြန္ေတာ္ရုိေသစြာကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္ က်ြန္ေတာ့ရဲ့အေဖကေတာ့ဆုေတြေပးလုိ့ေပါ့ က်ြန္ေတာ့အေမကေတာ့ဘာမွမေျပာေတာ့ပါ
ကန္ေတာ့ျပီးျပီးခ်င္းပဲ က်ြန္ေတာ့္အေမဟာ က်ြန္ေတာ့ကုိေၾကာခုိင္လွ်က္ဝရံတာအျပင္ဘက္သုိ့ထြက္သြားေလသည္ က်ြန္သိလုိက္ပါျပီ အဲဒီခ်ိန္က်ြန္ေတာ္အေမ့နားသြားရင္ ေျကြကြဲဖြယ္ရာေတြျဖစ္ကုန္လိမ့္မည္ က်ြန္ေတာ္လည္းစိတ္ေတြတင္းရင္းဘာမွမေျပာေတာ့ပါ
အထုတ္ေလးပဲဆြဲရင္းက်ြန္ေတာ္ေလွကားထစ္တစ္လွမ္းစီဆင္ေနပါျပီ ဒီလုိနဲ့အိမ္အျပင္ဘက္လည္းေရာက္ေရာ က်ြန္ေတာ့ေနာက္ေၾကာမွ အသံတစ္သံျကားလုိက္ရသည္ အဲဒီအသံကေတာ့က်ြန္ေတာ့အေမအသံပါပဲ ပါးျပင္ေပၚမ်က္ရည္ေတြစုိလွ်က္ သား ဟုိေရာက္ေရာက္ခ်င္းအေမ့ဆီဖုန္းဆက္ေနာ္........
အဲဒီအခ်ိန္က်ြန္ေတ့ပါစပ္က ဟုတ္ကဲ့ဆုိတဲ့စကားထြက္ဖုိ့ေတာင္ ျပီျပင္ေအာင္မထြက္နိင္ေတာ့ပါ တုန္ရီစြာနဲ့ပဲ ဟုတ္ကဲ့အေမလုိ့ေျပာရင္း က်ြန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြအမွန္စြာနဲ့ပဲ ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။

No comments:

Post a Comment